26 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

AD commentaar | ‘No work no pay’

HomeMediaAD commentaar | ‘No work no pay’
AD commentaar | ‘No work no pay’

Ambtenaren die in februari en maart hebben gestaakt kregen toch hun volle salaris en alles wat erbij hoort uitbetaald. Dát is al ongelooflijk. Maar erger is de reden die daarvoor wordt opgegeven: het systeem om te bepalen wie wel en wie niet heeft gewerkt, functioneert niet. Er is geen algemeen effectief registratiesysteem. Anno 2019 met alle beschikbare moderne ICT-hulpmiddelen. Hoe is het mogelijk?

Dit is een brevet van onvermogen. Als de overheid al niet in staat is te checken wie wel of niet op zijn/haar werk verschijnt op stakingsdagen, hoe kan dan worden nagegaan of ambtenaren überhaupt hun werk wel (naar behoren) doen? Het is volstrekt onacceptabel dat als werknemers zelf besluiten het werk neer te leggen – al dan niet met de bedoeling ‘te vergaderen onder werktijd’ – dat zij daarvoor worden beloond.

En de facto zelfs bevoordeeld worden ten opzichte van degenen die wél doorwerkten en in de meeste gevallen het werk van hun stakende collega’s moesten overnemen. Staken mag. Is zelfs een recht. Maar daar staat tegenover: ‘No work no pay’. Een overheid die niet bij machte is dit principe te handhaven, diskwalificeert zichzelf. Welk voorbeeld spreekt hieruit voor anderen?

Voor jongeren en scholieren bijvoorbeeld? Spijbelen mag niet, maar no worries: het heeft toch geen consequenties want het meldsysteem op school faalt. Wat voor gevolgen heeft dit voor de motivatie van het vaak toch al slecht gemotiveerde ambtenarenkorps, getuige het Rapport Commissie Begrotingsdoorlichting dat meldt dat zo’n 400 ambtenaren de motivatie missen om optimaal te functioneren?

De publieke sector is er – het woord zegt het al – van en voor het publiek. Medewerkers in de publieke sector worden bekostigd door belastingbetalende burgers en bedrijven. Werknemers in het bedrijfsleven hebben gemiddeld genomen al lagere lonen en minder privileges.

De overheid dient uiterst zorgvuldig om te gaan met élke gulden gemeenschapsgeld die wordt besteed. Dat geldt des te meer in tijden van crisis en schaarste. Datzelfde doorlichtingsrapport geeft aan dat de overheid op tal van terreinen de controle over de eigen uitgaven mist. Stakende ambtenaren willen méér salaris, terwijl de bevolking koopkracht moet inleveren door allerlei belastingmaatregelen. En wordt de Rijksministerraad (RMR) gevraagd (lees: gesmeekt) rekening te houden met de bijzondere omstandigheden, waardoor drie opeenvolgende landsbegrotingen tekorten vertonen.

Zolang een overheid de eigen zaakjes niet op orde heeft, bijvoorbeeld als het gaat om een sluitend stakingsregistratiesysteem, kan het moeilijk verwachten dat er draagvlak is voor belastingverhoging en zal het ook de welwillendheid van de Koninkrijksregering in Den Haag niet bepaald vergroten.

Wat momenteel bij deze regering mist en wat men juist in tijden van economische recessie zou mogen verwachten, is daadkracht. Er wordt weifelend geregeerd, en steeds weer te makkelijk toegegeven aan belangengroepen. Dat wekt de indruk van pappen en nathouden.

Wat nodig is, is zichtbaar leiderschap: een regering die laat zien het volk voor te gaan op de weg naar welvaart en welzijn. En dat vergt meer dan mooie woorden.

Bron: Antilliaans Dagblad

Dit artikel is geplaatst in

27 reacties

  1. Correctie op Joep: de ambtenarensalarissen zijn niet hoger dan in de private sector, althans zeker niet in de hogere functies.

    Een uitzondering hierop zijn de overheids NV’s waar veel hogere salarissen betaald worden. Zoals 50,000 per maand aan Franklin Sluis van Bureau Post, ondanks zijn strafblad.

    Ik ken iemand die laatst wilde solliciteren op een leidinggevende functie bij de overheid, maar ze zag daar vanaf toen ze de salarissschalen zag. Als ambtenaar heb je ook nog eens geen dertiende maand en een lager dan marktconform vakantiegeld. Onkostenvergoedingen zijn, vergeleken met de private sector, ook zeer laag.

  2. @ Norbert George,

    Werknemers krijgen een salaris, maar bepalen niet de strategie of koers van het bedrijf. Bij een privaatbedrijf loopt de eigenaar het risico, niet de werknemer, die kan hooguit zijn baan verliezen.
    Het is zoals Wim schrijft: ‘staan de arbeidsvoorwaarden je niet aan’ dan heb je een keuze, maar staken valt daar niet onder.

    Winstdeling is ook niet iets waar je recht op zou hebben volgens de wet. Het staat de eigenaar van het bedrijf vrij om het personeel een extra beloning te geven als hij denkt dat dit goed is voor zijn bedrijf en voor het personeel, maar het is niet verplicht. Wanneer hij de winst ergens anders voor wil gebruiken dan is dat zijn goed recht.

    Bij een ambtenaar is het een ander verhaal. Een ambtenaar dient de samenleving en behoort politiek neutraal zijn werk te doen. De richting van het beleid wordt bepaald door de politiek en staat die richting jou niet aan dan rest jou maar 1 ding en dat is ontslag nemen. Als je dat niet wilt dan voer je gewoon de opdrachten van de politieke leiding uit. Zo simpel is het.

    Ambtenaren hebben op Curacao zo’n beetje de beste arbeidsvoorwaarden van het gehele eiland. Het gemiddelde salaris loopt ver voor op dat van de private sector, terwijl de private sector die salarissen van ambtenaren wel op moet brengen middels belastingen.
    En nog altijd zijn ambtenaren van mening dat het niet genoeg is, ondanks het feit dat hun productiviteit ver onder het acceptabele niveau ligt. Dat is reeds door zeer veel onderzoekers bewezen en ook door de politiek erkend.
    Ambtenaren zien hier alleen maar rechten, doch geen plichten. Jij bent daar een goed voorbeeld van. Jarenlang niet werken, maar wel betaling eisen, alleen omdat het ontslaan van een ambtenaar welhaast onmogelijk is.
    I.p.v. te beseffen hoe fout je zit probeer je iedere keer opnieuw met een excuus aan te komen waarom jij wel recht hebt op geld van de belastingbetaler. Opeenvolgende regeringen en ministers zagen geen reden om jou in functie te herstellen oftewel je voldeed niet. In de private sector worden niet presterende werknemers gewoon ontslagen. Die worden niet naar huis gestuurd met behoud van salaris om zo jarenlang te parasiteren op de maatschappij.

    Spijt me zeer, maar voor iemand die claimt zo intelligent en goed te zijn heb je hele vreemde opvattingen. Normaal gesproken zeggen we dan dat er een steekje los zit.

  3. Een werkgever sluit een overeenkomst met een werknemer voor het verrichten van bepaalde diensten tegen bepaalde arbeidsvoorwaarden.

    Als de werknemer andere arbeidsvoorwaarden wilt kan hij:
    – de werkgever hierom vragen;
    – de rechter hierom vragen (indien de werkgever nee zegt);
    – ontslag nemen (inden de rechter ook nee zegt).

    Staken hoort in dit rijtje niet thuis en is een middeleeuws pressiemiddel van het proletariaat, waar alleen fossielen als Terror Cova nog gebruik van maken.

  4. Precies Norbert. Staken is een recht.
    Staken is geen plicht zoals veelal hier op Curacao. En het maakt niet uit of het hier is, Thailand, Frankrijk, Nederland of waar dan ook.

  5. John “de parasiet” Bash, ik ben blij voor jou dat je blij bent. Echter, je geeft precies aan waarom staken op Curacao compleet gerechtvaardigd is.

    Werknemers op Curacao krijgen slechts in een enkel bedrijf(je) een winst uitkering, laat staan 20 jaar lang en/of in overleg, met hele goede argumenten van hun kant. Op Curacao krijgen ze geheel niets, Nafl. 0,0, reeds meer dan 20 jarenlang.

    Dus waar heb je het over? We leven hier op Curacao… niet in NL.

  6. Inderdaad Norbert. Ben blij dat je het met me eens bent. Parasieten proberen op alle mogelijke manieren te overleven en dat je het ermee eens bent dat je een parasiet bent.
    Mijn werknemers kregen elk jaar een winst uitkering. 20 jaar lang.
    Ze hadden er zelf om gevraagd in een overleg. Met hele goede argumenten van hun kant en met hun voorstel om geen winstuitkering te doen als de winst beneden een bepaald niveau zou dalen heb ik ze gelijk gegeven.
    En neen mij zul je niet op Barbara of Jan Thiel zien wonen. Ik woon lekker in een 2 onder 1 kap, in gewone buurt in Sta Rosa.

  7. John “de parasiet” Bash, lezen is klaarblijkelijk een kunst! Dus ja hoor… je hebt helemaal gelijk.

    De stakingen in bijvoorbeeld NL in verband met het salaris van (onderbetaalde) leerkrachten in het onderwijs, mocht niet. Evenals de stakingen in verband met bijvoorbeeld het personeel van KLM dat het niet eens was met het uitblijven van een verhoging van salaris, bij een aanzienlijk gerealiseerde winst, wat ook niet mocht.

    Stakingen die allemaal niet mochten, volgens jou, maar toch hebben plaatsgevonden.

    Gezien de ideeen waar jij voor staat, ben je niet meer dan een parasiet van je werknemers. Zij produceren de winst, jij onthoud hen enige deling daarin, en ligt er zondag lekker van te genieten te Sta. Barbara in het jacht dat je ervan hebt gekocht. Diep triest!

  8. Parasieten proberen hoe dan ook te overleven.
    Norbert daarom is het ook ongeschreven.
    Norbert ben je uit een verkeerd eitje geboren?
    Een werknemer heeft getekend voor een arbeids contract.
    Als je het als werknemer niet eens bent met de beslissing van bestuur en directie, dan neem je ontslag. Een werknemer of vakbond kan nooit en te nimmer een staking uitroepen betreffende opbrengsten, winsten en verliezen.
    In jouw ogen is een staking gerechtvaardigd als een bedrijf te veel winst maakt. Ik heb 10 gulden winst gemaakt, dus mijn werknemer mag staken omdat hij niet 1 gulden krijgt van de winst.

  9. LaStiwz, ik ben het geheel met je eens, “… je hebt uit te voeren wat de minister besluit, of je het daar nu mee eens bent of niet.”.

    Voor wat betreft de directie en bestuur enerzijds, en het werkvolk anderzijds, kan ik kort zijn. Indien directies en besturen alle besluiten nemen (waaronder besluiten inzake de opbrengsten en winsten), dan hebben werknemers dus geen ene moer te zeggen in welk bedrijf dan ook en zijn praktisch gezien een stel “slaven”. Het enige middel dat je in zulks situaties nog hebt, is je stakingsrecht. En die mag wat mij betreft dan ingezet worden.

    John Bash, de verordening waarnaar je verwijst (LMA) ken ik, en wederom, het noemt niets waarnaar je verwijst (fatsoen of niet, ongeschreven of niet).

    Joep Meloen, “als” ik jarenlang geen donder uitgevoerd heb en toch betaald kreeg, dan verwijs ik je naar hetgeen LaStiwz terecht stelt: “Als je ambtenaar bent, heb je uit te voeren wat de minister besluit. Of je het daar nu mee eens bent of niet.” Einde verhaal.

  10. de laatste zin “een regering die laat zien het volk voor te gaan op de weg naar welvaart en welzijn” geeft de kern van het probleem aan: hoeveel rol modellen bestaan er op Curacao zowel binnen de overheid als binnen het bedrijfsleven? Afgezien van een enkeling (Bob Pinedo) is het overgrote deel van bazen en leidinggevenden vooral bezig met zijn zakken te vullen en vooral “wereldberoemd op Curacao”. Het is dan ook een teken aan de wand dat niemand van deze mensen die het gemaakt hebben, ooit in het buitenland gevraagd worden voor congressen of werkgroepen (te weinig kwaliteit en kunde).

    Zolang Curacao rolmodellen ontbreekt, kan je niet verwachten dat de gemiddelde werknemer dan wel heel veel (werk) ethiek gaat vertonen.

  11. @ Norbert George,

    Van ‘no work en toch pay’ weet jij alles van. Jarenlang geen donder uitgevoerd en toch betaald krijgen, maar niet begrijpen dat de belastingbetaler dit niet accepteert.
    Jij staat zo ver buiten de realiteit dat het gewoon stuitend is. Kom eens met beide voeten op deze aarde. Richt een bedrijf op, ga je eigen geld verdienen en ga dan werknemers maar eens betalen die geen donder uitvoeren. Binnen een dag praat je heel erg anders.
    Je bent en blijft een parasiet.

  12. @Norbert. Voor ambtenaren geldt het volgende. Lees rustig deze verordening door.
    De plicht van loon betalen door de vakbond is een ongeschreven wet.
    Het opwerpen van blokkades heeft te maken met fatsoens normen.
    Landsverordening materieel ambtenarenrecht (LMA).
    Zoals ik al eerder schreef is staken een recht dat men moet koesteren. Maar hier wordt het gebruikt voor elke scheet die er verkeerd uitkomt.
    Het wordt tijd dat je de realiteit onder ogen ziet qua stakingen hier.

  13. @Norbert:
    Jij zegt: “…Immers, in de publieke sector zijn ambtenaren geheel afhankelijk van de zin en onzin van ministers (en een door hun aamgestelde kabinet van partijleden). Ongeacht wat het ambtelijke apparaat produceert, besluiten ministers telkens doodleuk (geheel op eigen of partij houtje) dat het anders moet. Wanneer dit vervolgens leidt tot het ongewenste, en ambtenaren besluiten te staken, zouden zij niet betaald worden?…”

    Als je ambtenaar bent, heb je uit te voeren wat de minister besluit. Of je het daar nu mee eens bent of niet. Ook al leidt dit tot ongewenste resultaten, je dient het uit te voeren.
    Voorts ontgaat mij het verband tussen ongewenst resultaat en staken volledig.

    Als de minister morgen besluit om alle verkeerslichten blauw te verven en de volgende week alles maar rood te maken, dan voer je dat als ambtenaar uit. Ook al wordt het elke week een ander kleurtje.

    Of deze van jouw: “…Of wanneer in de private sector, directies en besturen die alle beluiten nemen in ondernemingen, het productieproces ermee verstoren door een compleet gebrek aan inzicht? Directies en besturen die hesluiten …”

    Norbert: directie en bestuur nemen besluiten, niet het werkvolk. Of je het wel of niet eens bent met de besluiten van de directie geeft je absoluut geen enkel recht als werknemer om te staken, althans zolang het je arbeidsvoorwaarden niet betreft.

    In een normale wereld met vakbonden betaal je netjes elke maand contributie als werknemer. Als er dan gestaakt moet worden, dan wordt dit uit deze contributie betaald. Maar niet op Curacao, hier weten we immers alles beter, vandaar dat het zou goed gaat met ons.

  14. John Bash, je kan erg mooi en denigrerend lullen. Echter, in tegenstelling tot wat jij zegt werkt “staken” helaas – en gelukkig – wel zo, gezien in casu de overheid toch moet betalen en in andere zaken de werkgevers eveneens moesten betalen (wat niet wegneemt dat vakbonden dit ook sporadisch moet doen).

    Kortom, leer eerst maar eens fictie (jouw ideeen) te onderscheiden van de werkelijkheid, en dan kunnen we er nog eens over discussieren. Staken is een recht, niets meer of minder!

    Overigens, ik heb in geen enkele wetgeving de plichten terug gezien die jij noemt bij staken. Dus “so much for” de verplichtingen die je noemt, daar je ook geheel voorbij gaat aan de verplichtingen van werkgevers die dagelijks en continu met handen en voeten worden getreden.

  15. @Norbert.
    Staken is een recht, dat men moet koesteren. Een staking heeft ook een plicht. Die plicht is, dat de vakbond de stakingsdagen betaald en niet de werkgever. Een andere plicht is, dat het openbare leven niet verstoord wordt middels wegblokkades. Hier op Curacao staakt men voor elk wissewasje. Ik krijg geen potlood van de baas, dan ga ik maar staken. Wordt toch doorbetaald. En wat betreft ambtenaren, die moeten niet zeuren. Inderdaad, als ambtenaar heb je te maken met de grillen en grollen van de ministers en statenleden. En of dat nu goed of fout is? Jammer dan. Had je maar geen ambtenaar moeten worden.
    In een verffabriek wordt een nieuwe kleur ontwikkeld en dat moet gemaakt worden. De werknemer zegt: Ik maak die kleur niet, want het is niet mooi. Ik ga staken, want ik word toch doorbetaald. Een werknemer in het productieproces bepaald niet hoe of wat of welke kleur gemaakt te worden. Neen zo werkt het niet. Staken, dan ook geen loon.

  16. No work, no pay? Ik vraag mij hardop af waarom niet?

    Immers, in de publieke sector zijn ambtenaren geheel afhankelijk van de zin en onzin van ministers (en een door hun aamgestelde kabinet van partijleden). Ongeacht wat het ambtelijke apparaat produceert, besluiten ministers telkens doodleuk (geheel op eigen of partij houtje) dat het anders moet. Wanneer dit vervolgens leidt tot het ongewenste, en ambtenaren besluiten te staken, zouden zij niet betaald worden?

    Of wat te zeggen van ministers die met name bij personeelsaangelenheden, inmiddels reeds jarenlang nalaten controle systemen in te voeren (die met name eigen partijleden in het apparaat raken), bevorderingen op ondeugdelijke wijze uitstellen, of ambtenaren werk laten verrichten waarvoor zij niet zijn opgeleidt of aangesteld. Waarom zouden zij niet betaald moeten worden wanneer de maat vol is, de achterban van ministers doodleuk stil blijft, en ambtenaren besluiten dit niet meer te accepteren?

    Of wanneer in de private sector, directies en besturen die alle beluiten nemen in ondernemingen, het productieproces ermee verstoren door een compleet gebrek aan inzicht? Directies en besturen die hesluiten wanneer werknemers op een willekeurige dag dienen te starten met de productie, hoe geproduceerd moet worden op de werkvloer, waar de productie dient te worden afgezet, wat er met de maandelijkse opbrengsten gebeurd, hoe gegenereerde winsten worden verdeeld, et cetera. Besluiten die (het leven van) werknemers die zorgdragen voor de productie, vrijwel geheel aan hun opgedrongen, en waar diezelfde werknemers geen enkele invloed op hebben. En vervolgens ook nog eens lopen zeiken dat “de productiviteit” zo laag ligt, zonder dat directies en besturen zich afvragen in hoeverre zij hier zelf schuldig aan zijn.

    Besluiten van directies en besturen (overigens geheel door de politiek aangesteld bij overheidsnv’s), die werknemers veelal jarenlang eveneens op een minimum inkomen houden, terwijl zij de directie en bestuursleden in weelde zien leven.

    Waarom zouden zij ook niet gewoon betaald worden, wanneer zij besluiten nu eens een keer besluiten zich niet te verenigen met dit soort onrechtvaardigheid, en de straat op gaan voor hun rechten?

    Met name op Curacao, waar men de mond vol heeft over het gebrekkige en ondeugdelijk bestuur. Waar men al jarenlang de afgrond steeds dichterbij ziet komen, terwijl stemmers van regeringspartijen de volgende keer doodleuk weer hun stem uitbrengem op dezelfde partijen, terwijl dezelfde stemmers moord en brand schreeuwen wanneer het voetjesvolk in dienst van (…) besluit tot hier en niet verder?!

    No pay, no work? Aan mijn hoela zou ik zeggen.

  17. Boontjes komen vroeg of laat om hun loontje,dit kan allemaal nooit ongestraft doorgaan ze zijn allemaal vervloekt door de mensen die in armoede leven en zien hoe een paar mislukkelingen parasiteren op de bevolking.
    God straft.

  18. Dit is duidelijk een vrij-brief in de toekomst voor de stakers en vakbonden.
    Jongens, voortaan gewoon wegblijven, je wordt toch volledig uitbetaald.
    Al sta je met je volle gezicht en dikke reet in alle kranten, ze kunnen je niets maken.
    Vind dit uitermate zwak geouwehoer van Min. Conquet.

  19. Ben 40 jaar werkgever geweest in de bouw sector, zowel in Nederland en Duitsland, heb nog nooit één gulden betaald aan mijn werknemers als zij staakte, ze kregen later wel als eerste de zak als er minder personeel nodig was, trouwens om eerlijk te zijn heb ik weinig tot geen stakers in mijn bedrijf gekend en dat begrijpt u denk ik wel voor 100%. Mijn gezegde was altijd bij een staking, praatjes vullen geen gaatjes. Er kwamen ook bijna nooit van die afgekeurde bouwvakkers die bij de vakbond werkte op de bouwplaats waar mijn bedrijf werkte, als zij het wel deden werden zij netjes ? van de bouwplaats af gejaagd?? Erol Cova !>

  20. Dit krijg je met amateurs die in alle kabinetten zogenaamd de kennis hebben om minister te worden.
    Dit is weer een excuus om de bonden niet tegen zich in het harnas te jagen. Het wordt nu wel eens tijd om de macht van die oproerkraaiers in te dammen. Staken is idd een recht maar geen recht om betaald verlof te krijgen. Die stakers noem ik parasieten. Ik krijg geen potlood van de baas, dus ga ik maar staken om dit af te dwingen.

  21. Vraag me af of stakers worden geregistreerd door de vakbonden tijdens een staking. Als dat zo is kan het eenvoudig opgevraagd worden.

  22. AD ik weet niet waarom zoveel woorden aan dit wordt vuil gemaakt. Onze minister Konket had ook beloofd de z.g. benoemingen van kabinet Pisas terug te draaien. Twee jaren verder en niks, nada. Ook zo een clochard die minister mocht worden bij/voor de MAN.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties