Met nieuwe directeur GCM ‘meer tempo in wettelijke aanpassingen’

Willemstad – De zogenoemde ‘Minimum Internal Control Standards’ (MICS) voor de Curaçaose casino’s is nog onderwerp van finale bespreking met de Gaming Control Board (GCB). Dat meldt de Financiële Management Rapportage (FMR) van het ministerie van Financiën.

Daaruit blijkt dat aanzienlijke vertraging is opgelopen wat betreft afronding van de MICS. Want in het Memorandum of Understanding (MoU) van 23 maart 2011 is afgesproken dat een concept-MICS binnen een tijdsbestek van 2,5 maanden diende te zijn opgesteld, waarna de overheid in samenspraak met een regulator een eindconcept gaat opstellen.

Financiën: ,,Voor wat betreft de MICS is het van belang om het traject nieuwe MICS conform MoU zo snel mogelijk af te ronden, zodat de nieuwe MICS in het bijzonder voor het onderdeel geautomatiseerde controle van de slotmachines zo snel mogelijk doch uiterlijk begin 2014 in kan gaan.

De casinosector zal conform de MoU actief zijn bijdrage leveren aan het bestrijden van gokverslaving.” Per 1 augustus 2014 is een nieuwe directeur, Gino Campbell, benoemd bij de GCB.

Het ministerie van minister José Jardim verwacht ‘dat hierdoor wat meer tempo te krijgen is in het formuleren van de beoogde wettelijke aanpassingen’. Het traject met de casino’s loopt al erg lang.

Al vóór 10-10- ’10, maar in december 2010 werd een dialoog gestart met vertegenwoordigers van de casinosector om te komen tot een duurzame oplossing; onder andere wat betreft wettelijke regulering, maar ook de bijdrage van casino’s aan de algemene overheidsmiddelen. Intussen is wel de meldingsgrens in verband met de MOT-meldingen (Meldpunt Ongebruikelijke Transacties) voor cashtransacties verhoogd van 5.000 naar 7.500 gulden.

,,Met de MoU zijn uitgangspunten geformuleerd voor een duurzame oplossing van de sector. Deze afspraken zullen in de wet verankerd worden en de Gaming Control Board zal qua organisatie aangepast worden aan vooral de nieuwe (MICS) regulatory- afspraken.”

De casino’s zijn per 1 mei 2011, conform de MoU, af gaan dragen. Als toezichthoudend orgaan spreekt GCB één op één met de casino’s over zowel de vergunningsvoorwaarden als de betalingsregelingen. Nadat de Gaming Control Board hierover uit is, wordt het Belastingontvangerskantoor ingeschakeld in verband met de dwangschriften en bezwaarschriften.

Hierdoor zal er zowel ten aanzien van de lopende verplichtingen alsook oude openstaande schulden duidelijkheid gaan ontstaan, verwacht minister Jardim. Indien de taakstelling conform de MoU in de jaren 2011, 2012 en 2013 niet gehaald zou worden, zou het verschil bijgeteld worden bij de te betalen gelden door de sector van het jaar daarop, op grond van een pro-rataverdeling over de verschillende casino’s.

Als de jaarlijkse taakstelling voor die jaren overschreden zou worden, zou het verschil terugbetaald worden aan de vergunninghouders. Na drie jaar – ingaande 2014 – verviel de taakstelling en zou de belastingheffing op de net win gedurende vijf jaar 12,5 procent bedragen.

Ook zou dus gewerkt worden aan de nieuwe Minimum Internal Control Standards (MICS) ‘met als doel dat de casinosector competitief zal zijn en zijn bijdrage zal leveren aan een doeltreffende aanpak van de compliance door deze sector en aan het tegengaan van witwaspraktijken’.

De historie van de casinoheffingen is langdurig en turbulent. In juli 2009 – toen Curaçao nog geen land was maar een Eilandgebied van de Nederlandse Antillen – is de nieuwe verordening Casinowezen afgekondigd, die als doel heeft het toezicht te versterken, ‘responsible gaming’ te bewerkstelligen en financiële middelen voor de overheid te genereren.

Na eerder uitstel van de invoering, is op grond van een voorstel van vertegenwoordigers van de Curaçao Casino Association de aanvankelijk opgenomen entreeheffing vervangen door een heffing op de tegoeden die de spelers verzilveren (een ‘cash out fee’ van 5 procent).

De hiervoor gewijzigde Eilandsverordening Casinowezen is in maart 2010 afgekondigd. Ook na deze wijziging was de verwachting dat ten minste de beoogde opbrengsten van 20 miljoen per jaar zouden kunnen worden gerealiseerd.

Dit bedrag is opgebouwd uit de volgende bronnen: 1,2 miljoen vast jaarlijks bedrag; 3 miljoen tafels (12,5 procent); 9,3 miljoen progressief tarief gokautomaten, de zogenaamde gliding scale (13,5 tot 17,5 procent; hoe minder hotelkamers hoe hoger het tarief); 6,5 miljoen cash out fee.

Van de inkomsten was circa 7,5 miljoen bestemd ter dekking van de kosten van de Gaming Control Board (GCB). Het restant (12,5 miljoen) zou ten gunste van het voormalige Eilandgebied Curaçao komen. De netto inkomsten van het voormalige Eilandgebied Curaçao vóór wijziging van de verordening waren al 2,5 miljoen.

Per saldo zou deze maatregel per jaar dus 10 miljoen extra opleveren. Maar, over het jaar 2010 bedroegen de feitelijke inkomsten van de GCB 11,6 miljoen. De meeste casino’s hebben betaald op basis van de oude regeling, met uitzondering van het verhoogde jaarlijkse vaste bedrag, dat door het merendeel wel werd betaald.

Onder aftrek van de eigen kosten van GCB en na een correctie voor het bedrag dat onder het oude regime al ontvangen werd (2,5 miljoen) is de maatregel in 2010 voor een bedrag van circa 4 miljoen ‘gerealiseerd’.

Dit is volgens het ministerie van Financiën grotendeels het gevolg van een autonome stijging van de omzetten van de casino’s. Op 9 oktober 2010 heeft het Bestuurscollege van het voormalige Eilandgebied Curaçao een besluit genomen over ‘een werkbaar vergunningsrechtensysteem casinosector’. Met dit besluit heeft het toenmalige BC de intentie uitgesproken om te komen tot een nieuw vergunningsrechtensysteem.

Ook in haar evaluatie van mei 2010 had de GCB al geadviseerd om het systeem gedeeltelijk te herzien (vooral de ‘cash out fee’). In december 2010 is een dialoog opgestart met de casinosector om te komen tot een duurzame oplossing. Dit heeft geleid tot het eerder genoemde Memorandum of Understanding (MoU) dat op 23 maart 2011 is ondertekend.

De nieuwe toen gemaakte afspraak komt erop neer dat: gedurende een tijdsbestek van drie jaar (2011, 2012 en 2013) alle casinohouders respectievelijk 11,5 procent, 12 procent en 12,5 procent van hun net win moeten afdragen; en dat gedurende drie jaar – ongeacht de grootte van het casino – een vast licentierecht (125.000 gulden) afgedragen zou moeten worden, betaalbaar in twaalf maandelijkse termijnen en gelijktijdig met de heffingen. De totale opbrengst van de jaarlijkse vergoedingen voor de vergunningen, inclusief belastingen op de net win, in de jaren 2011, 2012 en 2013 zou respectievelijk 13 miljoen, 14 miljoen en 15 miljoen moeten zijn.

Over de periode vanaf juli 2009 tot en met het moment waarop de wet zou zijn aangepast in de loop van 2011, zal er 11,5 procent geheven worden over de net win voor alle casino’s. De bestaande wettelijke regeling zou dan worden ingetrokken.

De nieuwe regeling houdt echter een verlies van inkomsten in van 7 miljoen, 6 miljoen en 5 miljoen in respectievelijk die jaren. Anderzijds bedrogen de werkelijke exploitatiekosten van de GCB niet 7,5 miljoen, maar ruim 5,5 miljoen, waardoor het negatieve effect voor het begrotingssaldo van Curaçao kleiner werd.

Uitgaande van het feit dat GCB altijd al 2,5 miljoen bijdroeg aan de algemene middelen, zou het effect op het begrotingssaldo worden: 2011: 5 miljoen; 2012: 6 miljoen; 2013: 7 miljoen. Door mogelijk nog te betalen bedragen uit het verleden op basis van de nieuwe afspraken zou het negatieve effect op het begrotingssaldo minder kunnen zijn.

Ook zal de beoogde balansnormering van GCB als stichting het negatieve effect op het begrotingssaldo eenmalig lager kunnen doen zijn. De casino’s zijn per 1 mei 2011, conform de MoU, af gaan dragen. GCB spreekt, zoals gezegd, verder op dit moment één op één met de casino’s betreffende zowel de vergunningsvoorwaarden als de betalingsregelingen. Aldus de jongste Financiële Management Rapportage (FMR) van minister Jardim.

Bron: Antilliaans Dagblad
Dossier: Gokken – casino’s & loterijen (FWNK, GCB & illegale loterijen)