Kogelstraal-expert Bert van Leeuwen:
WILLEMSTAD — De eerste fase van de grote onderhoudswerkzaamheden aan de Julianabrug verlopen volgens planning. Dit laat Bert van Leeuwen van het bedrijf uit Nederland, Service Groep, desgevraagd weten. Het bedrijf is gespecialiseerd in kogelstralen, een proces waarmee de stalen constructie van de brug ‘tot op glad staal is gereinigd’ alvorens de beschermcoating is aangebracht. “De brug is, voor zover men van nieuw kan spreken, zo goed als in nieuwstaat terug gebracht”, aldus Van Leeuwen
Advertentie
“Beter dan dit kan het niet, het grote onderhoud aan de brug is uitgevoerd conform de nieuwste en meest geavanceerde methodes die in Europa beschikbaar zijn. De constructie van de brug – de stalen draagkoker – is zodanig gereinigd dat het blanke staal weer zichtbaar was waarop de coating is aangebracht ofwel waterwerende dakbedekking, om het staal voor de komende 25 jaar te preserveren tegen onder andere corrosie.”
Zoals de Amigoe reeds heeft gemeld, begon de eerste fase van de werkzaamheden op 26 oktober waarbij het doel was om het wegdek van Saliña naar Otrobanda als eerste te asfalteren.
De laatste vernieuwing van het wegdek van de Julianabrug heeft in 1985 plaatsgevonden.
De minister van Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning, Earl Balborda, heeft eerder tegenover de Amigoe verklaard dat de werkzaamheden aan de Julianabrug in samenwerking met het Nederlandse Rijkswaterstaat plaatsvinden.
Van Leeuwen stelt dat de werkzaamheden die voorafgaan aan het uiteindelijk asfalteren van de brug, binnen de planning zijn afgerond.
Het bedrijf Service Groep, dat in Nederland nauw samenwerkt met Rowij Bouwchemie BV (laatstgenoemde bedrijf is ook op Curaçao gevestigd), is benaderd via MNO Vervat, om de stalen constructie van de brug die onder het wegdek ligt, te ‘kogelstralen’ ofwel te reinigen.
Gedurende dit proces worden er machinaal, met 400 kilometer per uur, ongeveer 2,5 millimeter stalen kogeltjes op het te reinigen oppervlak ‘gebombardeerd’. Dit levert een schoon oppervlak op dat tevens is opgeruwd.
Van Leeuwen vergelijkt het ruw maken, met het proces dat bijvoorbeeld aan schilderen voorafgaat.
“Voordat men schildert dient men het oppervlak te reinigen en ruw te maken waardoor de verf beter hecht. In dit geval betreft het coating, en vervolgens een laag dakbedekking dat waterwerend is en waardoor het staal beter gepreserveerd blijft. Aangezien wij in Nederland vrij veel aan brugonderhoud en bouw doen, meen ik uit ervaring de inschatting te kunnen doen dat het staal van de brug, pas over 25 jaar weer een groot onderhoud toe zal zijn”, aldus Van Leeuwen.
Zijn eigen bedrijf, Van Leeuwen Industrial Group, specialiseert zich in het ombouwen van kogelstraal machines waardoor deze dagelijks langer kunnen worden ingezet en een grotere reinigingsefficiëntie weten te behalen.
“Gedurende de samenwerking met de lokale dienst Openbare Werken (OW) is het duidelijk gebleken dat men vol overgave aan het grote onderhoud is begonnen en zeer verantwoordelijk met de uit te voeren taken omgaat. Dit natuurlijk ook mede door het ongeval uit het verleden (waarbij 46 jaar terug de in aanbouw zijnde Julianabrug in elkaar stortte, red.) waardoor men natuurlijk extra alert en voorzichtig is. En zo hoort het ook. Ondanks dat het kogelstralen in Nederland een bekende en alom gehanteerde methode is, zag ik dat men zich hier vooraf eerst goed ervan wilde vergewissen hoe onze methode werkt, alvorens wij van start mochten gaan. Wij hebben dan ook meteen een demonstratie gegeven op een stuk, en daarop direct metingen verricht.”
Hij meldt dat er lokaal vijf mannen zijn opgeleid die bij de uitvoer van fase 2 – die in maart van start gaat – ook bij het kogelstraalproces betrokken zullen worden.
Van Leeuwen licht toe dat er dagelijks ongeveer 55 personen werkzaam op de brug waren, in ploegendiensten van twaalf uur op en en twaalf uur af.
“Zeker overdag was dat soms voor ons uit Nederland (vijf man in totaal, red.) wel even wennen in verband met de hoge temperaturen. Verder was het soms wel even spannend, gezien de regenperiode.
Kogelstralen wordt in Nederland altijd onder een afkapping uitgevoerd omdat het behandelde oppervlak niet in aanraking met regen mag komen.
Zelfs een druppel regen levert al een vlek corrosie op.
We hadden iemand die de wolken dus voortdurend in de gaten hield, en als de Tafelberg mistig werd wisten we dat we onmiddellijk hetgeen we hadden gestraald, meteen met coating moesten behandelen omdat deze een droogtijd van een kwartier heeft.
Vanaf de Tafelberg tot aan de brug hadden we meestal een kwartier speling.
Op de vraag of het klopt dat er op de brug laswerkzaamheden zijn uitgevoerd en of dat wel een geijkte methode is, luidt zijn antwoord als volgt:
“In het verleden dacht men dat lassen per definitie het materiaal verzwakt maar inmiddels zijn de ontwikkelingen zodanig dat vandaag de dag de consistentie van het materiaal anders is. Het lassen van staal levert een stevigere verbinding op. Als men bedenkt dat men vroeger platen met bouten en moeren aan elkaar bevestigde, die op een afstand van elkaar geplaatst werden, dan kan men zich bedenken dat de spatie tussen de aanhechtpunten minder sterk zijn.”
Hij stelt dat de laswerkzaamheden op de brug, aan de afscheidingsplaat tussen het looppad en het wegdek hebben plaatsgevonden en dat deze plaat waar nodig vernieuwd is.
“De laswerkzaamheden zijn door een lokaal bedrijf uitgevoerd, dat uit de petrochemische industrie komt. Ik kan slechts stellen dat de deze jongens uiterst professioneel te werk zijn gegaan.”
foto2