26 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Opinie | Buurlanden Venezuela hebben steun nodig om vluchtelingencrisis het hoofd te bieden

HomeMediaOpinie | Buurlanden Venezuela hebben steun nodig om vluchtelingencrisis het hoofd te...

Opinie Kenneth Rogoff | Financieel Dagblad

Venezuela crisis | Financieel Dagblad

Het grote experiment van Venezuela met het Bolivariaanse socialisme implodeert, en dat creëert een vluchtelingencrisis vergelijkbaar met die in Europa in 2015. Met bussen, boten, en zelfs te voet door verraderlijk terrein, zijn alleen al naar Colombia circa een miljoen Venezolanen gevlucht. Naar schatting zitten er in de andere buurlanden nog eens zo’n twee miljoen.

Ze leven daar vaak in wanhopig onveilige omstandigheden met weinig voedsel en medicijnen, en ze slapen waar ze maar kunnen. Tot nu toe zijn er geen vluchtelingenkampen van de Verenigde Naties, en is er slechts bescheiden hulp van religieuze organisaties en andere goede doelen. Honger en ziekte zijn aan de orde van de dag.

Colombia doet over het algemeen zijn best om te helpen, en verleent zorg aan mensen die zich bij ziekenhuizen melden. Zijn grote informele economie absorbeert bovendien veel vluchtelingen als arbeiders. Maar de middelen van Colombia zijn beperkt, met een bbp van ongeveer $6000 per capita (vergeleken met $60.000 voor de VS). En de regering moet ook nog eens 25.000 FARC-guerrilla’s en hun families re-integreren onder de bepalingen van het vredesverdrag uit 2016, dat een einde maakte aan een halve eeuw van keiharde burgeroorlog.

Colombianen zijn over het algemeen welwillend naar hun buren, onder meer omdat velen zich herinneren hoe Venezuela honderdduizenden Colombiaanse vluchtelingen opnam tijdens de opstand van de FARC en de hieraan gerelateerde drugsoorlogen. Maar nu de vluchtelingenstroom de andere kant op gaat, veroorzaakt dat enorme problemen voor het land. De influx van Venezolaanse arbeid heeft een aanzienlijke neerwaartse druk uitgeoefend op de lonen in de Colombiaanse informele sector – landbouw, diensten, kleine fabriekjes – op een moment dat de regering net hoopte het minimumloon te verhogen.

Venezuela en ColombiaDe problemen op de lange termijn zijn wellicht nog ernstiger. Ziekten die onder controle waren, zoals de mazelen en aids, laaien op onder de gevluchte bevolking

Onder de eerste golf Venezolanen bevond zich veel geschoold personeel – koks en limousinechauffeurs – dat redelijkerwijs kon verwachten snel lonend werk te vinden. Maar de laatste vluchtelingen zijn overwegend onopgeleid en hebben geen vaardigheden, wat de inspanningen van de regering bemoeilijkt het lot van de eigen Colombiaanse onderklasse te verbeteren.

De problemen op de lange termijn zijn wellicht nog ernstiger. Ziekten die onder controle waren, zoals de mazelen en aids, laaien op onder de gevluchte bevolking, die zich makkelijk mengt met de cultureel overeenkomstige Colombianen. Vooruitziende Colombiaanse leiders, waaronder de nieuwe president Iván Duque, betogen binnenskamers dat een menselijke en waardige behandeling van de Venezolaanse vluchtelingen Colombia op lange termijn profijt zal opleveren, nadat het regime gevallen is en Venezuela weer een van de grootste handelspartners van Colombia zal worden. Wanneer dit zal zijn weet niemand.

Wat we wel weten is dat het regime in Venezuela na vele jaren van catastrofaal beleid een erfenis heeft verkwanseld die onder andere een van de grootste bewezen oliereserves ter wereld omvat. Het inkomen van het land is met een derde ineengezakt, de inflatie gaat richting een miljoen procent, en in een land dat redelijk goed af zou moeten zijn lijden miljoenen honger.

Je zou denken dat er een revolutie uit zou breken, maar tot nu toe blijkt Maduro in staat het leger op de hand van het regime te houden. Dat lukt Maduro omdat hij het leger toestaat een enorme drugssmokkeloperatie te leiden die cocaïne over de hele wereld exporteert, vooral naar Europa en het Midden-Oosten. In tegenstelling tot olie-exporten die worden belast door enorme schulden aan China en anderen zijn de opbrengsten uit de illegale drugstransporten per definitie niet belast, behalve in het zeldzame geval van onderschepping.

Helaas keken veel linkse politici, zoals de Britse oppositieleider Jeremy Corbyn, weg van de broeiende ramp, wellicht uit een reflex hun socialistische kameraden te verdedigen. Of erger, wellicht geloofden ze echt in het chavistische economische model. Te veel linkse economen zijn diehard supporters van het Venezolaanse regime geweest, waaronder een aantal die in 2016 voor de verkiezingscampagne van de Amerikaanse senator Bernie Sanders werkten.

Ook waren er opportunistische facilitators, waaronder Goldman Sachs, dat de prijzen van Venezolaanse obligaties overeind hield met ondoordachte aankopen. Maar ook rechtse politici, zoals het inauguratiecomité van de Amerikaanse president Donald Trump, dat een grote donatie accepteerde van Citgo, een dochteronderneming van de Venezolaanse oliefirma Petrólos de Venezuela.

De afgelopen weken heeft Maduro een halfbakken plan gelanceerd om de Venezolaanse munt te stabiliseren door nieuwe biljetten uit te geven, die zogenaamde gedekt zijn door de eigen cryptomunt van de overheid – een vlag op een modderschuit. Of de nieuwe valuta nou wel of niet aanslaat, we kunnen er zeker van zijn dat het Venezolaanse leger zaken zal blijven doen in biljetten van honderd dollar.

In respons op de regionale crisis die is veroorzaakt door het Maduro-regime heeft de VS zware handels- en financiële sancties opgelegd. Trump zou zelfs hebben geopperd Venezuela binnen te vallen. Dat is een krankzinnig idee dat zelfs niet gesteund zal worden door de vele Zuid-Amerikaanse leiders die niets liever willen dan dat het Maduro-regime verdwijnt.

De VS kan en moet meer steun bieden aan de buurlanden van Venezuela om het door de vluchtelingencrisis te helpen, zowel op financieel als logistiek gebied. En het is geen minuut te vroeg om plannen te maken voor de wederopbouw van Venezuela en de repatriëring van vluchtelingen nadat het Venezolaanse socialisme – accurater: het cliëntelisme gebaseerd op olie en cocaïne – eindelijk tot een eind komt.

Kenneth Rogoff, hoogleraar Economie en Overheidsbeleid aan de Harvard Universiteit en oud-hoofdeconoom IMF. © Project Syndicate. Vertaling: Melle Trap.

Bron: Financieel Dagblad

Dit artikel is geplaatst in

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties