Op de een of andere manier had ik afgelopen woensdag enorm te doen met Twan Huys. Hij is niet dom en wist, toen hij dit voorjaar zijn contract bij RTL tekende natuurlijk ook wel dat ie journalistiek gezien een beetje op zijn hurken moest.

Die zender heeft niet de slimste kijkers. Maar dat hij in aflevering drie al met een snotterende Drentse deerne met liefdesverdriet zou zitten kon die lieve Twan toen ook nog niet weten. Deze deerne had een blauwtje gelopen bij een bekende politicus. Saillant detail: de informatie voor dit diepte-interview kwam uit het weekblad Privé. Twan komt van Nieuwsuur. Daar lezen ze Le Monde en de Frankfurter Allgemeine. Maar geen Story. Geestig dat Humberto Tan, de voorganger van Twan, principieel niks met roddelbladen te maken wilde hebben. En zich daaraan hield. Toch een stapje terug dus.

De Drentse kwam publiekelijk pruilen. Blond? Nogal. Zo had ze twee uur gezellig met een stuk roddelgajes zitten babbelen, maar had dat niet als een interview gezien. En ze was geschrokken dat er foto’s bij het artikel stonden. Ze heeft breeduit voor de camera van de fotograaf geposeerd, maar wist niet dat dat apparaat plaatjes maakte. Dat kan toch alleen met een telefoon? Verder wilde de lieverd aan Twan niet te veel kwijt omdat het allemaal nogal privé was. Begreep wel dat ze na ieder slordig wipje met wie dan ook zwanger was. Nog geen anticonceptie in Meppel? Ik zou in haar geval toch eens met een huisarts gaan babbelen.

Als ze dan maar niet naar die Rotterdamse viespeuk gaat die samen met twee bevriende pedobejaarden een jongen van veertien seksueel uitgewoond heeft. Voor de rechtbank verklaarde de dokter deze week dat hij niet gezien had dat het kind veertien was. Hij verwijst bejaarden met een luier ook altijd door naar de zuigelingenzorg. Maar zo’n smeerlap werkt toch niet meer als huisarts? Dat doet hij dus wel. Ik zou lekker priester worden.

Maar het is dus uit tussen het Drentse ding en de midlifepoliticus. Voor de laatste lijkt me dat prettig. Dan kan hij zich nu weer volledig concentreren op zijn werk. Op de Armeense kinderen Howick en Lili bijvoorbeeld. Die mogen gewoon niet worden uitgezet. Zeker niet volgens de principes van zijn humane partij D66. Ze mogen van niemand weg. Zelfs Wilders wil nog dat ze blijven.

En misschien kan de geplaagde politicus ook nog even een blik werpen op het UWV waar jarenlang helemaal niemand struikelde over eenenzestig Polen die hun WW-uitkering gezellig op hetzelfde adres ontvingen. Het schijnt dat een slimme ambtenaar daar wel eens heel hard heeft geroepen: „Eenenzestig op hetzelfde adres. Dat moet dan wel een heel groot huis zijn.”

En als de ooit zeer humane politicus toch weer terug is op aarde, kan hij misschien even Rutte bellen om te zeggen dat hij toch tegen dat ridicule dividendbelastingvoordeeltje is. Het is nog geen Prinsjesdag. Dus Mark kan nog terug. Maar die zal zeggen dat het financieel geen probleem is omdat we binnenkort 775 miljoen extra vangen van criminele superwitwasser ING. Dat is die bank waar de snurkende baas Ralph Hamers laatst bijna een loonsverhoging van vijftig procent kreeg. Dat was een idee van de licht seniele raad van commissarissen. Het gerucht gaat dat Ralph er tussen twee hazenslaapjes door zelf om gebedeld heeft. Toen actrice Annick Pheifer dit een paar weken geleden tijdens het Zomeravondgesprek in deze krant aan hem vroeg wilde hij dat noch ontkennen noch bevestigen. Dan heb je dus gebedeld.

En misschien moet de inmiddels weer wakkere D66-politicus even met die arme Stef Blok praten en de gewonde minister aanraden dat hij alsnog moet aftreden. Dat hij door iedereen keihard wordt uitgelachen. Openlijk. De ongeloofwaardige drommel kan zich toch nergens meer vertonen? Hij kan zo een prikkelpraatje bij die rechtse Belgische jeugdvereniging Schild & Vrienden gaan houden. Niemand die zijn ideeën daar raar vindt.

Kortom: Aan het werk, Alexander. Kom uit je rare flatje en herstel de orde in je hoofd en in ons land!

Bron: NRC Handelsblad