Werner Wiels wil wel ‘openheid van zaken geven’ over – onder andere – waar de miljoenen door het MDPT, het Multidisciplinair Projectteam toekomst Isla-raffinaderij, aan zijn uitgegeven, maar alléén als hij volledige immuniteit geniet. Zowel straf- als civielrechtelijk. Dat is op zijn zachtst gezegd een vreemde opvatting als het gaat om het verantwoorden van wat in wezen gemeenschapsgeld is.

Hij kan hoe dan ook geen enkele aanspraak op welke immuniteit dan ook maken. Wiels beroept zich op artikel 61 van de Staatsregeling van Curaçao. Die luidt: ,,De leden van de Staten, de ministers en andere personen die deelnemen aan de beraadslaging, kunnen niet in rechte worden vervolgd of aangesproken voor hetgeen zij in de vergaderingen van de Staten of van commissies daaruit hebben gezegd of aan deze schriftelijk hebben overgelegd.”

Echter, als iemand wordt gehoord – zoals men bij Wiels voornemens is – dan neemt die persoon níét deel aan de beraadslaging. In dit geval is de beraadslaging het door de Staten nog te voeren debat naar aanleiding van wat door de te horen personen is verklaard. In de Memorie van Toelichting staat dit ook duidelijk:

,,Deze bepaling inzake de immuniteit van de leden van de Staten, de ministers en andere personen, die deelnemen aan de beraadslagingen, betreft niet slechts de straf- en tuchtrechtelijke vervolgbaarheid, doch eveneens de civielrechtelijke aansprakelijkheid. Deze immuniteit geldt ook voor de vergaderingen van commissies bestaande uit leden van de Staten. De immuniteit geldt niet voor de deelnemers aan fractievergaderingen en ook niet voor leden van commissies die weliswaar door de Staten zijn ingesteld, doch niet gelden als officiële Statencommissies. Ook heeft het geen betrekking op personen, die door een Statencommissie worden gehoord.”

Wat is er toch aan de hand dat Werner Wiels wil worden gevrijwaard van eventuele strafrechtelijke en civiele vervolging? Als voormalig voorzitter van het MDPT, dat niet alleen een maatschappelijk zeer voorname taakopdracht had, maar daarvoor ook nog eens 17 miljoen besteedde, dient hij gewoon – zoals het hoort – tekst en uitleg te geven.

In opdracht van het kabinet-Rhuggenaath deden de overheidsaccountants van Soab onderzoek naar het MDPT. Dat levert geen fraai beeld op van de financiële verantwoording door Wiels en überhaupt de output van het MDPT ten aanzien van de Isla-toekomst.

Sterker, er lijkt sprake van valse voorlichting van de regering. Uit het Soab-rapport blijkt verder dat Wiels schriftelijk weerwoord heeft geleverd op het concept-rapport, maar dat hij geen toestemming gaf zijn weerwoord aan het rapport toe te voegen. Heeft Wiels misschien iets te verbergen?

Bron: Antilliaans Dagblad

Naschrift KKC

Excuses. Deze opinie van 9 april jl. hadden we per ongeluk overgeslagen. Hierbij alsnog.