26.4 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Blog Paul Vugts | De Erfenis van Mike

HomeMediaBlog Paul Vugts | De Erfenis van Mike
We schrijven het jaar 2018. Het kabinet Wever-Croes is als een speer gestart met de  saneringen om de rente van meer dan Afl. 200,000,000 (ca. Eur. 100 miljoen) schuld per jaar te kunnen betalen. Let wel, dat is een betaling van rente van Afl. 600,000 (Eur. 300.000) per dag! Allereerst is premier Evelyn Wever-Croes begonnen met het vervangen van de 300 (!) consultants die Mike Eman in overheidsdienst had genomen

De erfenis van kabinetten Mike Eman I en II – een bijna levenslange marteling voor de Arubaanse burgers …

November 2018, precies een jaar na het aantreden van kabinet Wever-Croes blijkt hoe groot de nalatenschap van Mike Eman voor alle Arubanen daadwerkelijk is, en het is niet gunstig…… levenslang zijn de bewoners van het prachtige eiland Aruba veroordeeld tot het afbetalen van de enorme schulden die veroorzaakt zijn door slechts een persoon……

Het kost slechts een paar lessen rekenen om te begrijpen waar de complete erfenis van voormalig kabinetten Mike Eman I en II van Aruba uit bestaat. Echter, het blijkt dat er meer complexe lessen economie en zelfs wetskennis nodig zijn om een beetje te kunnen bevatten waarom deze bijzondere nalatenschap niet zomaar verworpen kan worden door de Arubaanse burgers. Om nog maar te zwijgen over welke lessen er benodigd zijn om het ontstane probleem na ontvangst van deze ongevraagde erfenis op te kunnen lossen.

Waar het voor iedere burger die valt onder de Nederlandse wetgeving, mogelijk is een nalatenschap te verwerpen zodat men niet opgezadeld wordt met schulden van een overleden persoon, is het voor diezelfde burger helaas niet mogelijk datzelfde te doen met een erfenis van een voormalig kabinet. Voor Arubanen inmiddels een steeds pijnlijker wordende ervaring, aangezien dat de koopkracht, inflatie op producten, werkloosheid, etc., allemaal negatief beinvloed werd door het financieel-economisch onbekwaamheid van kabinetten Mike Eman I en II.

Waar is het dan zo ongelooflijk mis gegaan in een land met een Status Aparte sinds 1986 met een naar het leek mooi toekomstperspectief in 2009 ?

Eerst dan maar een heel kort lesje politieke geschiedenis voor we gaan rekenen. we gaan daarvoor terug naar 2009. Het jaar van de wereldwijde recessie na twee economische crisisjaren. Na 8 regeringsjaren van kabinetten Oduber III en IV, laait er in dat jaar opnieuw een verkiezingsstrijd op tussen de twee grootste partijen van Aruba, de Arubaanse Volkspartij (AVP) van voormalige kabinetten Henny Eman II en III (1994-2001) en de dan nog zittende partij Moviemento Electoral di Pueblo (MEP) van de eerdergenoemde kabinetten Oduber(2001-2009).

Het was een lelijke strijd met veel moddergooien, waarna een absolute meerderheid uiteindelijk gehaald werd door de christendemocratische AVP. Door die winst kon het kabinet onder leiding van Mike Eman – broertje van voormalig premier Henny Eman – gaan regeren. De start was – in tegenstelling tot andere heftige beweringen van Mike Eman’s partij – niet geheel ongunstig voor dit kabinet. De MEP had namelijk in de voorgaande twee regeerperiodes ondanks de wereldwijde crisis en vele tegenslagen, uiteindelijk een stabiel economisch klimaat weten te scheppen voor het eiland met een bevolking van ca. 115.000 inwoners.

De staatsschuld als percentage van het BBP, het bruto binnenlands product (in Aruba genaamd: debt-to -GDP) bedroeg op dat moment namelijk 46%. Deze ratio is voor een eiland van dit formaat eigenlijk aan de hoge kant , maar valt toch behoorlijk ver onder het maximaal ‘normaal’ geachte percentage van 60%.

Even ter opfrissing van het vak economie op middelbareschoolniveau: hoe lager de debt-to-GDP van een land, hoe gunstiger het ervoor staat, want door een lage debt-to-GDP is een land in staat om de rente van zijn schulden – zonder het maken van nog meer schulden – te voldoen.

Niets staat de dan nieuwe premier van Aruba Mike Eman in de weg om de zelfvoorziening van Aruba te kunnen blijven continueren en zelfs te kunnen laten groeien volgens zijn – naar achteraf blijkt valse – verkiezingsbelofte aan de Arubanen. De partij van Eman, de AVP, speelde in de verkiezingsstrijd in op de emoties van de burgers met een kreet als ‘een einde maken aan de ondoorzichtige overheidsfinanciën van de MEP en de bijbehorende heffingen voor alle burgers ’. Met die belofte won het de strijd en kon eindelijk zoals Eman de Arubanen geschetst had, het floreren van Aruba beginnen.

Na twee regeerperiodes van Mike Eman zijn we beland in een nieuw verkiezingsjaar: 2017. Het blijkt dat het mogelijk is om binnen 8 jaar tijd de debt -to-GDP niet te laten dalen, maar zelfs op te laten lopen van 46% naar ruim 90%. Bijna een verdubbeling! De verkiezingsstrijd tussen de AVP en de MEP werd mede daardoor ook gewonnen door laatstgenoemde partij en maakt e een einde aan de regeringsjaren van Mike Eman en zijn consorten.

Echter, de op zich gunstige economische start die Mike Eman had in 2009 bij de overname van het toenmalige MEP-kabinet, zo slecht is de start voor het nieuwe MEP-kabinet van premier Evelyn Wever-Croes vanaf november 2017. Het huidige kabinet én alle Arubanen worden namelijk keihard geconfronteerd met een wel zeer twijfelachtige erfenis van de twee voormalige kabinetten: naast een debt-to -GDP van >90% blijkt dat er zelfs nog meer schulden zijn. Want hoe heeft Mike Eman anders grootschalige en prestigieuze (en inmiddels zeer dubieuze) bouwprojecten als The Green Corridor, de Watty Vos Boulevard, en de al structurele defecte uitbreiding van het Dr. Horacio Oduber Ziekenhuis kunnen financieren?

Al deze projecten zijn gebaseerd op en van start gegaan door geleend geld. Contracten waar de Arubaanse overheid verantwoordelijk voor is en blijft en waaraan tot in lengte van dagen voldaan dient te worden. Met andere woorden, geld dat dus nog terugbetaald dient te worden door alle Arubaanse burgers via belastingen, bovenop de reeds bestaande, torenhoge staatsschuld. Eigenlijk zou je het een prestatie kunnen nomen van ongekende hoogte. Alleen niet in de meest gunstige zin van het woord.

We schrijven het jaar 2018. Het kabinet Wever-Croes is eind vorig jaar na de verkiezingswinst geïnstalleerd en als een speer gestart met de noodzakelijke saneringen om de rente van meer dan Afl 200,000,000 (ca. Eur 100 miljoen) schuld per jaar te kunnen betalen . Let wel, dat is een betaling van rente van Afl600,000 (Eur 300 .000) per dag! Allereerst is premier Evelyn Wever-Croes begonnen met het vervangen van de 300 (!) consultants die Mike Eman in overheid sdienst had genomen door een behoorlijk minder aantal consultants.

Er vinden eindeloze discussies op hoog regeringsniveau plaats om Nederland te overtuigen dat er concreet hulp nodig is om Aruba te redden van een financiële ondergang. De noodklok wordt aan alle kanten geluid door het zittende kabinet om aan te geven hoe de Arubaanse vlag erbij hangt na de afgelopen jaren. Er zijn onderzoeken gestart naar het kunnen vervolgen van de schuldigen van alle financiële debacles in de voorgaande regeerperiodes, inclusief de inmiddels bekend geworden corruptieschandalen binnen de voormalige regeerperiodes.

Aan de andere kant er is ook weer begonnen aan een positieve opbouw van de Arubaans-Nederlandse betrekkingen op gebied van onderwijs en het aantrekken van zakelijke investeringen op het eiland.

Precies een jaar na dato blijkt hoe groot de nalatenschap van Mike Eman voor alle Arubanen daadwerkelijk is. En dat de omvang ervan vele malen groter is dan eenieder van ons maarhad kunnen bedenken. Zelfs de Nederlandse overheid was geschokt. Was de extreme hoogte van de debt -to-GDP en de extra schulden voor de onnodige projecten dan nog niet genoegom te verteren? Helaas, de waarheid is meedogenloos. De lijst met financiële debacles wordt met de dag langer. Zo zijn er keiharde bewijzen boven tafel gekomen dat het ver te zoeken was en is met de integriteit en leidinggevende capaciteiten van de voormalige regeringsleider. Lees maar het laatste rapport van de Algemene Rekenkamer van Aruba.

De uitgaven van Mike Eman zijn namelijk niet alleen van publieke aard gebleken. Publieke overheidsgelden zijn meermalen gebruikt om bijvoorbeeld een van zijn eigen verjaardagsfeesten te financieren. En dan praten we niet over een paar tientjes voor een gezellige borrel, maar over Eur50.000. Met overheidsgelden werden ook andere privé aankopen betaald, in verkiezingstijden werden (Nederlandse) journalisten omgekocht en er zijn zelfs stemmen gekocht door het in dienst nemen van familie en vrienden van de huidige ex-premier. En dit alles heeft jammer genoeg kunnen gebeuren onder toeziend oog van de Nederlandse regering.

Alle genoemde schulden vormen samen de erfenis van Mike Eman aan de burgers van Aruba. Zoals eerder gezegd, helaas kun je als burger deze vorm van nalatenschap niet verwerpen. Maar het huidige kabinet is heel hard bezig om in ieder geval te proberen deze enorme financiële crisis te doorbreken en de Arubanen te helpen om niet te verdrinken in de levenslange schuld die door Eman om hun nek is gehangen.

Maar daarvoor is uiteraard wel hulp nodig. Met name van Nederland, die al vanaf 2015 via het CAft (College Aruba financieel toezicht) geadviseerd heeft dat Mike Eman het eiland op economisch vlak terug zou moeten brengen naar de periode voor 2009 en heeft Eman toen al onder supervisie laten stellen .

De Nederlandse regering kan juist nu een belangrijke rol spelen in de heropbouw van Aruba door de termijn van terugbetaling van de schuld te verlengen. Als Nederland bijvoorbeeld een zogeheten AAA-garantie zou verlenen aan Aruba, dan zou het land in ieder geval in staat zijn om de bestaande staatsschuld te kunnen herfinancieren tegen een lagere rente dan de huidige 5%. Het percentage zou dan ongeveer uitkomen op 2% en de miljoenenbesparing die daaruit voortvloeit kan gebruikt worden om Aruba financieel weer sterker te kunnen maken. Aruba zal moeten investeren in haar burgers door het bestrijden van de armoede, het op peil brengen van onderwijs en zorgen voor verbetering van de infrastructuur .

Helaas weigert Nederland tot nu toe om hieraan mee te werken, omdat Aruba in hun ogen ‘een zooitje van de publieke overheidsgelden’ heeft gemaakt. Het erge is, dat klopt ook natuurlijk. In zoverre, dit is precies de juiste omschrijving van de erfenis van de AVP-kabinetten Mike Eman I en II waar de Arubaanse burgers zoals het er nu naar uitziet, nog voor jaren aan vast blijven zitten.

De machtige Mike Eman die nooit tegenspraak duldt en zelfs nu nog durft te beweren dat de inflatie en Aruba’s vlakke economisch tij te danken is aan de crisisheffingen die Aruba door anderen zijn opgelegd. Het is echter enorm te betreuren dat hij het causale verband tussen zijn eigen gebrek aan economisch inzicht tezamen met het financiële wanbeleid van zijn regeringen en de oplegging van de genoemde heffingen niet legt.

Het moge hierdoor duidelijk zijn dat Mike Eman nooit goed heeft opgelet tijdens rekenen en economie op school en ook weinig begrepen heeft wat de woorden eerlijkheid en integriteit inhouden.

De prangende vraag is nu: wie gaat er uiteindelijk voor zorgdrag en dat de daadwerkelijke stichters van dit zwaarwegende probleem worden aangepakt, zodat corruptie en wanbeleid in de toekomst kan worden tegengegaan?

Dit alles speelt zich – gelukkig buiten het oog van debroodnodige toeristen – af op zowel het eiland als in Den Haag en Brussel, t erwijl de huidige AVP-partij prinsheerlijk én gratis (volgens bewijsstukken heeft de partij al jarenlang geen aflossing op de hun prive hypotheek betaald!) kan vertoeven in hun hoofdkantoor in Oranjestad.

Het is een enorme schep zout in de toch al enorm grote wond die diezelfde partij zowel veroorzaakt als achtergelaten heeft in het hart van het eiland. En ook al is het minder luid dan voorheen, dat immer kloppende hart bestaat uit de bewoners van het prachtige eiland, die vooralsnog tot levenslang zijn veroordeeld tot het afbetalen van de enorme schulden die veroorzaakt zijn door slechts een persoon… ….. “Cu orguyo Señor Presidente ami a zorg pa boso yiunan, y yiu di boso yiunan, tin cu bai paga awor pa e debe !”

Bron: Blog Paul Vugts

Dit artikel is geplaatst in

13 reacties

  1. @brian @eric
    NL moet ieder geval voor de duurzame oplossing kiezen en de AAA garantie zoals Vugts duidelijk aangeeft, moeten verlenen. Het Aruba maar “laten uitzoeken” is ook voor NL op korte en lange termijn geen oplossing.
    @brian We mogen daarin van mening verschillen. En nee, ik ben geen MEP aanhanger, naar zie wel hoe de AVP Aruba naar een zwaar dieptepunt heeft geleid…

  2. Volgens @Joep, “Lijkt wel alsof corruptie, zelfverrijking , fraude etc een genetisch bepaalde afwijking van politici is”. Moeten wij niet Nederland de schuld geven? Als ouder laat je ook niet je kinderen op de koekentrommel passen. Dit is al bijna 50 jaar aan de gang en het gaat niet alleen om politici maar ook journalisten die hun werk niet doen of op de loonlijst van diezelfde corrupte politici staan.

  3. Joep heft volkomen gelijk. De mondi monkeys blijven crimineel (MFK) en proleet (KdnT) stemmen, maar ook de zogenaamd integere partijen (MAN, PAR en PIN) stellen zwaar teleur.

    Als je ziet hoe onder de PIN het nieuwe ziekenhuis gierend uit de klauwen is gelopen (een Walhalla voor met een vork declaraties schrijvende consultants) en onder dezelfde PIN Bureau Post (de overheidsinstantie met het duurste salarishuis van het koninkrijk!) is verworden tot een plaats waar Alvin Daal luie nutteloze vriendjes dumpt,dan is er geen hoop meer voor het corrupte boevennest Curacao.

  4. Inderdaad is de stijging van de overheidsschuld die de AVP heeft achtergelaten aanzienlijk. Voor een deel zijn die schulden aangegaan voor p.p.p. projecten, waar nog jarenlang heel veel op afgelost moet worden. Naast de te betalen rente op andere schulden. De aannemer moest die projecten voorfinancieren. Dus die moest voor zijn risico een hoog bedrag in rekening brengen. Schulden betalen is niet het sterkste punt van de opeenvolgende Arubaanse regeringen. Die lenen zich liever groen en geel. En dan hebben we het nog niet over de gelegaliseerde diefstal, die alle regeringen pleegden in verband met de niet afgedragen premies aan de SVB en de APFA. Wij horen Henny Eman in 1988 nog zeggen dat na de status aparte, er nimmer meer overheidsschulden zouden zijn, noch een begrotingstekort. De waarheid is dat het sinds de status aparte een free-for-all was. Dan wel voornamelijk voor de bestuurders & friends and family. Alle regeringen hebben deze praktijk decennia lang koortsachtig voortgezet. Wij hebben dit jarenlang bijgehouden en er veel over gepubliceerd, maar dat zette natuurlijk geen zoden aan de dijk. Net zo min als al dat pikante potverteren. Beide grote partijen maken elkaar constructief en doorlopend uit voor rotte vis en deden precies hetzelfde. De staatsschuld groeide onverantwoordelijk voort. De AVP en MEP zijn hier beide voor verantwoordelijk. Iedereen heeft vuile handen. De staatskas werd gebruikt voor eigen belang en patronage. Ongestraft schulden maken kan niet. Ook de Nederlandse overheid heeft jaren overleg gepleegd met de Arubaanse regering over de onverantwoordelijk stijgende overheidsschuld. Men beloofde beterschap, die in de praktijk nooit werd geconcretiseerd. Alle Arubaanse regeringen zijn verantwoordelijk voor dit debacle, inclusief het parlement dat dit liet gebeuren. De fantastische adviezen van de ARAR, de CBA, de CAD en vele andere landsorganen werden structureel genegeerd. In ieder geval heeft de AVP het handig aangepakt door nog even gigantisch uit te pakken op kosten van de belastingbetaler. Nu zit de zittende regering met de gebakken peren. De peren lagen trouwens al jaren aan te branden en geen enkele politieke partij deed er wat aan. Er is geen enkel excuus voor zulk langdurig wanbeleid. Bezuinigen had al jaren eerder gemoeten, vooral op de overheidsuitgaven en het overheidspersoneel. Maar dat is uitgesteld. Dus nu keert dan eindelijk de wal het schip. Het artikel van de heer Vugts lijkt ons een oratio pro domo (witwasoperatie voor de reputatie van de MEP). En niet door de slagvaardigste en meest geraffineerde spindoctor. Had veel beter gekund. Had door Mike Eman geschreven moeten worden. Die kan een stenen muur nog tranen ontlokken. Renée van Aller & John de Vries

  5. AVP, MEP etc op Aruba, MFK, FOL, PNP, PAR, KDNT etc op Curacao, alle partijen op St Maarten, St Eustatius, Bonaire………..ze zijn allemaal corrupt als de pest.
    Lijkt wel alsof corruptie, zelfverrijking , fraude etc een genetisch bepaalde afwijking van politici is. Ik ben er nog geen één tegen gekomen die wel integer was, vrees dat het ook niet gaat gebeuren ook.

    Dat ze daarmee een eiland in de afgrond helpen interesseert ze niet. Zij hebben het geld al achterover gedrukt, leven een vrolijk leventje op het eiland of gaan, zoals Tromp, met het gestolen geld lekker leven in de VS en vergeten de ellende van de eilanden.
    En nog altijd blijft het domme deel van de bevolking op deze idioten stemmen. Het slimme deel doorziet de zogenaamde politici en vraagt zich af op wie ze in hemelsnaam dan wel kunnen stemmen. Komen er dan achter dat er helemaal geen partij is waar ze hun stem aan kwijt kunnen en zakken vervolgens verslagen achterover in de stoel en nemen nog maar een slok sterke drank om de ellende te vergeten.

  6. Klopt exact no matter van welke party de briefschrijver is. Dat Eeman een schurk is dat was al lang bekend, maar idd de burget betaalt het gelag, net zoals op Korsou!

  7. @ Brian S
    Je hebt gelijk dat Eman een struikrover is, al is dat nog een milde benaming… Maar erna verwar je toch fictie met non-fictie, want het is een feit dat geen enkele MEP minister ooit van fraude of gelijkwaardigs veroordeeld is. Tico Croes (voormalig lijsttrekker en oud-minister van de AVP) daarentegen well!!

  8. @brian Je hebt gelijk dat dat Eman een struikrover is… alhoewel dat een zeer milde benaming is.
    Maar erna ga je toch wat fictie met non-fictie verwarren. Want, het is een feit dat geen enkele MEP minister OOIT van fraude of gelijkwaardigs veroordeeld is. Maar Tico Croes (vormalige lijsttrekker en oud minister van de AVP) wel degelijk!

  9. Leuk stukje van een MEP aanhanger.
    AVP/Eman is idd een struikrover maar om nu Oduber heilig te verklaren gaat wel iets te ver weg. MEP en Nelson Oduber staan ook bekend als Ali Baba en de 40 rovers (vandaar de vriendschap tussen Nelson Oduber en Gerrit Schotte). MEP kocht haar stemmen met uitgift van land aan MEP aanhangers. In enkele strafrechtelijke onderzoeken, uitgevoerd ten tijde van de MEP-regering, bleek sprake te zijn van functievermenging en van fraude,
    valsheid in geschrifte en verduistering van publieke fondsen

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties