Willemstad – ,,Een tweedeling in de maatschappij. Dat moeten we niet willen op Curaçao.” Zo sprak gouverneur Lucille George-Wout in haar kersttoespraak.
,,Als medeburgers de aansluiting missen door achterstand in onderwijs of toegang tot sociale voorzieningen, dan leidt dat tot ongenoegen en ontwrichting. Dan zien mensen ‘het niet meer zitten’; en kiezen ze hun eigen weg. Ook kan dit gevoel worden veroorzaakt als groepen elkaar om andere redenen buitensluiten, vanuit het idee: ‘nu zijn wij aan de beurt’. We weten inmiddels ook als gemeenschap maar al te goed hoe dit kan ontsporen. Zo kunnen gescheiden werelden ontstaan.”
George-Wout gaf op 25 december aan dat elk mens behoefte heeft aan veiligheid en vertrouwen. Dat gevoel van veiligheid en geborgenheid kan helaas verloren gaan. ,,Bijvoorbeeld als gevolg van negatieve ervaringen, waardoor men teleurgesteld is geraakt in de medemens of de overheid. Dan is het gegeven vertrouwen beschaamd en raken relaties verstoord.”
Mensen besluiten daardoor om niet meer mee te doen. ,,Dat kan voorkomen binnen de familie, maar ook binnen de gemeenschap als geheel. Als je dat een enkele keer overkomt, dan kan je je daar nog overheen zetten. Maar als er een patroon ontstaat van teleurstelling en het gevoel van buitengesloten te zijn, dan raakt het vertrouwen onherstelbaar beschadigd. En dan loopt de maatschappij als geheel vast.”
De gouverneur vervolgde haar toespraak met de opmerking dat ‘we allemaal redenen kunnen bedenken om ons gedrag goedpraten’. ,,We zeggen dan: ‘zo werkt het nu eenmaal in onze maatschappij’ of ‘als ik het niet doe, dan doet een ander het wel’.”
Het louter nastreven van eigen belang doet afbreuk aan de solidariteit die binnen een gemeenschap nodig is, aldus George-Wout. ,,We moeten elkaar juist bijstaan in moeilijke tijden. En niet het onderste uit de kan willen halen. Een zekere gematigdheid is een deugd, zeker als we als gemeenschap de tering naar de nering moeten zetten.” Dat kan volgens haar ook het draagvlak voor maatregelen, die soms ook nodig zijn, vergroten.
Bron: Antilliaans Dagblad
Als gouverneur van het land Curaçao dient deze beste mevrouw, m.i., ook rekening te houden met dat soort figuren welke ook onderdeel maken van de maatschappij.
Dus graag uzelf afvragen:
Hoe kan ik ook dit soort figuren (of te wel, niet uw eerste keuze) meekrijgen in de wederopbouw van een “ongewenst in tweeën gedeeld volk”!
Wanneer wordt u een bindende factor mevrouw de gouverneur?
Aan de andere kant.. Wat moet je met de Menki Rojers, Gerrit Schotte, Amerigo Thode, Pik Pisas, Amparo Dos Santos, Jacinta Constancia’s, Cordoba, Marilyn Moses en dat soort figuren?
Hoe gek het ook mag klinken, maar voilà:
Deze mevrouw is dezelfde mevrouw die Nederlandse troepen heeft ingeroepen voor een deel van haar eigen volk. En vandaag over verdeeldheid hebben, ja, maar hand in eigen boezem steken is volledig onbekend voor haar.
Wanneer wordt u een bindende factor mevrouw de gouverneur?
Eerst wilt de Koning dat men ‘elkaar vasthoud’ omdat men in elkaar gelooft. Maar waarom zou men aan iets vasthouden waarin men niet gelooft en dat jou bovendien negeert? Daarna komt ‘de kroon op Curaçao’ over tweedeling. Blijkbaar is de tweedeling zo ingeworteld dat men niet door heeft dat het beleid dat gevoerd wordt de verschillen vergroot waardoor het moeilijk zo niet onmogelijk wordt om elkaar vast te blijven houden en in elkaar te blijven geloven.
Misschien kan de Gouverneur hier het voortouw in nemen aangezien alle partijen hier schuld aan hebben!
Misschien was het beter geweest om geen kersttoespraak te houden want de hypocrisie druipt ervan af. Het is altijd makkelijk om van anderen iets te vragen.