WILLEMSTAD — De Algemene Werknemersvereniging (AWVC, lees vakbond SGTK) verzocht de rechter woensdagmiddag tijdens de behandeling van de door hen aangespannen civiele procedure, de aannemersvereniging (AAV) te dwingen een loonsverhoging per 1 januari 2013 en 1 januari 2014 door te voeren. Raadsvrouw Mayesi Hammoud haalde daarbij een CAO aan die in mei 2012 tot stand kwam tussen de AWVC, de AAV en de negen individuele aannemers.

Michael Bonapart, advocaat van de aannemers, verzocht de rechter echter om alle vorderingen af te wijzen, aangezien de werknemers hebben nagelaten aan de randvoorwaarden te voldoen.
De rechter zal op 19 mei zijn beschikking hierop bekendmaken.
Volgens Bonapart is de AAV geen partij bij de in 2012 tot stand gekomen CAO.

De AWVC wist bovendien door eerdere stakingen te forceren dat een bonus van 1600 gulden werd uitbetaald, alhoewel de Isla de daartoe vereiste fondsen (nog) niet aan de aannemers ter beschikking had gesteld, aldus Bonapart.
Door een volgende staking wist de AWVC ook de geconditioneerde 5 procent loonsverhoging af te dwingen, alhoewel er in oktober 2012 geen overleg en evaluatie van de vervulling van de ‘condition precedent’ was gevolgd en de randvoorwaarden geenszins waren vervuld.

“Sterker nog, er was ter zake nog geen enkele actie zijdens de AWVC ondernomen.”

De AWVC moest in oktober 2012 met de aannemers om tafel gaan zitten om mogelijk de loonsverhoging van 3 procent (2013) te bekrachtigen.
Die bekrachtiging kon echter slechts plaatsvinden indien aan de randvoorwaarden waren vervuld, herhaalde hij.

“In het tweede kort geding in november vorig jaar, probeerde de AWVC de 3 procent loonsverhoging in de wacht te slepen, terwijl de ook daartoe onverkort geldende randvoorwaarden nog steeds niet waren gevuld.”

De aannemers waren door de eerdere uitbetalingen in een financieel steeds moeilijker parket gemanoeuvreerd, omdat de Isla de betreffende fondsen niet had terugbetaald, aldus Bonapart. Hierdoor waren de aannemers genoodzaakt zich tot de bodemrechter te wenden, met het verzoek de Isla te veroordelen deze gelden te fourneren.
Bonapart haalde hierbij een vorig jaar ingediende vordering van ruim 2,5 miljoen gulden op de Isla aan.

Volgens Hammoud hebben de negen aannemers allemaal schriftelijk aangegeven de op 22 mei 2012 getekende CAO te zullen nakomen.
Hierdoor is er ook individueel een CAO tot stand gekomen met alle werkgevers, die niet ontkennen gebonden te zijn aan de CAO.
En net als de werkgevers, acht AWVC ook AAV als partij bij de CAO, aangezien het zich altijd als partij heeft gedragen en erna heeft gehandeld, aldus Hammoud.

Indien zou worden geoordeeld dat AAV niet zelf partij is bij de CAO, betekent dat echter niet dat de CAO’s niet geldig zijn of dat AAV en de werkgevers de gemaakte afspraken niet hoeven na te komen, voegde zij eraan toe.

“Er is hoe dan ook sprake van een CAO met de werkgevers en minimaal van een overeenkomst met AAV. Of het een CAO of een gewone overeenkomst is, de daaruit voortvloeiende verplichtingen moeten worden nagekomen”, benadrukte de raadsvrouw.

AAV heeft volgens Hammoud bovendien geen belang bij het weigeren van de loonsverhogingen.

“Een stijging van de (loon)kosten van de werkgevers zegt verder niets over hun eigen financiële situatie.
De kosten voor alle werkgevers op het eiland zijn het afgelopen jaar gestegen, maar het is ook een feit dat de kosten van levensonderhoud zijn gestegen, dus hebben de leden derhalve belang bij de verhogingen.”

De raadsvrouw benadrukt verder dat de werkgevers bekend zijn met de afspraken die zij hebben gemaakt en dus daar ook rekening mee kunnen houden op het moment dat zij een offerte uitbrengen.

Bovendien verslechtert hun concurrentiepositie niet, aangezien de Isla al eerder heeft aangegeven dat de afgesproken arbeidsvoorwaarden ook een minimum zijn voor andere aannemers, die voor haar werk willen verrichten.

“De werkgevers krijgen de loonsverhogingen bovendien vergoed van de Isla. AAV heeft al maanden de toezegging daartoe van de Isla, maar de werkgevers weigeren de loonsverhogingen door te voeren of, zo er een bekrachtigingbesluit nodig is, om die te nemen.”

AAV en de werkgevers handelen dan ook in strijd met de redelijkheid en billijkheid die zij in acht dienen te nemen bij de uitvoering van de overeenkomst en zijn tekortgeschoten in hun verplichtingen, aldus Hammoud.

“De werkgevers lijken de afspraken die gemaakt zijn in de CAO te willen dwarsbomen om de AWVC-leden tot staking te dwingen, en zo het Land onder druk te zetten in verband met de afspraken die oorspronkelijk in een protocol met het Land hadden moeten staan.
De gevolgen voor de arbeiders worden daarmee uit het oog verloren”, zei ze verder.

Bron: Amigoe