26 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 28 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Wednesday, March 27, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 27 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Tuesday, March 26, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Opinie | Hoeveel zal de ‘kartelheffing’ van Oduber Aruba gaan kosten?

HomeLandenArubaOpinie | Hoeveel zal de 'kartelheffing' van Oduber Aruba gaan kosten?

Hoeveel zal de ‘kartelheffing’ van Otmar Oduber de
Arubaanse gemeenschap gaan kosten? | Booshi Wever (UPP Aruba)

Booshi Wever (UPP Aruba)

Aruba verkeert sinds jaren in een financiële crisis en hetwelk steeds meer gevoeld wordt door de Arubaanse bevolking. Maar blijkbaar niet voor minister Otmar Oduber. Hij is bezig met het smeden van zeer kostbare plannen om de afvalverwerking in Aruba zogenaamd te moderniseren, waar hij blijkbaar partij-financierders probeert voor te trekken, waarbij ogenschijnlijk een soort afvalkartel wordt gevormd op Aruba.

En hiervoor dient de Arubaanse gemeenschap te gaan betalen mischien dan in de vorm van een soort “kartelheffing”. Hoeveel deze ”kartelheffing” gaat kosten schijnt niet belangrijk te zijn voor de minister en ook lijkt hij zich ook weinig zorgen te maken over het feit dat de “crisisheffing” al een zware last gaat betekenen voor het volk.

Afvalverwerking kent meerdere stappen, van het ophalen van afval tot het verwerken hiervan in een daarvoor aangewezen locatie. In Aruba is het staatsbedrijf Serlimar belast met het ophalen van afval en nog steeds wordt deze “gedumpt” op een steeds groeiende afvalberg te Parkietenbos, dit tot grote ergernis van de buurtbewoners.

Minister Oduber, bekend van dubieuze afspraken en contracten gemaakt tijdens zijn ministerschap onder de vorige regering van Mike Eman, zag meteen mogelijkheden om financieel gewin te halen voor zijn partij en partij financierders. Hij opperde het idee om Serlimar te verhuizen naar een gebouw (van een vriend en sponsor) waar huur betaald moet worden. Het huidige pand is eigendom van de overheid en hoeft dus geen huur betaald te worden. En hij ontkent niet dat dit een typisch geval is van “pay-back” voor geleverde vriendendienst.

Ook liet hij zich adviseren om 22 nieuwe afvaltrucks te leasen en ook hier lijkt het erop sprake te zijn van “fixed bidding”. Daarnaast is hij een deal aangegaan met Ecogas om afval te verwerken in plastic zaken (dit zonder enige vorm van aanbesteding), die dan vervolgens begraven zouden worden. Een andere bedrijf is belast met het storten en begraven van deze plasticzakken (dit wederom zonder enige vorm van aanbesteding). Het contract voor het aanleggen van de noodzakelijke onderleggers (liners) is ook zonder enige vorm aanbesteding aangegaan. Vanwege de toegenomen werkzaamheden verklaarde de minister dat extra personeel nodig was (40 mans personeel).

En last but not least zag hij Waste2 Energy als oplossing voor het verwerken van huisvuilafval. Een technologie, die door experts bekend staat als een Waste of Energy & Money. Aanschaf van een incinerator (WTE) betekent een investering van een bedrag tussen de 150 tot 200 miljoen dollar. Ook hier lijkt er wederom sprake te zijn van “fixed bidding”. Om deze reden vraagt de UPP zich af of de minister, met zijn beleid van bevoordeling van vrienden en sponsoren, niet bezig is met een “kartel vorming”.

Een van de twee directeuren van het noodlijdend bedrijf Serlimar heeft duidelijk gesteld dat “de vervuiler betaalt”, wat inhoudt dat alle extra kosten in de komende twee jaar verhaald zullen worden op de 35.000 huishoudens die Aruba telt.Onze partij de UPP vond het daarom noodzakelijk om na te gaan hoeveel al deze kostbare plannen van de minister de consument zou gaan kosten.

In 2018 komen we uit op een toename van 10 florin (huur van pand van de sponsor,het vullen van het huishoudvuilafval in plastikzakken,storten en begraven hiervan en extra personeelskosten). Sinds 2015 betaalt elke huishouden op Aruba 25 florin aan Serlimar voor het ophalen van huisafval, dus waarschijnlijk medio 2018 zal elke huishouding een bedrag van 35 florin moeten gaan betalen.

In 2019 zal het “leasen” van de afvaltrucks zorgen voor een extra toename van 10 gulden, resulterend in 45 florin per huishouden. Terwijl in 2020 wordt de grootste toename verwacht van 65 florin als de incinerator (WTE) in dienst wordt genomen. Dit zijn zeer voorzichtige berekeningen, maar nu al is het duidelijk dat er dan minstens 110 gulden per huishouden betaald gaat worden. Dit betekent een verhoging van maar liefst 440%!!! De UPP spreekt van een “kartelheffing”, die bedoeld is om de leden van het “kartel” te bevoordelen.

De ontwikkeling van de kosten van de Serlimarheffing voor de komende jaren, volgens een conservatieve berekening:

Aruba – Serlimarheffing 2018

Aan de andere kant heeft de premier mevr. mr. Evelyn Wever-Croes al meerdere keren aangegeven, dat er flink bezuinigd zal moeten worden en dat de overheid hierin een voorbeeldfunctie heeft. Blijkbaar was minister Otmar Oduber niet aanwezig toen dit in de ministerraad werd besproken. Merkwaardig genoeg lijkt hij zijn snode plannen, zonder enige tegenstand van zowel zijn collegae ministers als van het parlement, te kunnen uitvoeren. Hij heeft het niet eens nodig geacht om een integraal beleidsnota met onder andere een financiële verantwoording te moeten voorleggen aan het parlement. Misschien omdat dan duidelijk zal worden welke deals met welke leden van het kartel al zijn gesloten en hoeveel dit allemaal zal gaan kosten. Vandaar misschien zijn voorkeur om ad hoc te werk te gaan.

De kosten voor het zogenaamd moderniseren van afvalverwerking betekenen zoals reeds gesteld, een slordige toename van 440% voor elk huishouden in Aruba en dat terwijl duidelijk is geworden tijdens een onderzoek verricht door CBS Aruba dat 35% (cijfers gebasseerd op Volkstelling van 2010 en gepubliceerd in maart 2018) van de bevolking onder de armoede grens leeft of ertegen aanleunt en nu al niet eens in staat zijn om rond te komen.

Armoede op Aruba, volgens CBS maart 2018 (volgens volkstelling 2010):

Armoede op Aruba, Bron: CBS maart 2018

Daarom is de UPP van mening dat deze “kartelheffing” van tafel moet en dat er gezocht moet worden naar een meer reële oplossing voor afvalverwerking op het Eiland. Dubieuze praktijken, kartelvorming en bevoordeling van leden van deze kartel, mogen niet meer worden toegestaan.

Booshi Wever
Lider partido UPP (Union Patriotico Progresista (UPP))
Aruba

1 reactie

  1. Het is opmerkelijk dat deze ex-EP-bewindspersoon, zo’n buitengewone beslissing nam inzake Parkietenbos wastemanagement in 2005. Dat heeft het Land miljoenen gekost en een dubieuze manier van aanbesteden. De staat van bestuur van het WODC (2011) zegt er het volgende over.
    “Zomer 2005 stuurde de heer A. Hessels van de partij RED een brief aan de Hoofdofficier van Justitie, gevolgd door een brief aan de voorzitter van de Staten. In december 2005 stuurde de een Statenlid namens de RED, een cd-rom met documenten naar de waarnemend PG en de Hoofdofficier van Justitie.
    De brieven en de cd-rom hadden betrekking op de aanbestedingsprocedure die de toenmalige regering volgde inzake de aanschaf van een afvalverwerkingsinstallatie ten behoeve van de afvalverwerking in de Dump te Parkietenbos. De leden van de RED vroegen de geadresseerden een onderzoek in te stellen naar de gang van zaken. In webpublicaties zet Hessels uiteen waarom hij een onderzoek in deze zaak nodig acht. Hij stelt zijn stuk mede te baseren op enkele brieven die door betrokkenen bij de kwestie waren opgesteld en die ook in ons bezit zijn; het bestaan van die brieven is naderhand door de opstellers of anderen niet ter discussie gesteld.
    Resumerend komt de zaak, zoals Hessels die beschrijft, erop neer dat de Minister van Volksgezondheid en Milieu in 2005 de bouw van de afvalverwerkingsinstallatie heeft uitbesteed aan een bedrijf dat volgens adviezen van zowel ambtenaren als onafhankelijke bedrijven en instanties, bij de aanbesteding in financieel en technisch opzicht niet als beste uit de bus was gekomen. Het besluit om de opdracht aan dit bedrijf te gunnen zou mogelijk reeds in een zeer vroeg stadium van de aanbestedingsprocedure zijn genomen. Het bedrijf in kwestie werd hierin begeleid door het kantoor van de landsadvocaat.
    Op 4 november 2005 tekende de regering van Aruba het contract met bedrijf A. In dezelfde week krijgen Statenleden in een besloten vergadering inzage in de stukken die op het contract betrekking hebben. De RED verzocht de Staten om een onderzoek in te stellen en het contract in afwachting van de resultaten niet goed te keuren. De Staten verrichtten geen onderzoek en keurden het contract goed.
    De Dump-zaak had wel andere juridische gevolgen. Om te beginnen vocht een Arubaans bedrijf B dat de opdracht niet had gekregen, het besluit de aanbesteding aan bedrijf A te gunnen aan voor de rechter, maar werd door deze in het ongelijk gesteld. Sinds 2007 lopen ook gedingen in verband met geschillen over de door bedrijf A geleverde prestaties. Op 17 februari 2011 besloot de Minister van Infrastructuur de installatie stil te leggen. Het project had het Land inmiddels twintig miljoen gekost. Na een debat in de Staten diende de minister op 18 april een aanklacht in wegens corruptie tegen zijn voorganger. De minister overwoog ook een civiele procedure te starten tegen zijn voorganger.
    Geconcludeerd kan worden dat behalve minister Wever, de hele (MEP)-regering en het parlement de verantwoordelijkheid droeg voor deze kommervolle beslissing. Zie ook Online publicatie van Hessels (z.j.), ‘De dump, een klassiek geval van slecht bestuur?’, geraadpleegd februari 2010: http://www.redaruba.com/hessels/nl.” Renée van Aller & John de Vries

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties