26.4 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Column Den Cayente | Een kwestie van vertrouwen

HomeLandenArubaColumn Den Cayente | Een kwestie van vertrouwen
Column Arien Rasmijn

Drie leden van de pers waren vorige week aangehouden in verband met gestolen portofoons van het KPA. Vandaag viel het bijltje voor Speed Andrade en een politieagent in datzelfde onderzoek. Dat bepaalde media toegang hadden tot interne communicatie van de politie is al heel lang geen geheim.

Iedereen kent wel de verhalen van fotografen die vaak eerder dan de hulpdiensten bij ongelukken komen of er ‘toevallig’ net bij zijn wanneer het arrestatieteam een inval doet. Procedures werden constant verstoord, wat zorgde voor veel klachten, onder meer vanuit het Openbaar Ministerie. Aan de andere kant is daar de vraag vanuit het publiek. Die klikken juist op dit soort nieuws.

Zij willen de beelden zien hoe Ryson Paskel boos wordt afgevoerd na zich twee maanden letterlijk onder de neus van de autoriteiten te hebben verscholen. Zij klikken op nieuws en foto’s van ongelukken. En uiteindelijk gaat het om views en likes, dus je geeft de mensen wat ze willen. Zo simpel was de redenering vanuit de pers voor lange tijd. Je hebt de vraag van je lezers, je hebt concurrenten en – laten we eerlijk zijn – je hebt je ego. Bovendien gaat het hier om makkelijke, dankbare content.

Het zijn de makkelijkste W’s binnen de journalistiek. Je hoeft een drop-out maar een camera en een portofoon (of een app met daarin de politiefrequentie geprogrammeerd) mee te geven en je bent in business. Er is geen enkele regelgeving die jou belet. Geen enkele gentlemen’s agreement met justitie of lijst met ethische afspraken met je collega’s. Het is ieder voor zich. En dus krijg je op een gegeven moment uitwassen.

En je hebt politieagenten die maar al te graag een dori hier en daar extra in hun zak steken in ruil voor informatie. Want vergeet niet, politiewerk is zwaar. Het zijn lange uren en de enige manier waarop je salarisstrook er een beetje respectabel uitziet is wanneer je heel veel overtime draait. Jezelf kapot werkt in feite. Agenten elders in het Koninkrijk hebben om de zes maanden integriteitstraining.

Op Aruba, waar agenten constant te maken krijgen met schrijnende dilemma’s maar ook flinke verleidingen, is dat niet het geval. En er is niet voldoende controle. Niet op in beslag genomen spullen en niet op materieel. In sommige gevallen zelfs niet op dienstwapens. Dat blijkt uit verhalen die ik van verschillende voormalige dienders off the record heb vernomen in de afgelopen dagen. Dat maakt de grond vruchtbaar voor corrupt gedrag. Daar mag je als politiebond boos over doen als de pers daarover schrijft, maar het blijft waar.

Ik geef dan toch maar even een voorbeeld uit mijn eigen loopbaan. Onlangs nog reageerde politievakbond SPA heel boos toen Masnoticia-beheerder Norben Giel de aantijging deed dat zij geld aannemen voor informatie. SPA eiste met dreigende taal een rectificatie en de website trok het bericht in. Zelf geloof ik Norben wel. Want toen ik jaren geleden werd gestopt door een patrouille en werd gevraagd mijn rijbewijs te tonen – die ik toen niet bij me had. Mijn fout. – was hij daarbij. Het was heel duidelijk dat hij en de agent in kwestie met elkaar optrokken en toen ik daar iets van zei dreigden ze mij met opsluiting. Het bleef bij het in beslag nemen van mijn auto en een smadelijk artikeltje op 24ora.com, de site waar Giel toen – ironisch genoeg – werkzaam voor was. Ironisch ja, want Giel – duidelijk ook niet de slimste – betichtte onder andere 24ora ervan agenten te betalen voor informatie. Maar goed, je kan je voorstellen dat toen ik vorige van advocaat Chris Lejuez hoorde dat hij vindt dat de politie niet domweg drie persleden in de cel moet gooien maar vooral ook de hand ook in eigen boezem moet steken, ik mij wel daarin kon vinden. Hier is blijkbaar ook gehoor aan gegeven want inmiddels is één agent die eerst slechts de toegang werd ontzegd, is nu ook aangehouden. En het OM blijft zeggen dat het onderzoek wordt voortgezet. Kwestie nu van doorgaan tot de laatste steen is omgedraaid. Er is geen weg terug nu.

Ondertussen roepen de werkgevers van de drie gedetineerden dat de vrijheid van de pers wordt vertrapt en dat er sprake is van politieke vervolging en een poging om de vrije pers te verstommen. Diezelfde media – groen en geel – die hun hand er niet voor omdraaien om mensenlevens kapot te maken voor een politieke agenda hebben het nu over politieke vervolging? Diezelfde media die twee jaar terug het vertikten om deel te nemen aan workshops die waren georganiseerd door Unesco halen nu oproepen aan van de VN over het verstommen van de pers in landen waar echte journalisten (geen luie portofoonscanners maar professionals die hun levens wagen tegen regimes en drugskartels en daarvoor vaak gruwelijk worden omgebracht) het moeilijk hebben. Dat je jezelf in dezelfde adem gaat noemen als die mensen in ronduit obsceen. Het is niet eens grappig meer. Nu vindt de Sociedad Interamericana de Prensa hier ook wat van. Ik durf te wedden dat als de SIP ook maar de helft wist van de ethische missers en hitjobs die 24Ora op haar kerfstok heeft staan, zij dat medium allang van haar gelederen had geroyeerd.

Laat je dus niet voor de gek houden. Als journalist – eentje zonder affiliaties en met schijt aan iedereen – sta ik vierkant achter het principe dat de pers de grenzen moet kunnen opzoeken in dienst van nieuwsgaring. Maar, hoe hard ze nu opeens proberen om de ethiek erbij te halen, dat is hier niet het geval en daarom kan ik niet niet solidair staan. Sterker nog, mij oproep aan jou is : Trap er niet in. Want het hebben van zo’n portofoon en het al dan niet kunnen kopen van eerstehands info van dienders gaat stukken verder dan dat. Vergeet niet dat de politie veel meer zaken attendeert dan alleen maar ongelukken en invallen. En vergeet ook niet dat de rol van de politie veel verder gaat dan handhaven. De politie moet tussenbeide komen in situaties die vertrouwelijk zijn voor de betrokkenen. Informatie daarover is behalve privé vaak ook gevoelig. Daar hebben media, waarvan in ieder geval één met ‘social media monitoring’ voor een zittende regering als een soort van informele inlichtingendienst heeft gefungeerd, dus ook jarenlang ongestoord toegang tot gekregen. Het is een rol die de pers simpelweg niet hoort te spelen. Onze taak is om de waarheid te vinden en te brengen, niet om wat voor soort macht dan ook te halen uit informatie en die te misbruiken, zij het voor onszelf of voor een klant of politieke partij. Deze situatie heeft bovendien het vertrouwen van de burger in het KPA geschaad. Mensen zien politieagenten in deze context niet meer als vertrouwenspersoon maar als medeplegers in het schenden van hun privacy door een derde. Het moet dus stoppen. Dat de nieuwe korpschef nu, al dan niet met een minister achter hem, schoon schip maakt is dus een belangrijke, hard nodige zet. Maar het werkt alleen als het KPA zelf ook hard in de spiegel kijkt en intern harde maatregelen neemt. En Hoo moet tot het bittere eind doorgaan, ondanks de druk vanuit de politiek en de politievakbond.

Bron: Den Cayente

Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)
Den Cayente | Column door Ariën Rasmijn (Aruba)

Ariën Rasmijn (1975) is freelance journalist. Naast zijn publicaties in Amigoe en diverse andere media schrijft hij in deze column regelmatig over nieuws en politiek in Aruba. Hij stelt reacties op prijs via: [email protected]. Lees meer….

Dit artikel is geplaatst in

1 reactie

  1. De rotte appelen bij pers en politie verpesten alles.
    Alles en alleen om een op sensatie belustte minderheid te plezieren.
    Rotte appels bij de politie op staande voet ontslaan en rotte appels bij de pers de accreditatie intrekken.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties