Door Dick Drayer

‘Het Gemeenschappelijk Hof van Justitie liegt!!!!’ Dat staat boven een hoofdredactioneel commentaar in de Ultimo Noticia van gisteren, 13 december.

De krant heeft na de zitting op 31 oktober 2017 wel degelijk het gerecht laten weten open te staan voor een regeling met journalist Dick Drayer, zo stelt hoofdredacteur Humphrey Zimmerman.

De krant drukt daarbij slim haar eigen brief af die zijn naar het hof stuurde, maar alle correspondentie daaraan vooraf van mijn advocaat krijgt niemand te zien. En dat is natuurlijk niet voor niets. E kuchú a kòrta mi….

Laat ik voorop stellen dat ik in 2014 deze zaak begonnen ben met het voorstel om een regeling te treffen. Dat doe ik met alle media die foto’s van mij gebruiken. Zo’n regeling is voor iedereen voordelig: ik gebruik jullie foto’s, jullie de mijne. Op die manier heb ik een samenwerking met verschillende kranten, waarbij we elkaar plechtig beloven de credits daarvoor onder de foto te melden (en niet er in, met een watermerk – zoals Ultimo vindt dat het moet).

Handelswijze
Mijn handelswijze is altijd hetzelfde als ik merk dat een foto van mij wordt gebruikt zonder toestemming: Ik leg contact en zeg: ‘zet mijn naam er onder’. Het leuke is dat Ultimo Noticia dat op 24 oktober 2014 ook doet (zie foto). Daarvoor was de kous voor mij af.

Maar helaas gaat de krant diezelfde maand nog een paar keer in de fout, maar dan in hun papieren editie; en dat is moeilijker te herstellen. Bij mail van 5 november 2014 – ze hebben dan al 9 foto’s van mij afgedrukt in de krant – vraag ik aan hoofdredacteur Humprey Zimmerman: hoe gaan we dit regelen (klik hier voor de mail)?

Ik krijg geen reactie en schrijf op 28 november 2014 opnieuw een mail. Er zijn dan weer drie foto’s van mij gebruikt. In die mail zeg ik dat als er volgende keer weer niet gereageerd wordt, ik mijn standaardtarief in rekening ga brengen (klik hier voor de mail)

Incassobureau
Meer dan een maand gaat voorbij en op 6 januari 2015 besluit ik te doen wat ik toegezegd heb: ik stuur een rekening. Het gaat dan inmiddels om 21 foto’s want met kerst en oud&nieuw wordt er weer lustig op los gekopieerd met mijn foto’s. Ik meld ook dat ik een incassobureau ga inschakelen als er niet betaald wordt (klik hier voor de email).

Prompt krijg ik van HZ een reply: ‘Dick bon aña, zullen we een gesprekje houden over de door u aangekaarte onderwerp. Ik besluit om daar niet op in te gaan. Die mogelijkheid hadden ze al vanaf november, maar ik bied ze wel een eenmalige korting aan van 10%.

Op 15 januari 2015 belt de heer Zimmermann mij op met het verzoek contact op te nemen met zijn baas, Edvin ‘Bicho’ Irausquin. Dat gebeurt nog diezelfde dag. In het gesprek leg ik uit dat ik de betaling tegemoet wil zien. Ook moet het gebruik van mijn foto’s zonder testemming stoppen. Irausquin stelt dat hij eerst onderzoek moet doen naar het gebruik van de foto’s waarvan ik het auteursrecht claim. Dat had hij natuurlijk allang moeten doen, maar fair enough.

Op 21 januari 2015 stuur ik een mail naar ‘Bicho’ (klik hier voor de mail). Daarin meld ik dat ik constateer dat er opnieuw foto’s van mij zijn gebruikt zonder toestemming (24) . Ik zeg dat ik genoeg tegemoet ben gekomen en dat het stadium om zonder betaling iets te regelen voorbij is. Los van zijn onderzoek.

Op 10 februari 2015 krijg ik een mail waarin Zimmermann stelt dat er onderzoek is gedaan en dat zij concluderen dat de foto’s niet gewaarmerkt zijn, mijn naam niet op de foto’s verschijnt en dat nergens blijkt dat de foto’s van mij zijn. Ze wijzen mijn verzoek af. Opmerkelijk: Ultimo Noticia maakt zelf geen aanspraak op het auteursrecht.

Ik geef een onmiddelijke reply – dezelfde dag – waarin ik stel dat er geen onderzoek gedaan kan zijn, want het is vrij makkelijk om op internet na te gaan van wie de foto’s zijn. Ik geef hen een voorbeeld hoe ze dat kunnen doen. Ik zeg dat ik mijn vordering peristeer en vanaf heden 150 gulden voor een foto en 150 gulden voor de onrechtmatigheid van het gebruik zal rekenen. Ik meldt de inschakeling van een incassobureau.

Slechte advocaat
Daar stap ik  twee weken later van af, omdat ik bij navraag leer, dat die precies doen, wat ik zelf al gedaan heb. Dat gaat dus onnodig geld kosten, gegeven het laatste antwoord van de krant. Ik neem in de eerste week van maart 2015 contact op met advocaat mr. Gerrit Scheper om te bespreken hoe we dit probleem gaan tackelen.

Helaas is het slecht zaken doen met deze advocaat, want hij koppelt niet terug, geeft geen updates en mist een cruciale afspraak met Zimmermann. Als ik Scheper daarop aanspreek wordt hij boos. Met een onbetrouwbare advocaat is het slecht zaken doen. Ik stop en vraag hem de 500 gulden voorschot terug te betalen wegen wanprestatie. Ik wacht nog steeds op dat bedrag.

Procederen blijkt duur. De startfee van mr Scheper was niet voor niets zo goedkoop. En ik heb voorlopig geen geld om te procederen. Ik laat de zaak rusten tot april 2016. Dan verschijnt er een exclusieve foto van mij op de voorpagina van Ultimo Notisia van de vrijlating van Burney Fonseca.

Ik raadpleeg het digitale archief van UN en constateer nog 21 foto’s die ongevraagd gebruikt zijn. Maar ook blijkt het digitale archief van voor 2016 geheel offline te zijn gehaald. Zodat ik niet kan nagaan hoeveel foto’s van mij zijn gebruikt vanaf de laatste gecontroleerde datum van 11 mei 2015 tot aan 1 januari 2016.

Ik stuur wederom rekeningen naar de krant vanwege het ongeoorloofde gebruik, maar nu volg ik het advies van mijn nieuwe advocaat die aansluiting zoekt bij de algemene voorwaarden van de Fotografenfederatie in Nederland, die in geval van onrechtmatig gebruik van foto’s de zogenaamde triple damage bepaling kennen.

Afijn de rest is te lezen in het verzoekschrift dat mr. Bijkerk schrijft en indient bij de behandeling van de rechtszaak.

Nooit geschikt
Op 22 mei 2017 doet de rechter uitspraak in een tussenvonnis. Ik win op alle punten, alleen ten aanzien van de hoogte van de schadevergoeding wil de rechter een nieuwe zitting om mogelijk tot een vergelijk te komen. Tot aan de zitting op 31 oktober,  heeft Ultimo Noticia nooit een schikkingvoorstel in gediend. Terwijl die bal toch echt bij hen ligt.

Tijdens de behandeling begint de heer Zimmerman – een advocaat is er niet – uitvoerig respect te tonen voor de rechter en de rechtbank en steekt niet onder stoelen of banken dat hij wil schikken. Hij zegt zelfs dat Ultimo dat altijd heeft gewild, ook al kan hij daarvan geen bewijs overleggen. De rechter vraagt hem of hij wel mag schikken, want de toezegging dat zijn baas, Bicho, zou komen, blijkt tevergeefs. Zimmermann staat er alleen voor en zegt dat-ie geen bedrag mag bedenken.

Als Zimmerman het hele vonnis van 22 mei 2017 wil herdiscussieren, herinnert de rechter hem er aan dat dat niet de bedoeling is, en dat hem duidelijk moet zijn dat Ultimo Noticia in het ongelijk is gesteld. “We zijn hier om te bepalen hoeveel u moet betalen”, zegt de rechter. Waarop de mond van Zimmermann openvalt, alsof hij net het ultieme nieuws heeft gehoord.

De rechter vraagt aan mij of ik open sta voor een minnelijke schikking. Ik beaam dat, hoewel ik nu wel door heb dat die van Ultimo nooit gaat komen. De rechter hoopt dat we voor de uitspraak met een schikking komen, zodat ze op 11 december 2017 geen uitspraak hoeft te doen.

In de gang van het Hof praten Zimmermann, Bijkerk en ik nog even bij, waarop mijn advocaat de hoop uitspreekt dat de krant met een voorstel komt.

IJdele hoop
Dat blijkt ijdele hoop. Op geen enkele manier laat Ultimo Noticia iets van zich horen. Bijkerk besluit op 15 november 2017 een mail te sturen om de rechter in te lichten (klik hier voor de mail). Daarin staat letterlijk dat er geen regeling is getroffen en dat wij haar verzoeken vonnis te wijzen.

Prompt de volgende dag komt de heer Zimmermann met een verbaasd mailtje (dat ook is afgedrukt in de krant van gisteren – zie kopfoto). Waarin hij zegt: Edelachtbare, () Gisteren middag werden wij gebombardeerd met onderstaand mail date er geen regeling tussen partijen is getroffen. Niets is minder waar ! 

Nou niets is méér waar in dit geval, want er is geen regeling getroffen. Zoals mijn advocaat de dag ervoor ook al schreef.

Helemaal opmerkelijk wordt het als Zimmermann schrijft: De heer Bijkerk zou de aandeelhouders van Ultimo Noticia benaderen om een minnelijke schikking te beproeven althans om een regeling te treffen. Wij hebben niets meer vernomen van voormelde toenadering zijdens de heer Bijkerk. 

Wie is er nou de gedaagde partij en heeft belang bij een schikking? Of zoals mijn advocaat naar de rechtbank schrijft: Edelachtbare, er is in mijn herinnering niet afgesproken dat ondergetekende de aandeelhouders van Ultimo zou benaderen, maar daarentegen dat Ultimo contact met ondergetekende zou opnemen en dat is niet gebeurd. Gezien de eerdere gang van zaken ligt het ook niet voor de hand dat wij verdere gesprekken initiëren. Dezerzijds staan wij nog steeds open voor een regeling maar dan zal Ultimo (snel) met een voorstel moeten komen.

Verlies
En dat laatste kan wat mij betreft nog steeds, maar dan moet je wel je verlies erkennen. Laat dát nou net de zwakste eigenschap van Ultimo Notisia zijn, tot nu toe althans. Het mes heeft mij gesneden, en dat is niet eerlijk.

Bron: AchterkantVanCuracao

Naschrift KKC