Vijf van zes verwijten ongegrond. Met vonnis

Willemstad – Voormalig hoofd van de Veiligheidsdienst, Edsel Gumbs, is gisteren door het Gerecht in Ambtenarenzaken in het gelijk gesteld. Hij had niet ontslagen mogen worden op grond van onbekwaamheid of ongeschiktheid. Zijn eervol ontslag op deze gronden, op 28 november 2013, is door de rechter gisteren nietig verklaard, maar wel is vastgesteld dat op grond van verstoorde verhoudingen Gumbs niet terug kan keren naar de VDC. Inmiddels heeft Gumbs een andere betrekking aanvaard. 

Hij krijgt, zo oordeelde de rechter gisteren, 12 maanden nettoloon mee. Tot 1 december 2013 is Gumbs al die tijd nog gewoon uitbetaald en heeft hij gebruik kunnen maken van een (dienst)- auto, dus een hogere vergoeding achtte de rechter niet nodig.

Op 27 oktober 2010, kort na het aantreden van de regering Schotte, werd Gumbs de toegang ontzegd tot de Veiligheidsdienst (VDC) en sindsdien heeft hij zijn werkzaamheden als hoofd VDC – op twee uur na – niet meer kunnen uitvoeren.

Eerder, op 29 september 2010 kreeg de gouverneur van Curaçao de opdracht de nieuwe regering Schotte te screenen, voordat deze op 10-10-’10 zou aantreden.

Onderdeel van die screening was een veiligheidsonderzoek. Op 26 oktober 2010 verzocht de gouverneur Gumbs per brief door te gaan met de screeningsprocedure, maar een dag later werd Gumbs de toegang tot de dienstlokalen, dienstgebouwen en het werk ontzegd door toenmalig premier Gerrit Schotte (MFK) en toenmalig minister van Justitie Elmer Wilsoe (PS).

Het gerecht oordeelt dan dat Gumbs zowel de gouverneur als Schotte op de hoogte heeft gesteld van het feit dat de screening niet heeft plaatsgevonden wegens tijdgebrek en dat dus niet getwijfeld mag worden aan zijn integriteit.

Gumbs mag van de rechter weer aan het werk, maar op 24 november 2010 wordt Gumbs opnieuw de toegang tot de VDC ontzegd door Schotte en Wilsoe, zolang een onderzoek naar hem loopt. Reden hiervan zou een verstoorde relatie zijn tussen Gumbs enerzijds en Schotte en Wilsoe anderzijds.

Op 23 december 2010 wordt Gumbs opnieuw in het gelijk gesteld, want de Commissie van Toezicht was niet gehoord voordat Gumbs geschorst werd. Op 1 juni 2011 wordt Gumbs door Schotte en Wilsoe met onmiddellijke ingang belast met de werkzaamheden van de reorganisatie van het Penitentiair Correctie Instituut, maar ook in dit geval oordeelt de rechter op 2 september 2011 dat dit niet redelijk is, gezien het feit dat de opleiding en ervaring van Gumbs niet passend zijn.

Twee dagen later wordt Gumbs wederom de toegang tot de VDC ontzegd door Schotte. Op 14 augustus 2012 wordt Gumbs op de hoogte gesteld van het voornemen van ontslag, waartegen hij zich op 27 augustus 2013 verweert.

Op 28 november 2013 volgt dan de melding dat op 1 december 2013 een eervol ontslag volgt, maar de rechter oordeelde gisteren dat ook dit niet terecht was.

Vijf van zes verwijten ongegrond

De beschuldigingen aan het adres van voormalig hoofd van de Veiligheidsdienst, Edsel Gumbs, waren niet mis. De rechter meldt hierover in het vonnis het volgende:

,,In het ontslagbesluit van 28 november 2013 resteren de volgende verwijten: klager (Gumbs, red.) heeft de formateur en partijleiders op 4 oktober 2010 onjuist geïnformeerd, gehandeld in strijd met artikel 3 lid 3 Landsverordening Veiligheidsdienst Curaçao (LVC), zijn geheimhoudingsplicht geschonden, (welbewust en doelgericht) opdracht gegeven om belastende informatie over de toenmalige oppositiepartijen te verzamelen, welke informatie zonder de bij de VDC noodzakelijke controles terecht is gekomen in een memo dat is gelekt, opdracht heeft gegeven om gegevens aan de dienst te onttrekken, tijdens zijn toegangsontzegging een medewerker van de VDC verzocht om informatie te verschaffen en tijdens zijn toegangsontzegging met derden contacten heeft onderhouden, wijzende op het verstrekken van gegevens van de VDC aan anderen dan bevoegden.”

De rechter veegt echter al deze beschuldigingen één voor één van tafel. Het onjuist informeren van de formateur en partijleiders zou zijn gebaseerd op het feit dat er een Staat van Inlichtingen zou moeten worden ingevuld, terwijl er al een questionnaire was ingevuld.

De rechter stelt dat er gehandeld is conform hetgeen gebruikelijk is. Ook er is volgens de rechter niet gehandeld in strijd met artikel 3 LVC, want een presentatie over de werkzaamheden van de VDC is door toenmalig premier Schotte zelf tweemaal afgezegd, aldus de rechter.

Dat Gumbs de geheimhoudingsplicht zou hebben geschonden, is eveneens niet correct, aldus de rechter.

,,Klager heeft documenten overlegd in het kader van een achter gesloten deuren plaatsvindende procedure bij het gerecht waarbij verweerders de tegenpartij waren. Niet valt in te zien dat, mede gelet op de voor rechters en advocaten geldende geheimhoudingsplicht, klager daardoor zijn geheimhoudingsplicht heeft geschonden.”

Voor het vierde verwijt – inzake belastende informatie – is geen bewijs aangeleverd, stelt de rechter.

,,Nu klager heeft betwist een dergelijke opdracht te hebben gegeven, had het op de weg van verweerders gelegen om hun stelling te onderbouwen.”

Het vernietigen van gegevens van de VDC wordt door Gumbs tegengesproken omdat alle documenten digitaal gewoon beschikbaar zijn.

,,Evenmin is gebleken dat, naar verweerders lijken te willen suggereren, klager met de vernietiging kwade bedoelingen had tegen een nieuwe regering.”

Wat overblijft is het verwijt dat Gumbs tijdens zijn toegangsontzegging een medewerker van de VDC verzocht om informatie te verschaffen en tijdens zijn toegangsontzegging met derden contacten heeft onderhouden, wijzende op het verstrekken van gegevens van de VDC aan anderen dan bevoegden. De rechter stelt dat klager met zijn handelen niet die afstand heeft bewaard tot het werk die van een ambtenaar mag worden verwacht tijdens een toegangsontzegging.

,,Het slechts op basis van het vorenstaande verwijt concluderen tot ongeschiktheid dan wel onbekwaamheid van klager voor de functie acht het gerecht te ver gaand.”

Gezien de geschiedenis acht de rechter een terugkeer op de werkvloer niet meer als een optie. Met een vergoeding van 12 maanden nettosalaris acht de rechter de zaak afgedaan.

Beide partijen hebben dertig dagen te tijd om tegen de uitspraak in hoger beroep te gaan.

Lees Artikel…
Lees vervolg…
Bron: Antilliaans Dagblad

Naschrift KKC
Het vonnis  Gumbs vs Land