Willemstad – Er dreigt een ‘bestuurlijk vacuüm’ bij de Centrale Bank (CBCS) te ontstaan doordat er geen nieuwe leden in de Raad van Bestuur (directie) worden benoemd en omdat de president van de CBCS, in verband met onder meer een strafrechtelijk onderzoek, op het moment niet in staat is zijn functie uit te oefenen.

Het ontstaat van een dergelijk bestuurlijk vacuüm is ‘volstrekt ontoelaatbaar’, menen de regeringen van Curaçao en Sint Maarten die de Centrale Bank delen. Dit zou namelijk grote afbreuk doen aan de continuïteit van de CBCS en het aanzien ernstig en langdurig schaden. En dat is weer zeer slecht voor het vertrouwen in de financiële sector van zowel Curaçao als Sint Maarten en het vertrouwen in beide landen in het algemeen.

Dit staat in de overwegingen van het landsbesluit (LB) waarmee de Raad van Commissarissen (RvC) door nieuwe leden wordt vervangen. Het Antilliaans Dagblad citeert uit dit LB:

,,Overwegende dat gedurende het jaar 2017 twee functies in de RvB van de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten openvallen doordat de benoemingstermijn van de heer J.M. Hasselmeyer per 22 juli 2017 is verstreken en de benoemingstermijn van de heer A. Romero met ingang van 17 november 2017 zal verstrijken”.

Jerry Hasselmeyer is al teruggetreden; hij was eerder directielid en de laatste maanden ook interim- president (in verband met het strafrechtelijk onderzoek naar president Emsley Tromp). Het andere directielid, Alberto Romero, is sinds 22 juli interimpresident, maar zoals aangegeven in het LB zal ook hij over minder dan drie maanden zijn functie moeten neerleggen. Het Centrale Bank-statuut schrijft voor dat nieuwe directeuren (leden van de RvB) worden benoemd bij landsbesluit op de gezamenlijke voordracht van de ministers van Financiën van beide landen, ‘opgemaakt op basis van een aanbeveling van tenminste vijf leden van de Raad van Commissarissen’.

De RvC bestond tot voor kort uit vijf leden. Maar er zijn voor de twee openvallende functies in de RvB geen aanbevelingen gedaan. De landen zijn van oordeel, zo blijkt uit de stukken, dat de RvC het ‘vertrouwen heeft geschaad door in gebreke te blijven wat betreft het doen van de wettelijk voorgeschreven aanbeveling’. De regeringen zeggen daarover dat dit ‘niet kan worden getolereerd, mede gelet op de ingrijpende gevolgen die zich daardoor dreigen voor te gaan doen’.

Intussen hadden drie van de vijf commissarissen hun ontslag ingediend: Hubert Lopez, Vincent Williams en Robert Pietersz, waardoor alleen Tom Kok en Miriële Carolina overbleven. Alles bij elkaar is de situatie zodanig dat de regeringen van oordeel zijn dat ‘het belang van CBCS thans ingrijpen door de landen vereist’. Dat wil zeggen: ontslag voor Kok en Carolina en tevens benoeming op hetzelfde moment van nieuwe RvC-leden.

Ontslag wegens falen

CBCS-commissarissen Tom Kok en Miriëla Carolina, de enige twee RvC-leden die niet uit eigen beweging hun ontslag indienden, hebben in de ogen van de regeringen gefaald.

Gezamenlijk als Raad van Commissarissen (RvC), maar ook als individuele commissaris. Dit staat in het landsbesluit (LB) van hun ontslag.

De overige drie RvC-leden hadden inmiddels zelf al ontslag genomen. Het betreft Hubert Lopez, Vincent Williams en Robert Pietersz. De ontslagnemingen door de drie overige commissarissen kunnen volgens het landsbesluit ‘niet wegnemen’ dat Kok en Carolina ‘mede verantwoordelijk zijn voor het (collegiaal) toezicht en daarmee voor het gezamenlijke falen van de vijf commissarissen en daarmee deelt in het verlies van het vertrouwen van de landen’.

Er zijn heel wat brieven aan het ontslag-LB voorafgegaan. Op 9 maart van de ministers van Financiën van Curaçao en Sint Maarten waarin aandacht wordt gevraagd voor de personele bezetting van de Raad van Bestuur (RvB ofwel directie) van de CBCS. Op 19 april van de minister van Financiën van Sint Maarten. Ook omgekeerd stuurden commissarissen brieven uit. Op 31 mei door Pietersz, waarin hij aandacht vraagt voor de (crisis)situatie binnen de RvC. En op diezelfde dag brieven van Kok en Carolina met hetzelfde onderwerp. Twee weken later, op 12 juni, zijn er twee schrijven van Pietersz over de RvB. Uiteindelijk gevolgd door een brief van dezelfde Pietersz van 28 juni waarin hij zijn ontslag indient en eenzelfde schrijven van Lopez met dezelfde datum.

Kok en Carolina weten echter niet van wijken, waarna op 7 juli de minister van Financiën van Curaçao aangeeft dat het voornemen bestaat hen te ontslaan en dat hen de gelegenheid wordt geboden om hun zienswijze te geven op dit voornemen en tevens in overweging is gegeven om zich te beraden over een door henzelf in te dienen ontslag. Op 10 juli gaven Kok en Carolina in een gezamenlijke brief aan zich niet te kunnen vinden in hun voorgenomen ontslag.

Wat de RvC en daarmee ook de RvB, de CBCS als geheel en de landen parten speelt, is dat er binnen de Raad van Commissarissen ‘sprake blijkt van een zodanige onderlinge verstandhouding dat een effectieve gezamenlijke beraadslaging en besluitvorming niet of nauwelijks mogelijk is’. De regeringen van Curaçao en Sint Maarten moeten er op kunnen vertrouwen dat de RvC van de Centrale Bank op essentiële punten tot noodzakelijke besluitvorming komt in het belang van de continuïteit van de CBCS. Binnen de raad werden echter ‘vruchteloze discussies’ gevoerd.

In bredere zin weegt mee, vervolgt het LB, dat de RvC al lange tijd intern te maken heeft met niet aflatende conflicten en het bestaan van structurele verschillen van inzicht, hetgeen nadelig is voor de Centrale Bank, voor de gehele financiële sector en voor beide landen. Dit maakt een radicale breuk met het verleden noodzakelijk. De zienswijze van Kok en Carolina op hun voorgenomen ontslag is voor de regeringen ‘geen reden om af te zien van het ontslag’.

Bron: Antilliaans Dagblad