26 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Column Den Cayente | BO Cuenta

HomeLandenArubaColumn Den Cayente | BO Cuenta
Het ARA-rapport geeft een beeld van compleet losgeslagen bestuurders die ad-hoc projecten toevoegden aan het plan, vaak zonder enig haalbaarheidsonderzoek vooraf of onderhoudsplan nadien | Foto en column Arien Rasmijn

Het onderzoek was al begin vorig jaar afgerond, maar kon niet worden gepubliceerd omdat ARA alleen rechtsgeldige besluiten – zoals publicatie van documenten – kan nemen als de club voltallig is, dus inclusief een lid die de regering vertegenwoordigt. De regering wees deze vertegenwoordiger echter niet aan. Bovendien is het gebruikelijk dat de regering bij de publicatie van zo’n rapport een antwoord geeft zodat deze aan het document kan worden toegevoegd. Benny Sevinger, de toenmalige minister van Infrastructuur, gaf echter niet thuis.

Laten we het er maar op houden dat het een verkiezingsjaar was. Afgelopen vrijdag besloot ARA, inmiddels met lid namens de regering, om het rapport alsnog te publiceren. Zonder reactie van Sevinger. Ook toen gaf hij er geen ene ‘damn’ om, blijkbaar.

Het rapport is ronduit vernietigend. Het ARA-rapport geeft een beeld van compleet losgeslagen bestuurders die ad-hoc projecten toevoegden aan het plan, vaak zonder enig haalbaarheidsonderzoek vooraf of onderhoudsplan nadien. Vaak was er ook geen sprake van transparantie of controle, waardoor niet te achterhalen viel of het begrote bedrag ook daadwerkelijk tot de laatste cent naar het project ging en niet naar, ik noem maar, verkiezingscampagne-activiteiten. Wat ooit begon als een al behoorlijk ambitieus plan voor de renovatie van Oranjestad, San Nicolas, tal van wijken en schoolgebouwen, werd opgeblazen tot een monster van tien hoofdprojecten met daaronder 241 kleinere. Veel van die projecten werden bovendien onderhands gegund, tegen de comptabiliteitswet in.

Neem nou de aanleg van de tram bijvoorbeeld. Dit was onderdeel van de vernieuwing van de binnenstad. Die was inderdaad toe aan vernieuwing en er was bovendien druk van de Florida-Caribbean Cruise Association die een betere ervaring wilden voor de cruisetoeristen die de aan haar verbonden cruiseschipmaatschappijen elke dag hier loslaten. Het was de bedoeling dat de tram deze toeristen helemaal naar het eind van de Caya Betico Croes zouden brengen zodat ze lopend langs alle winkels terug moesten naar hun schip. Op zich een leuk idee, maar veel meer dan dat was het niet. Geen enkel inhoudelijk onderzoek werd gedaan om uit te zoeken of het allemaal ook echt zou werken. Het ging om de visie en dus werd de tram aangelegd. Geen shuttle ofzo, maar echte stalen rails zodat de middenstanders in de Caya de commitment van de regering konden voelen om dan als vanzelf te investeren in hun winkels. Dat was het argument die constant naar voren werd gebracht. Het zou allemaal zo’n 18 tot 20 miljoen florin gaan kosten. De Algemene Rekenkamer kwam in haar rapport uit op ruim 44 miljoen.

Nu rijdt die tram dus door de Caya en hebben toeristen inderdaad een leuke atractie om op te rijden, net als Disneyland back home. Het heeft er wellicht voor gezorgd dat de leden van FCCA hun schepen nog steeds helemaal hier naartoe zijn blijven sturen – Aruba blijft voor cruiseschepen kostbaar vanwege de afstand vergeleken met andere plekken in de Caribbean, dus we moeten iets extra’s aanbieden om aantrekkelijk te blijven – en daar valt zeker wat voor te zeggen. Maar echt beter is het niet geworden in Oranjestad. Was dat niet de bedoeling? Veel krijgen die toeristen ook niet te zien. De facelift begint nu al in te zakken vanwege de vele shortcuts die de aannemer heeft genomen in materialen en afwerking en het ontbreken van simpel onderhoud. Maar erger; het winkelaanbod is onveranderd gebleven, met dezelfde Indiase winkels met goedkope electronica en sweatshopkleding waar zelfs de nog altijd rondlopende chollers niet in gezien willen worden. Er is zeker geprobeerd en er waren goede initiatieven zoals het aantrekken van Zara en projecten als Beam en Korteweg, maar het was te weinig, te ad hoc en wat er was werd niet structureel voortgezet. Bovendien werd de kern van het probleem, namelijk hoe krijg je pandeigenaren zover om te verkopen of zelf geld in hun gebouw te steken, niet aangepakt.

Uiteindelijk werd er meer aangelegd dan nagedacht, terwijl over dit soort kwesties juist verschrikkelijk lang en diep moet worden nagedacht voordat ook maar een klinker kan worden gelegd voor de camera’s van de pers. Dan zien mensen dat je inderdaad vanalles hebt aangelegd en verbouwd, maar wat kan nou daadwerkelijk worden afgemaakt en wat van dit alles zal er nog over pak ‘m beet 30 jaar staan? Je hebt politiek voeren en je hebt beleid maken. Het eerste, daar zijn we goed in, maar dat laatste vereist kunde, voorbereiding, geduld,bereidheid tot luisteren en de kracht om je dagdromen te laten voor wat ze zijn.

Rapporten als deze, hoe laat ze ook verschijnen, trekken gordijnen open en blazen maskers weg. Wat overblijft aan ‘nalatenschap’ is niet alleen schraal, maar schetst ook een beeld van compleet losgeslagen, megalomane bestuurders die acht jaar lang meer bezig waren met PR en campagne dan met goed bestuur.

Bron: Den Cayente

Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)
Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)

Ariën Rasmijn (1975) is freelance journalist. Naast zijn publicaties in Amigoe en diverse andere media schrijft hij in deze column regelmatig over nieuws en politiek in Aruba. Hij stelt reacties op prijs via: [email protected]. Lees meer…

Dit artikel is geplaatst in

1 reactie

  1. Het is ons duidelijk uit de feiten en omstandigheden, dat er onzorgvuldig, zo niet misdadig is omgegaan met het verlenen van vergunningen en terreinen. De vraag is waarom de laatste regering zo flagrant de wettelijke regels aan de bekende laars lapte en dacht dat het niemand zou opvallen? Want wie kregen al die vergunningen, grotendeels in strijd met de wettelijke regels? Minister Sevinger liet zich mogelijk banaal gebruiken? Dat was onder de bekwame leiding van Watty Vos niet gebeurd. En, wij maar denken dat Aruba een rechtsstaat was, waar ook de regering zich hield aan de wettelijke regels. De economie is verzwakt, de staatskas is leeggeroofd door opeenvolgende regeringen. Natuurlijk zal een minister, of regering die fout is dat nooit toegeven. Dat hebben wij in 50 jaar Arubaanse geschiedenis nog nooit meegemaakt. Wel dat de politieke partijen elkaar door het slijk sleurden. Dat is meer van hetzelfde. De tram was vanaf het begin een slecht project. Veel te duur en de winkelstraat bleef allure missen. Bovendien is de geldverspilling mateloos en zijn generaties lang de dupe van de naijlende effecten van deze koortsdromen. Al die infrastructurele werken die grotendeels luchtkastelen bleken. Want hoeveel is er aan de strijkstok blijven hangen? En leverde het de lokale bevolkingen enige werkgelegenheid op? Zoals wij helaas eerder observeerden, doen onze regeringen zelden iets met de sublieme adviezen van de eigen adviesorganen. Waarom niet? Dat gaat ook niet beter met een integriteitskamer/commissie of iets dergelijks. Als het eigenbelang allesoverheersend is en de staatskas wordt gebruikt als eigen portemonnee, is er geen redden meer aan. Wij hopen dat de zittende regering de rug recht kan houden en deze decennialang, bestaande negatieve tendens kan elimineren. Opschoning van de staatsschuld en bezuinigingen zijn hard nodig. Al jaren. Renée van Aller & John de Vries

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties