Willemstad – Refineria Isla Curaçao heeft nog voor twee tot vier maanden geld om de salarissen van 1.025 eigen vaste medewerkers uit te betalen.
Deze boodschap kregen de werknemers afgelopen vrijdag tijdens twee sessies waarbij het personeel werd ingelicht.
Woordvoerder Earl Balborda licht toe wat er is gezegd door de directie: ,,Gezien de huidige omstandigheden zijn de feiten nu dat na de uitbetaling van de payroll van maart er nog geld is voor twee tot vier maanden; de werknemers is ook verteld dat er inspanningen worden verricht om inkomsten te genereren.”
Met andere woorden: als er niets ten goede verandert kan de Isla-raffinaderij nog tot en met juli de salarissen uitkeren, maar Refineria Isla houdt er ook rekening mee dat mogelijk al eind mei de bodem van de kas is bereikt.
Cashflow is in toenemende mate een probleem voor de dochteronderneming van PdVSA. Het Venezolaanse staatsoliebedrijf zelf verkeert, evenals het land Venezuela, in de grootste financiële crisis. Dat Refineria Isla het nog heeft uitgehouden, terwijl de productie nagenoeg een jaar stilligt, is omdat de raffinaderij nog een eigen reserve had.
Maar nadat het lokale overheidsdistributiebedrijf Curoil is gestopt met afname van brandstofproducten, zijn er nauwelijks meer inkomsten.
Aanvoer van ruwe olie vormt het grootste probleem, nadat eerder utiliteitenleverancier Curaçao Refinery Utilities (CRU) door haperende productie ook bijdroeg aan de problemen. Beslagleggingen door grote internationale schuldeisers zorgen er sinds mei 2018 voor dat bijna geen olietankers meer naar het Schottegat en Bullenbaai varen. En de sancties van de Amerikaanse regering-Trump deden daar een schep bovenop. De aanscherping van de VS-sancties bereiken 28 april hun maximale werking, wanneer PdVSA nagenoeg geen kant meer op kan.
Voor personeel is er nog twee tot vier maanden geld, alle andere kranen draait Isla steeds verder dicht. Onlangs kregen aannemers werkzaam op de raffinaderij te horen dat ze de kosten met 50 procent moeten terugdringen. Bij de aannemers werken ongeveer evenveel personen als er direct bij Isla in dienst zijn.
Bron: Antilliaans Dagblad
Het ISLA curacaose klotjes volk wat zig meer als 20 jaar in de maling hebben laten nemen door vakbonds leiders waarvan Erol Cova de grootste opnaaier van is, heeft nu zijn zin, duizende mensen komen op straat te staan omdat zij deze klotzakken bleven steunen in een hopeloze zaak, eenieder wist en kon op zijn klompen aanvoelen dat de ISLA over en uit zou zijn in 2019, maar de regeringen en hoofdzakelijk de vakbonden maakte het volk wijs dat die roestbak wel door zou draaien, bedankt Cova, als ik jou was zou ik maar verhuizen naar een ander land.
Sluit die troep en begint met een zonnen park.
Dit zat er dik in, alle bezoeken van Cova en Angelo meijer aan Venezuela en tekenen van zogenaamde MOU ten spijt. Het is onbegrijpelijk hoe het vakbond Wiels, Liberia Peters en anderen zolang hun gang heeft laten gaan. Er is naast miljoenen ook kostbare tijd verspild
50 jaar 30 mei 1969 komt eraan… dus er staat wat te gebeuren.
Hoewel niet meer dan een een stel drunken proleten die stomdronken plunderend en brand stichtend door Punda en Otrobanda liepen hebben Terror Cova en Anthony Godett (het IQ van een leguaan) er het predikaat ‘revolutie’ aangehangen en hun zakken uitstekend gevuld door dat uit te buiten.
Zo kon salonsocialist Terror Cova zijn kinderen naar de peperdure International School sturen, terwijl hij zich altijd sterk gemaakt heeft voor Papiamentu onderwijs voor de niet Cova’s op het eiland.
Nou Terror Cova.. stakingen maar weer?