‘Sona door minister verwikkeld in allerlei procedures’

Willemstad – Het blijft hard tegen hard gaan in het openlijke conflict over het beheer en het toezicht op de uitvoering van de bouw van het nieuwe ziekenhuis HNO.

Zo meent stichting Sona dat de minister met haar kritiek wat betreft het transitietraject ‘de plank volledig misslaat’.

Dat staat in de brief van advocaat Karel Frielink namens Sona. Het schrijven is gericht aan minister Suzy Camelia-Römer (PIN) van Gezondheid maar onder andere ook aan de Staten, waarmee het een openbaar stuk is geworden. Maandag berichtte deze krant al deels over de gepeperde brief van Frielink.

,,Het transitietraject (van het huidige ziekenhuis Sehos naar het nieuwe Hospital Nobo Otrobanda, red.) was één van de taken van Berenschot International. Ter zake van dat traject is door stichting Sona een aanzienlijk voorschot aan Berenschot International betaald. Daarbij is afgesproken dat het voorschot uiterlijk 15 februari 2016 verantwoord zou worden.”

Berenschot International is vervolgens ‘ernstig tekortgeschoten’ in de verantwoording van dit voorschot, aldus de brief van de advocaat. Uit een door Stichting Overheidsaccountantsbureau (Soab) met betrekking tot het transitietraject uitgevoerd onderzoek zou blijken dat Berenschot ‘minder dan 10 procent’ van de afgesproken werkzaamheden met betrekking tot de transitie heeft uitgevoerd.

,,De nalatigheid van Berenschot International inzake het transitietraject was één van de redenen voor stichting Sona om de relatie te beëindigen. Stichting Sona heeft vervolgens begin 2017 andere partijen ingeschakeld om de transitie voor te bereiden”, schrijft de advocaat namens bestuurders Reginaldo Doran en Tonnie Rossen en commissarissen Richard Hart en Mike Alexander.

,,Dat stichting Sona, zoals u stelt, het HNO-transitietraject zou traineren, is volledig bezijden de waarheid.” Dat Sona – ‘anders dan u kennelijk wenst’ – niet klakkeloos allerlei betalingen verricht, is uitvoerig aan de orde gekomen in een eerdere brief aan de bewindsvrouw, namelijk over de maandelijkse kostentransitie.

,,Van belang is dat stichting Sona een eigen budgetverantwoordelijkheid heeft en ook haar eigen statutaire waarborgen. Stichting Sona is op dit moment nog volledig verantwoordelijk voor de middelen die zij in beheer heeft.” Sona kan en wil enkel tot betaling overgaan voor verplichtingen die Sona zélf aangaat en die binnen de geldende kaders vallen.

Indien Sona betalingen zou verrichten voor verplichtingen die zijn aangegaan door derden, zonder rekening te houden met de procuratie- en aanbestedingseisen die gelden binnen de stichting, brengt dat rechtmatigheid- en aansprakelijkheidsrisico’s met zich.

Sona is nadrukkelijk ‘niet bereid dergelijke risico’s te accepteren’, meldt raadsman Frielink. In dit verband wijst hij op de situatie die onder de vorige voorzitter van het Multidisciplinair Projectteam (MDPT) inzake de Isla-raffinaderij is ontstaan ‘en waarvan te allen tijde dient te worden voorkomen dat die zich herhaalt’. ,,Dat op mijn brief geen enkele inhoudelijke reactie is ontvangen, is veelzeggend.”

‘Sona door minister verwikkeld in allerlei procedures’

Camelia-Römer komt in haar brief weer terug op de lopende procedures. Dat valt kennelijk niet goed bij Sona, die als door een wesp gestoken reageert:

,,U blijft uw ongefundeerde beschuldigingen en verwijten keer op keer herhalen, maar deze blijven zonder enige grond. Het is aan uw opstelling en die van de Ministeriële Regisseur & Toezichthouder (Stanley Betrian, red.) te wijten dat stichting Sona in allerlei procedures is verwikkeld.”

Aan Sona-zijde bestaat de indruk dat het kennelijk is dat het HNO-project aan de nieuwe entiteiten moet worden overgedragen en de minister (het Land Curaçao) zich onttrekt aan de verantwoordelijkheid (en aansprakelijkheid van haarzelf en het Land Curaçao) voor de nietopgeloste geschillen.

,,Zo werkt het natuurlijk niet”, vervolgt Frielink scherp namens de cliënten. ,,Het (kwalijke) doen en laten van u en uw medewerkers heeft immers niet alleen een politieke kant, maar ook een juridische. Een (financiële) oplossing voor de diverse geschillen zal noodzakelijk deel moeten uitmaken van de afspraken die in het kader van de overdracht moeten worden gemaakt. Als u op dat punt weigerachtig blijkt te zijn, zal dat gevolgen hebben.”

Het ‘keer op keer sturen van aansprakelijkstellingen’ dan wel ‘het keer op keer ook in het publieke domein herhalen dat er aansprakelijkstellingen zijn verstuurd’ laat volgens Sona zien dat Camelia-Römer ‘op geen enkele wijze bereid is constructief met stichting Sona samen te werken’.

,,Het laat tevens zien dat u weigerachtig blijft uw eigen rol en die van het Land Curaçao – het wordt nog maar eens herhaald dat een substantieel deel van de financiële overschrijding het gevolg is van de keuze van het Land Curaçao om het ziekenhuis op een andere locatie te realiseren – kritisch onder ogen te zien.”

De juridisch adviseur van de Raad van Bestuur (RvB) en Raad van Commissarissen (RvC) van Sona sluit aldus af: ,,Degenen die het dossier in onafhankelijkheid tot zich zouden nemen, kunnen zelf constateren dat uw aansprakelijkstellingen alsmede de talloze verwijten die u ook publiekelijk aan het adres van stichting Sona en haar functionarissen maakt, kant noch wal raken. De realisatie van het nieuwe ziekenhuis is een maatschappelijk te belangrijke kwestie om goedkope politiek mee te bedrijven.”

De scherpe brief van Frielink ging ook naar de premier, de minister van Financiën, de Staten, de Algemene Rekenkamer Curaçao en overheidsaccountantsbureau Soab.

Bron: Antilliaans Dagblad