Miljoenenbusiness met circa 40 tot 60 procent van de legale verkopen
Willemstad – Het illegale ‘wega di number’-circuit bedraagt tussen de 40 en 60 procent van de legale verkopen. Dit stellen ingewijden naar aanleiding van de inval deze week bij het kantoor van Fundashon Wega di Number Kòrsou (FWNK) in het kader van het strafrechtelijk onderzoek- Bientu, waarbij loterijbaas Robbie Dos Santos als verdachte geldt.
Het gaat bij de onwettige loterij om miljoenenbedragen. Dit blijkt uit een al in 2007 gemaakte toelichting op illegale nummerverkoop, opgesteld door de Gaming Control Board (GCB).
Het memo werd geschreven voor de toen ingestelde commissie die onderzoek deed naar de mogelijkheden om de wet te kunnen handhaven en de illegale verkoop te stoppen.
Uit het memo blijkt dat illegale loterijen aan de orde van de dag zijn en worden uitgevoerd door zowel de licentiehouders van de legale loterij, als illegale loterijhouders, officieel geregistreerde huis aan huisverkopers, illegale huis aan huisverkopers, minimarkten en snèks.
Soms wordt de vergunning doorverhuurd aan anderen, wat bij wet verboden is omdat een vergunning afgegeven wordt aan iemand die onder andere een bewijs van goed gedrag heeft kunnen overleggen, op Curaçao ingeschreven staat en over een verblijfs- en werkvergunning beschikt.
Bovendien beperken de illegale verkopen zich niet tot valse ‘wega di number’- loten, maar zijn er ook loterijen als pool, scratchloten, smartplay, daily number en Sto. Domingo.
De onderzoekscommissie stond toentertijd onder coördinatie van de gezaghebber en vertegenwoordigers van onder andere de GCB, het Belasting Accountants Bureau (BAB), Algemene Juridische Zaken (AJZ) en de directeur van FWNK.
De werkzaamheden van de GCB beperken zich alleen tot de casino’s en de Fundashon Wega di Number Kòrsou is belast met de organisatie van de loterijen, maar is geen toezichthouder en kan dus geen controles uitvoeren. Hoewel er verschillende wetsvoorstellen op tafel liggen, is hier nimmer iets mee gedaan.
Loterijbazen verlenen geen medewerking
De commissie begon haar werkzaamheden nadat de GCB eerst het gebruik van gokautomaten in publieke gelegenheden aanpakte. Hier ondervonden de casino’s directe concurrentie van, waardoor de sector graag meehielp bij de controle op illegale automaten.
Moeilijker wordt het om te controleren als de legale sector zelf betrokken is bij illegale verkoop. Temeer ook omdat de sector in het bestuur van FWNK vertegenwoordigd is. Volgens de statuten worden vier leden door de vergunninghouders voorgedragen en kiezen de Staten daar twee leden uit.
De illegale verkoop gebeurt niet alleen bij de kleine kantoren, maar ook bij de grote loterijhouders zoals Robbie’s Lottery, Sure Lottery, Triple A en Joe Black.
Opvallend is dus dat ook vergunninghouders illegale loten verkopen. ,,Wil je loten met of zonder ob?”, wordt dan aan het loket gevraagd. Over het doen van aangifte bij de Belastingdienst wordt de administratie van de nummerkantoren afgestemd op wat er bij FWNK geregistreerd staat, zo legt een betrouwbare bron uit.
,,Een telefoontje naar FWNK met de vraag hoeveel daar aan verkopen geregistreerd staat en de boeken van het nummerkantoor worden hier op afgestemd”, zo wordt uitgelegd.
In de zaak-Bientu is de (hoofd)verdachte Robbie dos Santos van Robbie’s Lottery. Tegen hem en zijn lotenimperium loopt een strafrechtelijk onderzoek in verband met valsheid in geschrifte, het witwassen van geld en belastingontduiking.
Ontduiking
Drijfveren om illegaal te verkopen worden ook in het memo genoemd. Zo wordt er geen ob geheven en zijn de prijzen doorgaans hoger. De huis aan huisverkoper krijgt een hogere commissie en hoeft geen loon- of inkomstenbelasting en sociale premies te betalen.
Verder zijn er voor de illegale loterijhouder geen afdrachten van vergunningrechten nodig, geen inkomsten- en winstbelasting en sociale premies. De memo eindigt met het beschrijven van de wetgeving waarin illegale verkoop verboden wordt.
,,Bij het visiteren van de locaties, met name de nummerkantoren, is het daarom van belang dat de rechtshandhavers ook toegang hebben tot de ‘persoonlijke’ eigendommen van het personeel zoals tassen, koffertjes enz.
Wellicht verdient het aanbeveling om ons in het begin juist te concentreren op die punten waar de geld- en/of informatiestromen samenkomen: hoofdkantoren, inzamellocaties en drukkers van bonnenboekjes.”
Bron: Antilliaans Dagblad
Dossier: Gokken – casino’s & loterijen (FWNK, GCB & illegale loterijen)
