30 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

NRC | ‘Wij, de zwarten, zaten achterin de schoolklas’

HomeMediaNRC | ‘Wij, de zwarten, zaten achterin de schoolklas’

Tekst Danielle Pinedo

José Maria Capricorne (85): ‘Ik houd van magische beelden, sommige mensen vergelijken mijn werk met dat van Marc Chagall.’ Foto Annabel Oosteweeghel

Op de plaats van de rubriek Jong! deze zomer elke week de rubriek Oud! waarin ouderen vertellen over zichzelf, hun liefdes en de lessen van het leven. Deze week: José Maria Capricorne (85).

Naam: José Maria Capricorne (85)
Woont in: Nijmegen
Burgerlijke staat: gehuwd (één dochter)
Is: kunstenaar

Plantage

„Ik ben geboren in Otrabanda, een wijk in Willemstad, Curaçao. Mijn moeder was een mulat, haar vader bezat een plantage. Mijn zwarte vader was van eenvoudige komaf. Die combinatie zorgde ruim een eeuw geleden voor problemen op Curaçao. Toen mijn moeder bij mijn vader introk, verbrak haar familie het contact. Pas jaren later, toen mijn vader werd getroffen door een hartaanval, werden de banden hersteld.”

Opvangen
„Ik was veertien toen mijn vader overleed. We stonden samen door het raam naar buiten te turen. Vanuit het niets zakte hij in elkaar. Ik ving hem op en legde hem zachtjes op de grond. Toen de dokter kwam – we hadden geen huistelefoon – was het al te laat. Mijn vader is 49 jaar geworden.”

Discriminatie
„Op de lagere school had je drie soorten leerlingen: blanken, zwarten en mulatten. De blanken zaten vooraan, daarachter de mulatten en wij, de zwarten, zaten tegen de achterwand. In de kerk was het niet anders. Zwarten werden altijd en overal gediscrimineerd door blanken op het eiland. Pas met de komst van charismatische zwarte leiders, zoals dòktor Moises Da Costa Gomez in de jaren vijftig, begon er iets te veranderen.”

Brazilië
„Op mijn negentiende ben ik op het vliegtuig naar Brazilië gestapt. Daar hoopte ik een baan te vinden, want op Curaçao tierde de werkloosheid welig. Twee jaar heb ik bij een keramisch atelier in Rio gewerkt. Daarna vertrok ik met de boot naar Nederland om een grafische opleiding te volgen.”

Chagall

„Mijn eerste schilderij dateert van 1962: een naakte vrouw aan het strand. Daarna zouden er honderden volgen. Ik houd van magische beelden, sommige mensen vergelijken mijn werk met dat van Marc Chagall. Eind jaren zestig heb ik samen met tekenaar Eddy Ayubi de Curaçaose Academie voor Beeldende Kunsten opgericht. Die heeft ruim dertig jaar bestaan. Vlak voor de opening waren twee doden en tientallen gewonden gevallen bij een grote opstand. Mede daarom besloot de overheid geld in kunstonderwijs te steken. Mensen die schilderen, fotograferen of ontwerpen onthouden zich van agressief gedrag, was de gedachte. Kunst als uitlaatklep.”

Sander David
„Meer dan een halve eeuw geleden ontmoette ik Joke. We kruisten elkaar op de trap van een pension in Amsterdam. Zij woonde op zolder, ik een etage lager. We kregen twee kinderen, van wie de jongste – hij was vier – stierf aan de complicaties van een hersenbeschadiging. Sander David is nog dagelijks in mijn gedachten. Aanvaard heb ik zijn dood wel, maar de pijn zal altijd blijven. Op schilderijen beeld ik hem af met een bos vol flora en fauna op zijn hoofd. Hij was de drager van alles, zowel vreugde als ellende. Zoals Atlas, maar dan anders.”

Bron: NRC Handelsblad

Dit artikel is geplaatst in

6 reacties

  1. Heb zelf nooit van dit verhaal gehoord, als dit waar is dan had Gibi Basilio ons dit toch verteld in plaats van elke keer slap te ouwhoeren over Tula. Zelf denk ik dat in die tijd heel weinig YDK’s in de school banken zaten dus wat dat betreft is Capricorne een bevoorrecht mens.

  2. @Nan di schreef;
    “Wat een bullshit verhaal zeg!!! Ik herkend mij absoluut niet in deze flutverhaal.”

    @Nan di, dus je bent neem ik aan ook een paachi bieeuw van 85? De man die dit verhaal vertelt is namelijk 85 jaar. Toen hij bijvoorbeeld 10 was, dat was in 1933, was jij nog niet op deze wereld gearriveerd. Of wel? Ik daarentegen kan z’n verhaal niet bevestigen noch ontkennen, want ik ben nog lang niet bejaard, dus ik houd wijselijk mijn mond.

    Als jij Nan di wél weet hoe het in de koloniale tijd aan toe ging, ben je inderdaad ook een paachi bieeuw. Als je geen bejaarde lul bent, is het natuurlijk volkomen logisch dat je je niet in z’n verhaal herkent ?

  3. Wat een bullshit verhaal zeg!!!
    Het moet niet erger worden met al deze loze beshuldgingen.

    Ik herkend mij absoluut niet in deze flutverhaal.

  4. @ mmmmmmm, Je had het niet beter kunnen verwoorden, de oude YDC discrimineert de buiten lander bij het leven, vooral de makamba moet het ontgelden, die deugt in hun lamzakken ogen voor geen meter, alleen als hij poenne uit geeft is hij welkom op dat moment, is hij de deur uit dan vervloeken ze hem weer als de neten, lekker volkje die negers!.

  5. zooi leugens–ik ben een Blanke antiliaan en zat 50 jaar geleden op school met alles door elkaar-geen blanken voor of zwarten achter-allemaal door elkaar–wij als kinderen discrimineerden toen nauwelijks-Nu is het erg juist omdat de blanken en mulatten het meest worden gediscrimineerd–Men wil huidskleur en falen aan de Blanken opdringen-leer maar eens wat harder werken ipv alleen maar feesten.
    Neem alleen al aan alle donkere antilianen die in het buitenland gestudeerd hebben-allen hebben wat gemaakt van hun leven–Het papiaments als ingevoerde taal op scholen is ronduit belachelijk en funest voor de kinderen die vooruit willen.Maar ja men maakt alles liever kapot ipv beter-zo hoort het toch?-blijf maar zielig de discriminatie kaart spelen.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties