Door: Nadia Berkelder en Sander Sonnemans
Speedboten, villa’s op Curaçao, exclusieve horloges, dure etentjes, pakketten met drugs en rondvliegende kogels: de levens van de hoofdrolspelers in het netwerk rond de corrupte douanier Gerrit G. lijken op die van acteurs in een maffiafilm. Maar dan echt. Gewoon in Nederland.
Scène 1
Het is 1 januari 2014. Een druilerige dag in de Vinex-wijk Meerpolder in de gemeente Berkel en Rodenrijs. Een slaapstadje, even ten noorden van Rotterdam. Het is rond 19.00 uur wanneer Rob Zweekhorst zijn twee honden uitlaat. De GGD-directeur en zijn vrouw zijn net terug van familiebezoek, hij zet meteen nog even het vuilnis buiten.
Zweekhorst is bijna weer thuis als uit de duisternis een donkere gestalte opduikt en hem van dichtbij neerschiet. Van schrik rennen de twee beagles naar huis. Ambulancemedewerkers proberen uit alle macht zijn leven te redden. Tevergeefs. Zweekhorst (44) sterft ter plaatse. Wie die kogels afvuurde? Dat is nu, 2 jaar later, nog steeds niet duidelijk.
Scène 2
Terug naar begin december 2013. Enkele Rotterdamse drugsbazen wachten handenwrijvend een lading van 300 kilogram cocaïne uit Costa Rica af. Straatwaarde: minimaal 10 miljoen euro. Eigenlijk kan er niets fout gaan. Om de douane maken zij zich geen zorgen. Per slot van rekening zit douanier Gerrit G. (55) in hun achterzak. Zoals zo vaak kijkt hij even een andere kant op wanneer er weer een lading cocaïne in een fruitcontainer de haven wordt binnengesmokkeld.
Dat zal hij ook nu doen. G. is met 35 dienstjaren een ouwe rot in het vak. En hij is kundig. Hij weet hoe hij containers die gecontroleerd moesten worden, ongezien door kan laten gaan. De Rotterdamse onderwereld maakt gretig gebruik van zijn kennis.
En op zijn beurt vaart G. daar wel bij. Hij heeft een huis op Curaçao, een splinternieuwe villa in ‘s Gravenzande, trakteert collega’s op etentjes en rijdt in een dikke, zwarte Audi. Oud-collega’s verbazen zich weliswaar over zijn luxueuze levensstijl, maar niemand trekt aan de bel. Ze denken dat hij dat allemaal betaalt met inkomsten uit zijn kringloopwinkel, die hij naast zijn werkzaamheden als douanier runt. Wat niemand weet is dat G. thuis intussen bergen geld heeft verstopt. Later, bij zijn aanhouding, vindt justitie onder zijn kapstok een plastic tas met daarin 1,2 miljoen euro cash.
Verkeerde data
Maar deze december gaat het mis. En hoe. Drugshandelaar Rinus M. geeft verkeerde data door. De partij komt niet ná 15 december, zoals de bedoeling, maar ervoor aan. En dan is G. niet aan het werk. De zending wordt onderschept. Weg 10 miljoen euro.
Een ‘regelrechte blunder’ was het, laat de vermeende drugshandelaar Dennis van den B. zich op 4 februari van dit jaar tegen een undercoveragent ontvallen. ,,Nou kijk, ik zat ook in die partij. Die douaneman zou er na 15 december weer zijn en Rinus heeft die partij verkeerd besteld, waardoor deze op 9 december aankwam. Daarom werd deze partij gepakt.”
Dat de cocaïne is onderschept en de miljoenenwinst in rook is opgegaan, maakte die handenwrijvende drugsbazen natuurlijk kwaad. En niet zo zuinig ook. Dat Rinus M. 4 maanden na zijn blunder in zijn woonplaats Steenbergen wordt geliquideerd, mag eigenlijk geen verrassing heten. De eerste, mislukte liquidatiepoging op Rinus is in januari. In april is het wel raak. Rinus M. – die samen met zijn broer Ferry een importbedrijf voor fruit heeft – wordt vanaf een scooter neergemaaid.
Ook Van den B. moet voor zijn leven vrezen. Sterker, alles wijst erop dat er een huurmoordenaar is ingeschakeld om hem om te leggen. Alleen vergist deze huurmoordenaar zich. Want als hij op 1 januari 2014 in Berkel en Rodenrijs in het schemerdonker zijn wapen richt op een kalende veertiger, schiet hij niet Van den B. dood, maar zijn buurtgenoot: de compleet onschuldige Rob Zweekhorst.
De liquidatiereeks kent nog een derde doelwit: René F. (48). Hij wordt in maart beschoten bij het dorpje Simonshaven. Na de schietpartij meldt hij zich bij de politie, die dan nog geen idee heeft dat F. een grote rol speelt in het enorme drugsnetwerk. Agenten raden hem aan voor zijn veiligheid naar het buitenland te verdwijnen. F. gaat naar Libanon, waar hij regelmatig verblijft. Voor zaken, ‘import en export van auto’s’, zegt zijn advocaat Ed Manders. Pas nadat F. het land uit is gevlucht, vindt justitie bewijs van zijn betrokkenheid bij de onderschepte coke.
Mislukt
Grote vraag is nog steeds: wie zitten hier achter? Wie is er verantwoordelijk voor de moord op de onschuldige Zweekhorst? Voor de mislukte liquidatie van F. zitten de beruchte Schiedammer Henk E. (63) en zijn zoon Jimmy R. (41) vast. Ze schoten op F. – die ook uit Schiedam komt – uit zelfverdediging, verklaarden ze.
Deze Henk E. is een oude bekende van justitie. Hij is in de jaren ’90 tot levenslang veroordeeld voor drugshandel en moord. Hij kwam echter vrij nadat zijn straf in hoger beroep werd omgezet in 12 jaar cel.
De familie E. zegt wel te weten wie de kwade genius is. Zij wijzen naar René F., die opdracht zou hebben gegeven tot de moord op Van den B. Inmiddels staat F. internationaal gesignaleerd. Interpol jaagt op hem. Advocaten van medeverdachten suggereren dat hij kroongetuige voor justitie is, een beschuldiging die Manders verontwaardigd van de hand wijst. Geruchten dat F. inmiddels de wijk heeft genomen naar Zuid-Amerika, wil het Openbaar Ministerie niet bevestigen.
Vertakkingen
Eén ding is zeker: het netwerk rond douanier Gerrit G. is enorm, de onderlinge vertakkingen zijn ingewikkeld en elke maand komen er nog nieuwe verdachten en nieuwe dwarsverbanden bij. Tussen al dat geweld, al die verdachten, al die onderzoeken dreigt één vraag steeds meer op de achtergrond te raken: wie vermoordde de onschuldige Rob Zweekhorst?
Het is de vraag die Natascha, de weduwe Zweekhorst, en haar twee kinderen nu al bijna 2 jaar kwelt. En zo wordt het alweer de tweede kerst zonder hun vader en echtgenoot. En zonder antwoorden. Van den B. zit in voorlopige hechtenis; die van Gerrit G. is tijdelijk opgeheven, zodat hij voor zijn doodzieke vrouw kan zorgen.
Bron: Algemeen Dagblad