Guy van Vlierden | Het Laatste Nieuws.be

“Ik heb bloed nodig en niks anders.” Dat vertrouwde Ridouan Taghi toe aan een kompaan nadat hij een vermeende mol had laten liquideren. De meest gezochte crimineel van Nederland, die met nietsontziende wreedheid naar de top van de ‘mocromaffia’ klom, lijkt onverzadigbaar. Want na de moord op de volkomen onschuldige broer van een uit de biecht klappende kroongetuige, is gisteren ook diens advocaat neergelegd.

Advocaat Derk Wiersum (44) had zijn woonst in de Amsterdamse wijk Buitenveldert net verlaten, toen hij gisterochtend neergekogeld werd. Zijn vrouw was ooggetuige en zag de moordenaar, van wie de leeftijd op ten hoogste twintig wordt geschat, te voet ontkomen. Zijn identiteit doet er eigenlijk niet eens zoveel toe. Want in het Amsterdam van de mocromaffia wordt zo’n moord gepleegd door om het even wie die een paar duizend euro wil cashen.

“Het zijn jongens die achter de PlayStation zitten, eventjes zo’n klus gaan klaren en daarna voortdoen met gamen”, zo staat er in het onderzoeksrapport over drugsgerelateerde criminaliteit dat de burgemeester bestelde en dat vorige maand naar buiten kwam. Vraag is wie de opdracht gaf – en daar twijfelen in dit geval maar weinigen aan.

Wiersum was de raadsheer van Nabil B. (32), Nederlands bekendste spijtoptant. Hij behoorde tot de bende van Ridouan Taghi (41) en was zelf betrokken bij twee liquidaties vóór hij zich begin 2017 met opzet in de boeien liet slaan. Om er zeker van te zijn dat hij niet snel terug op straat zou staan, maar veilig achter de tralies belandde, had hij een wapen op zak.

Nabil bood onmiddellijk aan om uit de biecht te klappen over zijn patron en zijn verklaringen hebben intussen al 1.500 bladzijden gevuld. In ruil daarvoor zou er maar 12 jaar tegen hem worden geëist. Hij hielp de speurders ook ijverig mee bij het ontcijferen van tienduizenden berichten die Taghi en zijn bende verstuurden. Die berichten waren versleuteld, maar de politie kon de code kraken en Nabil vulde in wie er waar aan het woord komt.

Nobele onbekende

Tot dat ogenblik was Taghi een nobele onbekende voor het grote publiek. Zelfs het gerecht had hem nog nooit op iets kunnen betrappen dat een veroordeling mogelijk maakte. En omdat hij al sinds 2009 was uitgeschreven als bewoner van Vianen (provincie Utrecht), waar hij op jonge leeftijd vanuit Marokko terechtkwam, was de politie zelfs nooit zeker waar hij verbleef. De recentste tekenen willen dat hij zich schuilhoudt in Dubai, waar hij een volledig winkelcentrum zou hebben gekocht met de vele miljoenen die hij intussen aan de misdaad heeft verdiend.

Begonnen als bescheiden dealer in hasj, was het ironisch genoeg de verscherpte controle in grote havens zoals Rotterdam en Antwerpen, die Taghi naar een ongebreidelde rijkdom en macht heeft gekatapulteerd – en er ook voor zorgde dat er nu al 100.000 euro op zijn hoofd staat, een record in Nederland.

Om de controles te omzeilen, kozen de Colombiaanse cocaïnebaronnen er op zeker ogenblik voor om hun waar naar veel minder beveiligde havens in Afrika te verschepen. Om het goedje van daaruit in Europa te krijgen, klopten ze aan bij de Marokkaanse bendes die al smokkelroutes hadden voor hasj. Zo kwam de veel lucratievere cocaïnetrafiek bij de Marokkanen terecht, kregen die uiteindelijk ook de rechtstreekse smokkel naar onze havens in handen en ontstond wat nu de mocromaffia heet. Die onderscheidde zich van in het begin van de vroegere netwerken door het tomeloze gebruik van geweld.

“Geweld en misdaad zijn altijd samengegaan, maar er werd wel over nagedacht”, zo zeggen insiders. “Nu schieten ze eerst en denken dan pas na.” Onderlinge twisten, die begonnen met de diefstal van een partij cocaïne uit een Antwerpse container in 2012, leidden tot een heuse oorlog, waarbij er op zeker moment zelfs een afgehakt hoofd op de stoep werd gelegd.

Taghi kwam als winnaar uit die oorlog. Deels doordat zijn concurrenten mekaar hebben uitgemoord, maar waarschijnlijk ook doordat hijzelf de grootste geweldenaar is. Op het proces dat volgend jaar gepland staat tegen zijn bende, worden hem en vijftien andere verdachten al zeker vijf moorden ten laste gelegd. Maar het werkelijke aantal zou veel hoger liggen. Die op Reduan B. is bijvoorbeeld nog niet meegeteld. Hij werd vorig jaar omgelegd in zijn kantoor, vlak nadat bekend geraakt was dat zijn broer Nabil de kroongetuige werd.

Reduan had niets met de misdaad te maken – net zomin als een andere broer, die een veelbelovende carrière had als zakenadviseur bij KPMG, maar sedertdien is ondergedoken.

Dat met Nabils advocaat nu weer een onschuldige burger gedood is, doet Nederland beseffen dat het afglijdt naar het soort van maffiastaat dat we vroeger alleen in Italië, Colombia en Mexico kenden.

Bron: Het Laatste Nieuws.be