EEN RECHTER die op voorhand een beslissing produceert en die vervolgens inbrengt, zonder dat een zitting heeft plaatsgevonden, geeft blijk van een corrupte mentaliteit. Daar zijn geen mooie woorden voor. Het gaat hier om een kwestie die mijn beroepsmatig handelen raakt. Verrichtingen van rechters behoren tot het publiek debat, een begrip waar het Europese Hof (EHRM) groot gewicht aan toekent. Dat advocaten tot een speciale categorie behoren die in een bijzondere positie zouden verkeren, is in ieder geval niet onze mening en ook niet die van het Europese Hof. Voor zover de beperking van mijn uitingsvrijheid zou moeten rusten op de advocateneed, is dat een ondeugdelijke basis. Een dergelijke eed is stellig geen ‘law’ in de zin van artikel 10 EVRM. Geen enkele eer of stand zal mij kunnen beletten.
Ik ben geen advocaat die voor vrees van tuchtrechtelijke bestraffing weerhouden kan worden van het uiten van mijn mening. Een voorschot: “…freedom to criticize judges and their decisions is a necessary condition of judicial independence. This is particularly true, for those pluralistic democracies in which judges hold office for life, or for a very long time, with virtually no check on their power (…) The power vested in judges in such circumstances can hardly be underestimated. It is near absolute. The only viable defense available to the people against abuses of such formidable judicial power is public accountability of judges.”
Wij zijn dus niet overtuigd van de vanzelfsprekendheid waarmee uit de positie van de rechter wordt afgeleid dat slechts met de grootst mogelijke terughoudendheid mag worden gesproken over de taakuitoefening van de rechter. Naast inzicht is durf nodig. Dat met voorgedrukte tekst zou zijn gewerkt, komt uit de koker van hen die een uitweg zoeken en de papegaaien die hen naspreken. Rechters (hier 3) behoren geen beslissing op voorhand te nemen en zeker niet te ondertekenen zonder te weten wat partijen op de zitting naar voren zullen brengen.
Dat advocaten ongevraagd menen rechters te moeten beschermen, niet gehinderd door gebrek aan kennis van feiten en het strafrecht, zal wel een reden hebben. Bij ons geldt volstrekte partijdigheid en onverschrokkenheid om voor belangen van cliënten op te komen. Wij zien het strafrecht als een politiek instrument van de gevestigde orde waarmee bepaalde groepen in deze samenleving onder de duim worden gehouden. Professionele onafhankelijkheid brengt met zich mee dat een mentaliteit als hier aan de orde, ter discussie moet staan. Bij ons is geen sprake van blindelings vertrouwen in de rechtspraak en de rechterlijke macht. Vertrouwen is goed maar controle is altijd beter.
Wij zijn buitengewoon eigenwijs, wars van hiërarchische verhoudingen, nimmer diplomatiek en (vrij) hardleers. Blind respect voor rechters is een norm die zijn grond vindt in een waarde die we kunnen missen als kiespijn. Het belang van het in alle opzichten correct optreden van rechters kan niet worden onderschat. Om de ware feiten kan niemand heen. Bij iemand die achter een toetsenbord gaat zitten en een niet gehouden pleidooi en teksten bij een niet gehouden zitting gaat produceren, de beschikking ondertekent en die vervolgens ook bewust in het proces brengt, past slechts een harde reactie.
Zelfs als er een inhoudelijke behandeling zou zijn geweest, zou dit een farce zijn geweest. De beslissing stond al op voorhand vast. Natuurlijk zijn er ook veel goede en integere rechters, maar zolang zij om welke reden dan ook de rotte appelen de hand boven het hoofd blijven houden, raken zij ontegenzeggelijk besmet. In dit geval kan tijd nimmer helen. Onze uitlatingen genieten onder artikel 10 EVRM bescherming en wij kunnen bewijzen dat het om een structureel probleem gaat. Dus kom maar op!
ELDON ‘PEPPIE’ SULVARAN
Curaçao
Bron: Amigoe