Nog even resumerend over de gigantische chaos bij het Commissariaat voor de Media. Commissaris Jan Buné werd begin 2018 door de tuchtrechter berispt vanwege onzorgvuldig en ondeskundig handelen als accountant. Dat heeft hij tegen de tukkende minister verzwegen. Daarnaast doet Buné iets voor een vuig Russisch mediabedrijf dat niet vies is van censuur.
Eind april 2019 werd zijn collega-commissaris Eric Eljon geschorst vanwege een vertrouwensbreuk na publicatie van een keukenmeidenromannetje over de mores in Hilversum. Algemeen directeur Suzannne Teijgeler heeft ondertussen een nieuwe functie bij Discovery Benelux, terwijl het Commissariaat toezicht houdt op dat bedrijf. Eerst werden de toezichtkosten verlaagd en drie weken later meldde zij haar sollicitatie.
Nadat de voorzitter prof. mr. dr. Madeleine de Cock Buning dit jaar wegens het voltooien van de wettelijke benoemingstermijn was teruggetreden bleek dat prof. mr. dr. Madeleine na haar vertrek nog recht heeft op 6,5 ton wachtgeld. Deze regeling stamt nog uit 2001. De minister kan dit niet terugdraaien. De riante regeling heeft inmiddels op de werkvloer geleid tot veel onrust. Dat laatste vind ik gek. Heel gek zelfs.
Toen ik dit deze week op een Frans strandje allemaal las moest ik drie keer de zee in om af te koelen van het lachen. Zo fantastisch hoe dit soort Zuidasgluiperds het allemaal voor elkaar ritselt en regelt. Nu snap ik ook dat dit controlerende Commissariaat het onlangs geen enkel probleem vond dat ons nationale knuffelboerinnetje Yvonne Jaspers zich helemaal scheel schnabbelde bij een veevoederfabrikant. Misschien heeft accountant Bruné haar nog wat fiscale tips gegeven. Hoe ze er netto veel meer uit kan slepen. Iets met de onvermijdelijke Maagdeneilanden?
Hoe het komt dat dit soort tuig zo’n zogenaamd integer instituut zo lang kan besturen? Geen idee. Een slapende minister in onze corrupte bananenmonarchie? Minimaal. Maar grappig is het wel. Ook lekker dat Mariëtte Hamer nog even langskwam in deze zaak. Zij is mijn persoonlijke eikenprocessierups binnen de Nederlandse politiek. Alles waar ik een hekel aan heb in Den Haag zit in deze ‘strategische bruggenbouwer’ verenigd. Zij voert het irritante gruwelrijtje met Hans Alders en Marleen Barth aan. Die laatste is dat burgemeestersmokkel met dat huurakkefietje in Wassenaar. Dit socialistische supertrio heeft er persoonlijk voor gezorgd dat de PvdA driekwart van zijn kiezers heeft verloren. Mariëtte zat in deze laatste media-affaire bij een of ander transparant dinertje waar de opvolging van de mediacommissarissen geregeld werd. Toen ik dit allemaal las op mijn vakantie wist ik dat ik met spoed naar huis moest. Het land heeft me nodig.
Afgelopen donderdag dwarrelde ik bij Kortrijk de grens over en belandde in een meer dan driehonderd kilometer lange file tot Amsterdam. Vroeg me later af of ik onderweg nog medewerkers van Rijkswaterstaat met opgeheven middelvinger had moeten uitfoeteren voor ‘kankermongool’. Dat schijnt een nieuwe nationale gewoonte te zijn. De radio vertelde me tijdens al dat wachten ook nog dat er stront is binnen de Partij voor de Dieren. En dat er een boze dame in haar eentje verder splintert. Wel leuk dat ze Merel heet. Goeie naam binnen die partij.
Heerlijk was het om zo heel langzaam mijn landje in te slakken. Het landje waar uit recent onderzoek gebleken is dat eigenlijk iedereen zielsgelukkig is. Net als ik. Ik weet in welk pietepeuterig koninkrijkje ik woon en werk.
Dat zag ik vooral toen onze Mark deze week bij Trump op bezoek was. Donald trok zich niks van hem aan. Hij ging gewoon door met zijn werk en beantwoordde vrolijk vragen van journalisten, die ook geen last van Mark hadden. Onze premier stond er een uurtje gezellig voor spek en bonen bij. Zal onze premier trouwens tegen Donald hebben durven vertellen dat er in ons land een onderzoek komt naar de agenten die de moordenaar van Anne Faber bij zijn arrestatie ‘au aan zijn schoudertje’ hebben gedaan? En dat die dienders daarvoor serieus straf kunnen krijgen? Ik denk het niet. Anders had Donald hem er persoonlijk vierkant uitgetrapt. Live! Voor alle camera’s.
Bron: NRC Handelsblad