President Nicolas Maduro of Venezuela is still in power in spite of all speculations, forecasts, and predictions. Under a veil of institutional legality, he and his junta managed to cling to the throne, even years after the death of predecessor and charismatic leader, Hugo Chavez, and the Bolivarian Revolution. But does it really matter?
Whether Maduro, or his opponent leader of the opposition, Capriles, is in charge, the economic woes of the oil-rich nation cannot be solved by any knight in shining armor, appearing on the stage as a Messiah, who will set all wrongs right.
Venezuela, once the envy of South America for its abundance in food production, industry, academic level of sophistication and world’s largest oil reserves, is bankrupt. Its citizens are hungry and out of a job, and whatever remains is in the grip of super inflation and a rapidly growing shadow economy of barter, bootlegging, and organized crime.
The remedy for Venezuela’s ills is simple; Venezuelans have to go back to production, to growing food, to manufacturing products, goods, and services. The addiction to oil revenue turned this once so productive nation into a country of freeloaders, profiteers, opportunists and criminals.
With more than 70% of its consumption from import, the monthly bill is so hefty, and the low oil revenue prices no longer generate enough cash to cover the expenses.
Instead of going back to work and production, Maduro ordered the country to a two-and -a-half-day workweek, crippling the lame production even further.
Somehow, and to the surprise of many, the country is not revolting, and life goes on. The shadow economy has become the new norm. “Exchanging- goods” is what everybody does to stay alive. Crime is no longer prosecuted, so the powerful win in a vacuum of anarchy. Somewhat similar, was the FARC revolution/ civil war in Colombia, which was able to operate in a vacuum for more than fifty years.
Today’s Venezuela may partially collapse, encounter violence and chaos, but the trend is set, Venezuelans are never going back to productivity the old way. They have seen the glitter of gold and will increasingly become more and more opportunistic. It is the new normal.
The ABC islands will rather see an increase in the dollar-generating businesses of narco-trafficking and money laundering, than massive refugee migration. The islands seem totally unprepared for such a new neighbor and think more European, in terms of the Syrian refugee crisis in Europe. Trial an error will shape a new reality eventually.
Bron: CuracaoChronicle
Voor de ABC eilanden een reden te meer om een goede band met Nederland te onderhouden, ondanks de sombere diagnose van Aller en De Vries.
De bevolking protesteerd wel degelijk echter dit staat gelijk aan zelfmoord omdat Maduro zijn milities erop afstuurd of ze gooien je in de gevangenis.
Idd na de jaren Chavez en Maduro is er niet 1-2-3 een oplossing maar Maduro is zowiezo geen oplossing..
Een selectief geheugenverlies en een gebrekkig geweten liggen dikwijls samen in een bed. Veel van onze bestuurders lijden aan dit euvel, maar roepen luidkeels dat ze brandschoon zijn. Ooit wel eens een politicus gehoord die in het openbaar ruiterlijk toegaf van het pad der deugd afgeweken te zijn? De leiders van Rochdale, de SNS bank en grote zorginstellingen doen het allemaal geweldig. Als het grandioos mis gaat weten ze van niks. Geld van de baas of de samenleving stelen is een aanvaardbare neiging. De minister van Justitie en Veiligheid in Nederland blijft met Bison secondelijm op zijn pluche geplakt, daarin bijgestaan door geniale reclamemakers. De waarheid aanpassen aan de eigen visie moet kunnen. Daardoor wordt slecht gedrag goed en goed gedrag minimaal dom. De ademloze aantrekkingskracht van ‘ill gotten gains’ is overweldigend betoverend, zeker met zulke grote gaten in de persoonlijke en staatsbegroting. Zelfs met schitterend verpakte boodschappen verdwaalt de burger in het vulkanisch financiële vacuüm. Zo wordt een samenleving tot individuen ontbonden, die slechts hun eigen belang najagen met onze bestuurders als dirigenten. Liberale of socialistische leiding van een land kan altijd verkeerd uitpakken. Macht en geld zeker als men meent het niet genoeg te hebben, leiden tot omkooppraktijken, belangenverstrengeling, bevoordeling, nepotisme en misère. Renée van Aller en John de Vries
Kun je geen Nederlands meer schrijven…..
Kun je geen Nederlands meer spreken, heer Mossel.
With all those home grown criminal opportunities for everyone, no need for worries of Venezuelans fleeing to the islands.
With no prosecution this can go on for many years.
Zijn papiaments is ook al niks.
Kijk de bron even na dan weet je waarom het in het Engels is.
Ken je geen Nederlands meer Jacob?.
Not something to look forward to.