Door: Kees Broere

Waarover gaat het in de media in Curaçao? Om de haverklap valt daar het woord Nederland, meestal in verband met iets uit de geschiedenis constateert onze correspondent Kees Broere.

Tussen zes en zeven uur in de ochtend, als de zon nog diep achter de Tafelberg verscholen gaat, is er alle ruimte voor contemplatie. Voor muziek die de Here prijst en voor opwekkende teksten waarmee zelfs een minder gelovige de dag tegemoet kan. Maar daarna komen op de radio de wereldse zaken aan de orde.

Zoals op Radio Mas, bij 99.7 te vinden op de Curaçaose FM. Het is een van de vele particuliere zenders op het Caribische eiland. Met strakke formats, zowel voor muziek als voor lange gesprekken. En alles natuurlijk in het Papiamento, de landstaal die zich uitstekend leent voor scherpe discussies.

Mas (‘Meer’) is een zender die, zacht gezegd, de regering geen warm hart toedraagt. Maar die uitdrukkelijk wel voor de belangen van de bevolking op Curaçao wenst op te komen. Althans, zoals presentatoren van Mas die belangen zien. Wat in de praktijk betekent dat vaak uiterst kritisch wordt gesproken over dat andere land waarmee Curaçao zich in een koninkrijk bevindt.

Over Nederland dus. Wie een euro krijgt voor elke keer dat in Nederland het woord ‘Curaçao’ valt, blijft waarschijnlijk een bedelaar. Wie een dubbeltje ontvangt voor elke keer dat iemand op Curaçao het woord ‘Hulanda’ in de mond neemt, kan zich op het eiland al snel een gloednieuwe SUV veroorloven. En wat daarbij zo boeiend is: de geschiedenis van het koninkrijk is er springlevend gebleven.

Momenteel komt dat weer duidelijk naar voren in de berichtgeving, op Radio Mas maar ook in andere Curaçaose media, over de perikelen op Sint Eustatius, het Bovenwindse eiland dat tot 2010 onderdeel was van de Nederlandse Antillen, maar inmiddels een zogeheten bijzondere gemeente van Nederland is. Den Haag schoof er onlangs het falende bestuur aan de kant.

Op Curaçao mocht Van Putten komen uitleggen waarom Nederland de echte boeman is

Over de actualiteit van Sint Eustatius valt al het nodige te zeggen. Zo is de tijdelijke ‘regeringscommissaris’ voor het eiland, Mike Franco, een ‘yu Kòrsou’, iemand dus die van Curaçao afkomstig is. Zijn critici op het Caribische eiland menen dat hij zich voor het karretje van Nederland laat spannen. Want Den Haag zou vooral uit zijn op ‘herkolonisering’ van Sint Eustatius.

Bammmm. Daar is zij weer, de geschiedenis. Bij Radio Mas was onlangs Clyde van Putten te gast. Deze politicus van Sint Eustatius geldt voor Nederland als een ‘bijna-dictator’. Maar op Curaçao mocht Van Putten komen uitleggen waarom Nederland de echte boeman is. Dat alles in een boeiende mengeling van Papiamento, Engels en Nederlands, de drie talen binnen het koninkrijk die de eilandbewoners als weinig anderen beheersen.

Van Putten en zijn interviewer op Radio Mas gingen weer eens terug in de tijd. In dit geval naar ‘het verraad van Gijs de Vries’, die begin deze eeuw staatssecretaris van Koninkrijksrelaties was. Het zal de gemiddelde ‘Makamba’, de witte Europese Nederlander, weinig tot niets zeggen. Maar Caribische eilandbewoners herinneren zich het vermeende verraad zoals oudere Nederlanders zich de rampzalige voetbalfinale uit 1974 tegen Duitsland herinneren.

Het ‘verraad’ zelf ging om bezuinigingen die de Antillen in opdracht van het IMF uitvoerden. Nederland zou de sociale effecten ervan verzachten, maar kwam die belofte niet na. Daarachter echter ging en gaat een veel belangrijkere zaak schuil. In de ogen van de mensen hier gedroeg Gijs de Vries zich als een even arrogant als onbetrouwbaar familielid, als een grote broer die zegt je te zullen helpen bij het opzetten van je eigen zaak, maar je laat vallen.

Zo’n broer heeft ook anno 2018 nog heel wat uit te leggen.

Bron: Volkskrant