Stuart Johnson, minister van Toerisme op St. Maarten, heeft een probleem. Wat een Whatsapp-bericht lijkt te zijn tussen hem en een coördinator is uitgelekt, waaruit blijkt dat hij zijn staflid om seks vraagt in ruil voor geld. De twee waren in Europa voor een werkbezoek en hadden eerder die avond hun daggeldvergoeding verbrast in een casino. De coördinator was blut en vroeg zijn baas om een lening.

Johnson weigerde aanvankelijk maar stelde op gegeven moment aan zijn staflid voor, zo schrijft de Daily Herald, dat hij voor de rest van zijn verblijf zou betalen in ruil voor seksuele handelingen. Het staflid wees zijn minister af en ging terug naar St. Maarten omdat hij toch geen geld meer overhad om zijn verblijf te betalen. Eenmaal terug op SXM bleef het incident aan hem knagen en de coördinator bezocht een psychiater.

Ondertussen bleef minister Johnson hem op zijn kantoor ontbieden voor een persoonlijk gesprek, maar de coördinator weigerde te komen tenzij er andere ministers of stafleden aanwezig zouden zijn. Op 9 oktober werd de coördinator ontslagen. Zijn gedrag zou niet rijmen met de aard van zijn post, die ‘een hoge mate van respect, vertrouwen, integriteit en professionaliteit vereist’, aldus de brief die aan hem zou zijn gericht. De coördinator was sinds hij was aangenomen vier maanden geleden geen enkele keer betaald, dus een advocaat kon hij ook niet betalen. Intussen heeft minister Johnson aangifte tegen hem gedaan. De politie heeft de reden voor aangifte niet bekendgemaakt. De coördinator heeft zelf nog geen aangifte gedaan maar zegt dit alsnog te gaan doen deze week, aldus de Daily Herald. Ondanks gemor van de oppositie houden Johnson en de rest van het kabinet de kaken stijf op elkaar. Lekkere boel dus op St. Maarten.

Letterlijk een festijn van wangedrag, van het vergokken van publieke gelden in een casino tot grensoverschrijdend gedrag en seksuele intimidatie, het type machtsmisbruik dat levens kapotmaakt. En om een of andere reden is het toch niet zo schokkend. Je leest met rode oortjes, maar je kijkt er niet echt van op.

Het eerste wat bij je opkomt is dat niemand hiervan zou hebben gehoord als de coördinator wel was ingegaan op de avances van de minister. Of als de minister niet zo naïef was en zijn vieze praatjes buiten zijn mobiele telefoon hield, ver weg van waar er een screenshot van gemaakt zou kunnen worden. Maar misschien ben ik te cynisch.

In ander, totaal ongerelateerd nieuws: Gisteren namen alle hoofden van dienst en leidinggevenden binnen de Arubaanse overheid deel aan een conferentie over integriteit. De komst van het Bureau Integriteit Aruba werd uitgelegd, met de boodschap dat het moet gaan om bewustwording dat integriteit van levensbelang is en dat iedereen moet bijdragen. Wel zo jammer overigens dat van het kabinet slechts de premier en de minister van Financiën aanwezig waren tijdens de conferentie. De hoofden van dienst kregen casussen voorgelegd en de sfeer was er een van dat iets hoe dan ook moest veranderen. Alleen wist men duidelijk nog niet hoe.

Het onder woorden brengen van wat er allemaal mis is was al een grote stap. Ook tekenend: Er werd een live-enquête gehouden en op de vraag of binnen de overheidsdiensten integer wordt gewerkt gaf 80 procent van de deelnemers aan van niet. De toon was dus gezet, zou je denken, maar op de vraag of zij zelf een collega zouden aanspreken wanneer deze zich niet integer zou gedragen zei 90 procent ja. En dan vraag je je af waarom dan überhaupt een conferentie en een Bureau Integriteit nodig zou zijn. De 10 procent die glashard zei weg te kijken wanneer een collega een scheve schaats rijdt is eerlijker.

Er is dus een lange, slepende weg te gaan. En er moet sowieso nog heel veel gebeuren voordat er sprake is van een consistent integriteitsbeleid, maar volgens premier Wever-Croes moet alles nog voor de jaarwisseling op de rails staan. Nederland lijkt de druk dus flink op de ketel te hebben gezet, maar ze hebben wel hun top gun – een integriteitsdeskundige die verantwoordelijk is voor het Klokkenluidershuis daar – naar het eiland gestuurd om advies en bijstand te bieden.

Kwartiermaker Amalin Flanegin heeft er in ieder geval zichtbaar zin in en in haar toespraak heeft ze dan ook – wellicht speciaal voor de Nederlandse gast en de boys van VNO – gewezen op recente Nederlandse integriteitskwesties zoals het appartementje van Alexander Pechtold en de zakelijke belangen van VVD-senator Anne-Wil Duthler. Mooie voorbeelden, maar geen enkel woord over alle gevallen dichtbij huis – ik noem maar weer eens de familieleden en exen die banen en commissariaten kregen toegespeeld – of de lange lijst aan Greatest Hits uit dertig jaar Arubaanse overheid. De namen Paul Croes en Benny Sevinger vielen niet eens.

Zo gevoelig ligt deze hele kwestie. Alles moet stap voor kleine, voorzichtige stap gebeuren. Terwijl juist genadeloos benoemen en daadkracht het devies zouden moeten zijn. Iedereen weet waar de pijn zit. Zeker iedereen in de zaal gisteren. En wat ik in ieder geval heb gemerkt gisteren is dat men actie wil zien. Maar Flanegin zegt nu al dat het aanmelden van gevallen in het begin niet mogelijk zal zijn, omdat het Bureau eerst echt helemaal af en met de juiste mensen gevuld moet zijn. Als het zo is dan vraag ik me af of het ooit helemaal functioneel zal zijn, laat staan voor de jaarwisseling.

Ook tekenend: vanuit de zaal werd de suggestie gegeven om benoemingen en vacatures uit de handen van gezagdragers te halen en dus te depolitiseren. Dat al veel vaker voorgedragen idee werd vooralsnog afgeschoten. Terwijl daar toch echt de wortel van de zaak ligt. Het valt dus nog te bezien of het Bureau Integriteit Aruba een dienst met ballen of de zoveelste papieren tijger wordt.

Bron: Den Cayente

Ariën Rasmijn (1975) is freelance journalist. Naast zijn publicaties in Amigoe en diverse andere media schrijft hij in deze column regelmatig over nieuws en politiek in Aruba. Hij stelt reacties op prijs via: [email protected]. Lees meer….