26.9 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Analyse: Harde militaire bijstand in de strijd tegen criminaliteit

HomeMediaAnalyse: Harde militaire bijstand in de strijd tegen criminaliteit

Unda nos ta bai. Waar gaat dit heen.

schietpartij -hato-13-Natasja Gibbs
Analyse: Harde militaire bijstand in de strijd tegen criminaliteit

Dat moet iedereen zich wederom afvragen na wat zich gisteravond heeft afgespeeld op de luchthaven. We leven in turbulente tijden. De criminaliteit wordt steeds meedogenlozer. De binnenkomst van illegale vuurwapens lijkt niet gestopt te kunnen worden. Het politie- en beveiligingskorps is onderbezet. Is het wellicht tijd voor (tijdelijke)harde militaire bijstand?

Iedereen kent wel iemand die slachtoffer is geworden van een (gewapende) overval of heeft er zelf mee te maken gehad. Liquidaties werden, tot nu toe, uitgevoerd zonder dat hierbij onschuldige slachtoffers vielen. Het aantal schietincidenten op openbare plekken als gevolg van uit de hand gelopen ruzies tellen we nu niet eens mee.

Nadat in 2001 tijdens het bezoekuur in het ziekenhuis een aanslag werd gepleegd door een huurmoordenaar, waarbij een bezoekster omkwam in plaats van het daadwerkelijke doelwit en de moord op politicus Helmin Wiels op het openbare strand van Marie Pampoen, vorig jaar, is het drama van gisteren er één in de categorie waarvan je je afvraagt: het kan toch niet gekker worden.

Want hoe kan een relatief kleine samenleving als deze zich voorbereiden op een wild west schietpartij met automatische vuurwapens op een luchthaven waarbij zes onschuldige mensen gewond geraakt zijn.

Eerst overheerst de schok. Daarna volgt cynisme. Spoedvergaderingen met stakeholders. Preventieve maatregelen zoals extra controle en bewaking. Een zoveelste verzoek aan Nederland om technische bijstand. De Staten die misschien uit hun reces worden teruggeroepen voor een urgente vergadering. Een unanieme motie voor meer veiligheid. De autoriteiten zullen wederom verzoeken om tips vanuit de samenleving.

Als het kalf verdronken is……Maar wat levert het op lange termijn op? De man op straat roept om het verhogen van de pakkans en het verhogen van de straffen.

Helaas vormt het eiland geen uitzondering meer in de hierboven genoemde problemen, met de onderwereld als lachende derde.

In Amsterdam dreigt een tekort aan rechercheurs vanwege het aantal liquidaties. ‘Kleinere’ zaken als inbraken en mishandelingen worden later pas opgepakt. Het korps Amsterdam krijgt al bijstand vanuit de omliggende eenheden. Want nietsdoen is ook geen optie.

Bottom line is dat criminaliteit en disorder alleen aangepakt kunnen worden met een combinatie van structurele maatregelen. Aangehaalde succesverhalen als die van burgemeester Rudolf Giuliani in de jaren negentig in New York even buiten beschouwing gelaten.

Het vereist extra inzet door en uitbreiding van het politiekorps met een pro actieve houding op straat. Een zero tolerance beleid, zodat een aanzuigende werking van criminaliteit wordt voorkomen. Maar waar trek je zo snel een blik extra agenten, bewakers en militairen open?

Het korps politie heeft twee maanden geleden een wervingsactie gehouden voor uitbreiding van het korps, die maar liefst 2500 reacties opleverde. Maar de selectie van geschikte kandidaten kost nu eenmaal tijd. En tot die tijd is er sprake van onderbezetting.

Toen in 2001 en 2002 op het eiland een ware drugsoorlog heerste tussen voornamelijk Colombiaanse drugscellen, waarbij tientallen buitenlanders werden geliquideerd, is er door Justitie onder andere gebruik gemaakt van gepensioneerde rechercheurs en agenten om een einde te maken aan deze praktijken.

Verder werden de 100 procentcontroles en bodyscan ingevoerd op de luchthavens om de drugssmokkel, waarbij zeker 1 op de 5 lokale gezinnen mee te maken had, in te dammen. De drugscriminaliteit nam voor een paar jaar zeker af.

Maar inmiddels is de harde criminaliteit, met vuurwapengeweld tussen lokale rivaliserende bendes, en als dieptepunt het onverkwikkelijke drama gisteravond op een internationale luchthaven, nog weer een stuk dichter bij de burger gekomen.

Het zou geen ongewoon verzoek zijn van de Curaçaose regering om wederom een beroep te doen op gepensioneerde rechercheurs voor de onderzoeken en daar ook een budget voor vrij te maken.

Maar ook om het Rijk te verzoeken om tijdelijke, harde bijstand door militairen. Het is in 2011 gebeurd op St. Maarten, nadat daar in korte tijd een serie moorden plaatsvond. Door een tijdelijk gebrek aan capaciteit was de gouverneur genoodzaakt een verzoek in te dienen tot harde militaire bijstand. Twintig militairen van de Koninklijke Marine zijn toen ingezet om te zoeken naar bewijsmateriaal op verschillende locaties op het eiland, aangestuurd door de hoofdofficier van Justitie.

De inzet heeft niets te maken met inmenging door Nederland in een autonoom land. Het is simpelweg een (tijdelijke) maatregel die hopelijk bijdraagt om criminelen, die met afrekeningen als die van gisteren aansturen op een totale ontwrichting van een samenleving, de pas af te snijden.

Zodat de rust en het gevoel van veiligheid onder burgers hopelijk weer terugkeert.

Bron: Amigoe

door Judith Ramautar

Dit artikel is geplaatst in

1 reactie

  1. Nos mes por. Nederland staat waarschijnlijk niet trappelen om weer de schuld te krijgen van alles wat mis gaat op de eilanden. En dat is heel begrijpelijk.
    De affaire Sebrenica heeft geleerd dat ,als het huis van de buren in brand staat en je komt helpen blussen, je daarna de schuld kunt krijgen dat het huis is afgebrand.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties