30 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

AVC | Politie Curaçao: laat journalisten hun werk doen

HomeMediaAVC | Politie Curaçao: laat journalisten hun werk doen

Door Dick Drayer

Sommige journalisten en fotografen mogen alles bij de politie, sommigen niets

De straatagenten van Curaçao beginnen me langzamerhand de keel uit te hangen. En dan doel ik op die mannetjes die menen hun tekort aan gezag thuis te moeten compenseren met het lastig vallen van journalisten op straat en ons het werk te beletten.

Als je je ooit afvraagt waarom ik nooit bloederige foto’s publiceer, denk dan niet dat ik een nobele ethiek nastreef. Een code hanteer, die mij stuurt in wat wel en wat niet kan/mag. De werkelijke reden dat je zulke foto’s niet ziet van mij, is omdat de bovenstaande straatagentjes selectief journalisten – al dan niet betaald – doorlaten bij ongelukken, brandjes, overvallen en andere plaatsen van delict. Je begrijpt, ik word over het algemeen tegengehouden, want betaal niet.

Eerder meegemaakt
Ik had het al eens meegemaakt, toen een Vigilante-fotograaf met wie ik opliep naar een overval bij Freeport-Juwelers wel over het gele do-not-cross politielint mocht stappen en mij werd gemaand achter datzelfde lint te blijven op straffe van aanhouding.

Bij de verdrinking van een man aan de Handelskade werd ik zelfs achternagezeten door zo’n agentje die mijn camera in beslag wilde nemen. Gelukkig bood collega Yves Cooper mij asiel en bescherming in het atelier van Ashely Mauricia, anders was ik camera en film en wat niet nog meer kwijt geweest.

Het verhaal van KPC en gevangenispersoneel dat mij wilde verbieden opnames te maken op straat, buiten de SDKK-gevangenis is bekend – lees hier maar hier.

Rechtbank
Gisteren bij de rechtszaak tegen Burney Fonseca (in de moordzaak Wiels) werd ik opnieuw lastig gevallen door het KPC-personeel. Dit maal van de rechtbank. Zij besloten eigenhandig dat ik dit keer niet met camera het Gerechtsgebouw naar binnen mocht. Sterker ik werd weer naar buiten gedirigeerd met het advies mijn camera in de auto (!) op te bergen om daarna opnieuw proberen binnen te komen.

Dat ik altijd en al jaren met camera naar binnen ga en dat iedere ander journalist met camera wel naar binnen mocht, was geen argument volgens de afgestudeerde agent. En dat het Hof deze regel ook niet kende, werd duidelijk toen een hulpeloze Nydia – perswoordvoerder van het Hof – mij zachtjes toefluisterde om maar mee te werken, want anders zou ik nog te laat op de zitting verschijnen.

Falta rèspèt
Vandaag werd het nog gekker. Ik kwam ter plaatste bij een ernstig ongeluk op de Caracasbaaiweg ter hoogte van de Kabuya-snek. De weg was afgezet, slachtoffers reeds afgevoerd en onderzoek door Forensys afgerond. De bergers waren bezig met de opruimwerkzaamheden. Vier agentjes zaten in hun pick-up te wachten tot de boel aan kant was en de weg weer vrijgegeven kon worden. Alle pers was al geweest; waarschijnlijk stonden hun foto’s en filmpjes met bloederige uitstraling al lang online.

Toen ik langs de auto liep om van de berging wat foto’s te maken, hoorde ik achter mij wild geclaxoneer en geluid van een sirene die snel aan en uit werd gezet. De vier agentjes. Moeite om uit te stappen deden ze niet. Daarvoor was de zon waarschijnlijk te warm op dit middaguur en de airco van hun pick-up te comfortabel.

Nou word ik wel vaker terug getoeterd uit luiigheid, dus ik ben redelijk gewend om daar niet op te reageren en gewoon mijn werk te doen. Het geluid werd alleen oorverdovend lastig en mijn foto’s al gemaakt, zodat ik besloot me om te draaien en te vragen: waarom zoveel lawaai op dit hete middaguur?

Wat toen volgde zal ik niet verder beschrijven. Maar ‘falta rèspèt’ en ‘we waarschuwen u’ werd meermalen herhaald. Het was duidelijk: ik had te luisteren en mocht geen foto’s maken. Kijk voor de grap eens naar de video die mijn collega’s even daarvoor hadden gemaakt en dat gelukkig ook mochten doen van diezelfde agenten. Zij wel.

Toen ik vroeg op welke gronden zij mij het werk nou wilde beletten, waren de rapen gaar en hoorde ik niet zo vriendelijke taal uit de wagen komen. Ik bood de agenten aan om mij maar te arresteren, want crimineler dan ik nu was, zou ik nooit meer worden.

Uiteraard werd ik niet gearresteerd, want A): er was natuurlijk geen enkele wettelijke grond voor zo’n maatregel, maar B): het idee om uit de airco te moeten stappen voor een aanhouding was voor de sterke arm natuurlijk nog kwellender.

Onze ontmoeting eindigde met hun opmerking dat ik niet zo achterlijk moest doen en respect moest hebben voor hun werk en míjn welgemeende constatering dat ik precies hetzelfde dacht, maar dan over hun.

Vriendjespolitiek
Ik lach er nu weer om, maar het wordt tijd dat de politie eens één lijn trekt in hun behandeling van de pers en niet alleen maar hun mediavriendjes door laten bij een plaats-delict. Het is een vorm van vriendjespolitiek/corruptie die ziek maakt en een schaduw werpt over het KPC en al die politiemensen die wél eerlijk hun werk doen en het gezag waardig uitvoeren.

Want die zijn er ook en ik kan ze gelukkig tellen op de vingers van mijn hand.

Een vorm van vriendjespolitiek/corruptie die ziek maakt en een schaduw werpt over het KPC en al die politiemensen die wél eerlijk hun werk doen en het gezag waardig uitvoeren. | Jason Lau a Kien

Bron: AchterkantVanCuracao

Dit artikel is geplaatst in

3 reacties

  1. Mijn lieve tante Juya vroeg mij altijd waarom ik na de Politie Academie (Apeldoorn) niet op Curacao kwam werken. Simpel: NL was eerder en het vooruitzicht om met dit soort te werken, I pass.

  2. Dick heeft een kleine history met politici en andere notabelen. Security kent hij van dichtbij. Tja dan maak je jezelf zichtbaar. Dat helpt in Nederland maar niet hier.
    Misschien is t een idee voor Dick om eens iets te lanceren wat overal ter wereld populair is ..
    Cops Curacao….. Net als Cops USA… Zelfs Nederland heeft een politie ding op tv. Blik op de weg was altyd een hoogtepunt. Politie dingen doen t altyd goed. Baantjer had z.n Cock. Dat was ook een bestseller
    Dus Dick waarom geen Curasause variant. Geef er gewoon een draai aan..

  3. Corruptie ?
    Dat is toch ‘nos kultura’ ?

    Het is helaas wel de reden dat het eiland nooit vooruit gaat komen. De ene partij doet alles illegaal en krijgt als beloning alle vergunningen gratis. De andere partij doet alles keurig volgens de regels en wordt aan alle kanten tegengewerkt.
    Politici vullen links en rechts hun zakken, de gewone man heeft geen geld om eten te kopen.

    Het is hopelijk voor iedereen duidelijk dat we niet in staat zijn ons zelf te besturen. Wij moeten geleid worden en wel door mensen van buitenaf. Het is de enige manier om iedereen op het eiland een gelijke kans te geven. Velen vinden de corruptie, fraude en vriendjespolitiek zo vanzelfsprekend dat ze niet eens meer begrijpen dat het tegen alle wetten ingaat. Sterker nog, men wordt agressief als je er iets van zegt.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties