26.9 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

AD | ‘Blacklisting Europese Unie faalt’

HomeMediaAD | ‘Blacklisting Europese Unie faalt’
Tax Justice Network Markus Smeinzer

Willemstad – Niet warme exotische Caribische eilanden zoals Curaçao zijn de grote belastingparadijzen of tax havens, maar vooral de Europese Unie (EU) en de Verenigde Staten (VS) zijn de belangrijkste hedendaagse fiscale toevluchtsoorden.

Een nieuw rapport van pressiegroep Tax Justice Network (TJN) werpt een heel ander beeld op de zogeheten misstanden en stelt dat het systeem van ‘blacklisten’ door de EU en de VS (lees: de rijke ontwikkelde landen) faalt. Nog geen 1 procent loopt via als ‘tax haven’ bestempelde (eil)landen.

In een interview met het gezaghebbende persbureau Reuters zegt TJN-directeur Markus Meinzer dat de zwarte lijst van de belastingparadijzen van de EU ‘er niet in slaagt om 99 procent van de financiële geheimhouding die lidstaten bedreigt te detecteren’.

De grootste bron van ‘financiële geheimhoudingsdiensten’ voor bedrijven en particulieren in de Europese Unie is te vinden in Amerika en in de EU zelf. TJN publiceerde zondag de Bilateral Financial Secrecy Index.

De VS staan bovenaan de lijst van leveranciers van financiële geheimhoudingsdiensten, die 4,7 procent van die diensten leveren aan EU-organisaties, terwijl vier EU-lidstaten – Nederland, Luxemburg, Duitsland (twee keer zo groot als Panama, dat wereldwijd een ‘reputatie’ heeft) en Frankrijk – in de top 10 staan. Zwitserland, Hong Kong en Taiwan staan ook hoog op de lijst, merken de onderzoekers op.

Het rapport bekritiseert het EU-beleid, dat een zwarte lijst hanteert van zogenoemde ‘niet-coöperatieve belastingjurisdicties’, ook wel belastingparadijzen genoemd, buiten de EU.

Ook Curaçao heeft ermee te maken: eind juni jaste het parlement, de Staten, van Curaçao onder meer de Landsverordening reparatie preferentiële belastingregimes erdoor. Dat moest nog die maand gebeuren om te voldoen aan de normen van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (Oeso) en de gevreesde ‘blacklisting’ te voorkomen.

‘Zwarte-lijststrategie afschaffen’

In 2015 heeft de Oeso maatregelen gepresenteerd om winstverschuiving en belastinggrondslaguitholling (in het Engels: ‘base erosion and profit shifting’, oftewel Beps) tegen te gaan. Het betreft actiepunten met het doel te voorkomen dat multinationals de belastinggrondslag van landen waarin zij actief zijn, kunnen uithollen. Meer dan honderd landen, waaronder ook Curaçao, zegden toe om (een deel van) deze actiepunten in hun wetgeving te implementeren.

TJN roept de EU nu op om de zwarte-lijststrategie af te schaffen. Die aanpak heeft gefaald en alle belangrijke doelen zijn gemist. In plaats daarvan moet er een bronheffing van 30 procent opgelegd worden aan jurisdicties die zich niet hebben aangemeld voor automatische uitwisseling van belastinggegevens. Het niet uitwisselen van informatie tussen jurisdicties vormt de kern van het probleem, aldus de belangenbehartigingsgroep, met name als het gaat om de VS.

,,Terwijl de EU-lidstaten verdragen hebben gesloten met elkaar en met andere landen, heeft geen enkele EUlidstaat een voldoende wederkerig automatisch informatieuitwisselingsverdrag met de VS.” Dit maakt Amerika ‘de grootste bron van financiële geheimhouding, wat op zijn beurt belastingmisbruik, corruptie, het witwassen van geld en de financiering van terrorisme mogelijk maakt’, aldus de TJN. ,,Ons onderzoek toont aan dat automatische uitwisseling van informatie vele malen effectiever is in het bewaken van financiële geheimen dan de zwarte lijst van de EU”, zegt Meinzer.

Op 13 december 2017 plaatste het Antilliaans Dagblad de redactionele analyse ‘Klein en slim’ over: ,,Nederland is wat Curaçao niet mocht zijn: een belastingparadijs’. Antilliaans Dagblad

Bron: Antilliaans Dagblad

Naschrift KKC

Bron: Antilliaans Dagblad

Nederland is wat Curaçao niet mocht zijn: een belastingparadijs

De Zuid-As in Amsterdam, ook wel de Financial Mile genoemd | Gemeente Amsterdam

Het scheelde gisteren maar één stem, anders was Nederland door het Europees Parlement officieel tot belastingparadijs gebombardeerd. Bij de stemming door Europarlementariërs staakten de stemmen: 327 leden stemden voor en precies evenveel tegen. De regel luidt dat een voorstel dan is verworpen. Zo berichtte de NOS.

Ooit was Curaçao een heus internationaal financieel dienstencentrum. Mede door druk van buitenaf – Amerika, Europa en zeker ook door koninkrijkspartner Nederland – is de ‘offshore’ tegenwoordig lang niet meer wat het ooit was en binnenkort, vanaf 2019, zelfs non-existent.

Natuurlijk, er zijn nog altijd trustkantoren, belastingadviesbureaus, accountants, notarissen en (internationale) banken actief in deze sector, die nog steeds goed is voor goedbetaalde werkgelegenheid, maar lang niet meer op de schaal van weleer.

Nederland daarentegen ontpopt zich, met opgeheven vingertje richting andere ‘jurisdicties’ waaronder Curaçao, als florerend aantrekkelijk belastingoord. Wat Curaçao – waar de internationale financiële dienstverlening zo’n beetje is ‘uitgevonden’ – niet meer mocht zijn, daar is Nederland tegenwoordig groot in.

Dat bleek ook onlangs weer met de ‘Paradise Papers’, een gelekt databestand van trustkantoor Appleby over internationale belastingconstructies, met Nederland weer prominent op de mondiale kaart. ‘Nederland belastingparadijs voor Amerikaanse bedrijven’ kopte de Franse krant Le Monde. De Duitse politicus Fabio de Masi zei op de Duitse tv dat Luxemburg verbleekt bij Nederland als fiscaal toevluchtsoord voor multinationals. En The New York Times stelde vast dat Amerikaanse concerns hun buitenlandse winsten bij voorkeur in Nederland stallen.

Heeft de parlementaire ondervragingscommissie Fiscale constructies van de Tweede Kamer, die het nodig vond om de Curaçaose ‘trustkoning’ aan de tand te voelen, dan zitten slapen? Of was het slechts een afleidingsmanoeuvre? Nederland speelt een belangrijke (hoofd)rol bij het ontwerpen en beheren van internationale fiscale constructies. Tot die conclusie kwam de commissie na 27 deskundigen en getuigen te hebben gehoord.

Die conclusie had de parlementaire commissie echter ook zónder maandenlange voorbereiding en verhoren kunnen trekken. Veel ‘breaking news’ hebben ze niet ontdekt. Sterker, voor een schatting van de omvang van de financiële stromen die via doelvennootschappen door Nederland lopen wordt anno 2017 nog steeds verwezen naar een onderzoek uit 2011. Dat noemt een bedrag van 4 duizend miljard euro.

,,Tijdens de verhoren is bevestigd dat buitenlandse bedrijven zich vaak mede om fiscale redenen in Nederland vestigen.” De deelnemingsvrijstelling, het ontbreken van bronbelasting op rente en royalty’s en het grote aantal belastingverdragen maken ‘Nederland in fiscaal opzicht een aantrekkelijk vestigingsland’. Aldus ‘Papieren werkelijkheid’, zoals het rapport van de Kamercommissie heet.

Ook andere berichten herhalen de actieve rol van Nederland in de internationale fiscaliteit: ‘Fiscaal genieten? Kom naar Nederland’ stond er niet lang geleden boven een bijdrage in NRC. Wat blijkt? Het Europese deel van het Koninkrijk is niet alleen fiscaal aantrekkelijk, overigens mede op basis van het lang niet altijd transparante rulingbeleid (een op maat gesneden belastingdeal die afwijkt van het reguliere, maar die niet openbaar is of wordt), maar werft tevens proactief onder multinationals én subsidieert deze vervolgens ook nog eens:

,,Sinterklaas bestaat en hij heeft ook een vestigingspiet, de Netherlands Foreign Investment Agency, het NFIA. Dat is een agentschap van het ministerie van Economische Zaken dat buitenlandse investeerders en (Europese) hoofdkantoren van multinationals naar Nederland moet halen. Tot wel 80 procent korting op je reguliere belastingaanslag kun je krijgen, bleek uit een e-mail tussen honderden pagina’s documenten die NRC op basis van de Wet openbaarheid van bestuur overhandigd kreeg.”

Wat gênant, schreef de Nederlandse columnist Menno Tamminga.

,,Onze reputatie als een vestigingsplaats waar je zaken kunt doen met de fiscus, is alom bekend. Die fiscale voordelen zijn binnen Europa de logische instrumenten in de concurrentiestrijd tussen kleine en grote landen. De grote, zoals Duitsland en Frankrijk, hebben een natuurlijk overwicht. Een grotere thuismarkt, dus een groter aanbod van werknemers en hoger opgeleiden, en een markt met meer consumenten. Kleine landen (België, Luxemburg, Zwitserland, Ierland, Nederland) verweren zich traditioneel met een liberaal belastingregime. Of het bankgeheim. Of beide.”

Nederland is inderdaad klein (én slim). Curaçao is ook klein, zelfs veel kleiner. Waarom is Curaçao al die jaren niet slim(mer) geweest dat het zich zo de kaas van het brood heeft laten eten? Anders gezegd: dat het de lucratieve en voor de economie belangrijke internationale financiële dienstverlening (groten)deels heeft laten afpikken om te verkassen naar de chique Zuidas in Amsterdam?

Het bruto binnenlands product (bbp) van Curaçao is in 2016 en 2017 opnieuw niet gegroeid. Sterker: gekrompen. Het toerisme, met een veel lagere toegevoegde waarde, heeft de krimpende financiële diensten, met een hoge waarde, (natuurlijk) niet kunnen opvangen. En nog altijd wordt Curaçao door de VS, de EU, de Oeso en door Nederland in de hoek gezet waar de klappen vallen, met telkens nieuwe en aangescherpte wet- en regelgeving. Om oneerlijke belastingconcurrentie en ‘grondslaguitholling’ in andere landen (lees: de rijke landen) tegen te gaan.

Curaçao deed al vroeg mee en introduceerde in 2002 het Nieuw Fiscaal Raamwerk (NFR), schafte het offshore-regime af – per 2019 houden de laatste offshore-companies op te bestaan – en paste onder drang en dwang van Den Haag de Belastingregeling voor het Koninkrijk (BRK) aan. Maar wat blijkt? Het zijn vaak deze landen zelf, met regelmatig Nederland voorop, die kampioen zijn in het bedenken en optuigen van constructies opdat minder belasting hoeft worden betaald. Om legitieme redenen (zoals het voorkomen van dubbele heffingen) en om níét-legitieme redenen (zoals dubbele niet-heffing).

Belasting is net als water; het gaat altijd naar het laagste punt (het punt met de laagste tarieven). Dat is ook wat Gregory Elias de ondervragingscommissie van de Tweede Kamer voorhield; dat geen sprake is van belastingontwijking, maar van belastingbespáring. En dat weten ze bij het NFIA maar al te goed. Het landje langs de Noordzee is en blijft een land van dominees (met het opgeheven vingertje) en handelslui (met de portemonnee).

Zoals NRC het een tijdje terug noteerde: ,,In het buitenland mag best verteld worden dat je hier (in Nederland, red.) kunt onderhandelen met de fiscus om zekerheid te krijgen over je toekomstige belastingen, maar de Tweede Kamer en de regering willen dat niet horen. Zoals de Kamer eerder per motie uitsprak dat Nederland geen belastingparadijs mag heten. Fiscale cadeautjes zijn gelegitimeerd smeergeld, maar praat er niet over in Den Haag.”

Het blijkt maar weer: wie niet (groot en) sterk is, moet slim zijn. Dat is van toepassing op Nederland. Dat zou zeker ook moeten geleden voor Curaçao, dat nog minder (groot en) sterk is, maar daarom des te slimmer zou moeten zijn. If you can’t beat them, join them!

Bron: Antilliaans Dagblad

2 reacties

  1. Nederland met behulp van Curaçao, Aruba en Sint Maarten is een veel groter witwasparadijs dan Anguilla waar onze Wopke ten onrechte de aandacht op wil vestigen. Een mooie vlucht naar voren. Verspreiden van nepnieuws om het eigen blazoen te verschonen. Nederland heeft een brandschoon belastingparadijs opgetuigd, met uitgebreide witwasfaciliteiten. Dankzij Anton Smeets c.s. En wie gaat de kip met gouden eieren slachten? Zeker niet Nederland onder de VVD die met de VNO het grote geld in de watten legt, waardoor de eigen burgers stiefmoederlijk/vaderlijk worden gekort. Renée van Aller en John de Vries

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties