Willemstad – In het geval PdVSA als de huidige huurder en exploitant van de Isla-raffinaderij en de olieterminal niet langer in staat is te voldoen aan de leasevoorwaarden, is het Guangdong Zhenrong Energy (GZE) toegestaan om met PdVSA besprekingen aan te gaan over de voorwaarden om de operatie over te nemen nog vóórdat de lease met PdVSA per 31 december 2019 eindigt.
In dat geval kan GZE uit China rekenen op alle medewerking van het Land Curaçao en overheids-nv Refineria di Kòrsou (RdK). Dat blijkt uit de zaterdag ondertekende Heads of Agreement. Hoewel de inhoud hiervan niet is vrijgegeven, lekte eerder een concept van dit toen nog te ondertekenen document uit. Het lijkt reëel aan te nemen dat veel van de artikelen in de HoA ook in het definitieve stuk staan opgenomen.
GZE, dat conform de tot nu toe getekende afspraken de exploitatie van de raffinage- en olie-industrie op Curaçao zal overnemen als het contract met het Venezolaanse staatsoliebedrijf PdVSA eindigt, zal alles in het werk stellen om met PdVSA samen te werken. Zo staat eveneens in de HoA. Het gaat dan om operationele zaken zowel vóór als na 31 december 2019. ,,Dit in verband met de langdurige relatie tussen Curaçao en Venezuela.” Lees verder op Antilliaans Dagblad
Om onmiddellijk in de daaropvolgende alinea aan te geven dat GZE direct mag instappen mocht PdVSA, dat zwaar te lijden heeft onder de financieel-economische en politieke problemen van het buurland, het niet meer kunnen bolwerken. Dit onder het kopje in de Heads of Agreement ‘Early step in rights’; het recht dus om de raffinaderij en de olieopslag- en overslagterminal al in een eerder stadium over te nemen.
PdVSA huurt en exploiteert de Isla en Bullenbaai al sinds medio jaren 80, nadat Shell Curaçao verliet en deze aan de overheid verkocht voor een symbolisch bedrag. De relatie met PdVSA duurt dus al ruim 30 jaar. Met GZE uit China wordt de relatie pas sinds kort opgebouwd. Het is niet bekend hoe lang de besprekingen en onderhandelingen al lopen, maar op 15 september 2016 werd voor het eerst het Memorandum of Understanding (MoU) getekend, gevolgd door de HoA afgelopen zaterdag 19 november.
Het is daarom hoe dan ook een opmerkelijke zinsnede en suggereert dat er duidelijke signalen zijn dat Petroleos de Venezuela SA de grootste moeite heeft om het hoofd boven water te houden. Daarover verschijnen internationaal dan ook steeds meer publicaties. Maar ook in eigen land.
Zoals deze krant gisteren berichtte, was er afgelopen week beslag gelegd op een zestal afgemeerde schepen die voor PdVSA het transport van ruwe olie en geraffineerde brandstofproducten doen. Het beslag was gelegd door scheepsagent Maduro Holding, die niet langer wenste te wachten op de zeer late betalingen van PdVSA.
Hoewel er afgelopen vrijdag onder druk een oplossing kwam, was en is dit voor velen een teken aan de wand en illustratief voor de situatie waarin de Venezolaanse staatsoliemaatschappij verkeert.
Signalen dat PdVSA het zwaar heeft
In september werd de kredietwaardigheid van PdVSA door beoordelaar Standard & Poor’s naar beneden bijgesteld van CCC naar CC met een negatieve outlook, waarmee tot uiting wordt gebracht dat hierna nogmaals een downgrade kan volgen. Ook Moody’s Investors Service waarschuwde onlangs, evenals JPMorgan Chase & Co. In eigen land wijst José Guerra, lid van de Nationale Assemblee namens Mesa de la Unidad Democrática (MUD), dat Venezuela zich inmiddels kwalificeert als land met het hoogste financieel- economische risico.
Er is een gapend tekort, de staatsschulden stapelen zich op, de inflatie vliegt de pan uit en er is geen wet die investeerders ondersteunt. Het is duidelijk dat Venezuela en PdVSA voor de nodige financiële risico’s zorgen. Het is onbekend wat dit voor gevolgen heeft voor de dagelijks gang van zaken op het Isla- terrein.
Voor de huidige, demissionaire regering van premier Ben Whiteman (PS) in elk geval voldoende motief niet langer op Caracas te wachten, maar in zee te gaan met GZE uit Guangzhou in China. Whiteman zelf zette zijn handtekening onder zowel het MoU als de HoA.
En conform de passage onder het kopje ‘Authority’ geeft de ministers-president aan dat hij als de ondertekenaar ‘volledig bevoegd’ is dit te doen. Alle bij de ondertekening betrokken partijen moeten binnen dertig dagen voldoen aan de goedkeuringsprocedures die van toepassing zijn om de overeenkomst geldigheid te verstrekken.
Bron: Antilliaans Dagblad
Ik vind het heel erg vreemd dat de Curaçaose milieudienst niet van zich laat horen!
Nu is het de tijd voor onze milieudienst om eisen te stellen qua, streefwaarde en grenswaarde van milieuverontreiniging.
Milieudienst doe wat jullie moeten doen a.u.b. lees dat contract a.u.b. of huur een milieudeskundige in om het te bestuderen, als jullie geen verstand van hebben. Straks protesteren en de straat opgaan heeft geen zin meer.
Waar blijft SMOC voorzitter Peter van Leeuwen? Nu is het de tijd om bij de bron alles goed op papier te regelen i.v.m. mogelijke sancties en schadevergoedingen in de toekomst. Wat een stilte ineens. Niet te bevatten, ”chapeau!”
Waar gaat men eigenlijk met het residu van nog eens 40 jaar raffinage naar toe? Staat dat er ook in?
Keep on dreaming !
Beste Brain, ik ben niet iemand die blindelings een politieke partij achterna holt zoals jij, en de ogen sluit voor fouten dingen. Positieve kritiek moet kunnen.
Het idee is goed maar in een contract behoort de pluspunten en de minpunten in te staan, net als in een huwelijk!
Dat noemt men stok achter de deur.
Curacao is mbt milieu geen beschaafd land
De Chinezen zijn bang dat een ander met de (goedkope) gouden eieren vandoor gaat?
Dat moet een signaal zijn voor Curaçao om strengere schriftelijke milieueisen stellen aan de Chinezen. Nu kan het nog. Alles moet duidelijk in dat contract worden opgenomen, de Chinezen zijn 100% aansprakelijk voor eventuele milieuverontreiniging door hun toedoen.
Dus voor lucht, bodem en waterverontreiniging (zowel oppervlaktewater als bodemwater)!
Houden de Chinezen zich hier niet aan dan volgt er zware sancties tot stopzetting van alle bedrijvigheid. Zo doen beschaafde landen dat!