Willemstad – Vanaf het moment dat het Amerikaanse bedrijf ConocoPhillips de beslaglegging op PdVSA heeft aangekondigd, is het aantal schepen in de haven van Curaçao drastisch afgenomen.
Dat zegt directeur van sleepbedrijf Kompania di Tou Kòrsou (KTK) Suldric Rojer.
Hoewel de rechter heeft bepaald dat de beslagen op Refineria Isla worden opgeheven voor zover dat nodig is met het oog op de elektriciteits- en brandstofvoorziening op Curaçao, heeft het scheepsverkeer naar de raffinaderij in Bullenbaai een behoorlijke klap gekregen. KTK heeft daardoor al wekenlang ‘aanzienlijk’ minder werk, zo stelt Rojer. Moest het bedrijf vorig jaar in mei nog 358 keer in actie komen, diezelfde maand dit jaar was dat nog maar 267 keer.
KTK, dochteronderneming van Curaçao Ports Authority (CPA), is onder meer verantwoordelijk voor alle havensleepvaarten op Curaçao. De sleepboten zorgen ervoor dat de schepen die de haven in en uit gaan dat veilig kunnen doen. Dat KTK voor een groot gedeelte afhankelijk is van de raffinaderij en Bullenbaai, komt omdat daar de meeste en grootste schepen heen gaan.
,,Het is een situatie waar we scherp op moeten zijn. We moeten zo veel mogelijk informatie over de ontwikkelingen rond de raffinaderij proberen te krijgen, zodat wij daar rekening mee kunnen houden en dat kunnen verwerken in ons businessplan”, zegt de KTK-directeur. De directie gaat daarom ook om tafel met de overheid en het projectteam dat zich bezighoudt met de toekomst van de Isla-raffinaderij.
Ondertussen worden er nog wel werkzaamheden verricht voor bedrijven als Van Noord, Curaçao Port Services en Damen. Daarnaast richt KTK zich steeds meer op andere jobs. Rojer vertelt dat er inspanningen zijn gedaan om meer werkzaamheden te kunnen doen elders in de regio. ,,We proberen bijvoorbeeld contracten te sluiten met andere sleepbootbedrijven die boten kunnen charteren van ons. En wij gebruiken de tijd die we nu hebben, en anders niet hadden, om ons bezig te houden met preventief onderhoud aan de sleepboten.”
De huidige situatie zorgt voor onzekerheid bij het personeel. In samenspraak met de vakbond hebben de werknemers daarom de boodschap gekregen dat er tot het einde van het jaar geen ontslagen zullen vallen voor het vaste personeel. ,,We hebben gelukkig wat reserves om het uit te houden”, aldus Rojer.
Rojer stelt dat KTK nog bestaansrecht heeft, maar erkent dat dit geen fijne periode is. ,,Vanwege het contract met PdVSA dat eind 2019 zou aflopen, hadden we rekening gehouden met een slow-down. Maar een stop zoals we die nu meemaken hadden we niet voorzien. Dit is niet normaal. Laten we hopen dat er toch een moment komt dat het weer opleeft.”
Bron: Antilliaans Dagblad
@ Marlon,
Ik stond ook met mijn oren te klapperen toen ik dat hoorde, maar wanneer ik het van iemand hoor die in de scheepvaart werkzaam is en die geen belang bij KTK heeft, waarom zou hij die tarieven verzinnen ?
Ik weet niet of KTK ergens tarieven publiceert, maar het moet mogelijk zijn die bovenwater te halen.
Ben dan ook heel benieuwd naar de kosten die cruiseschepen moeten betalen. Zelfs met bv 10 dollar per opvarende praat je al over behoorlijke bedragen.
100,000 per tanker ?
Ben je zeker Joep ?
100,000 ?
Hoeveel manuren en materiaal zijn er nodig om een tanker binnen te loodsen ?
Inderdaad, wij maken onszelf onmogelijk.
Men had een dependance bij Panama Kanaal maar die is verkocht door Schotte voor een appel en een ei!
De tarieven van KTK zijn overigens niet van dommemans huize. Meer dan 100,000 USD om een tanker binnen te halen, terwijl de voorganger van KTK ‘slechts’ 30,000 a 40,000 USD vroeg, geeft wel aan dat er bij de bedrijfsvoering van KTK heel veel mis is.
We kunnen het anders stellen, de tarieven van KTK bedreigen de werkgelegenheid in de haven. De tankers kunnen geen kant uit, die moeten hier wel zijn, maar andere schepen, oa voor Damen, kunnen voor kleine reparaties beter ergens anders heengaan. De kosten van het naar binnen- en naar buiten halen zijn idioot hoog.
Maar ja, de overheid zal daar wel weer niets aan doen, net als aan de absurd hoge tarieven op het vliegveld.
Wij snijden onszelf op alle mogelijke manieren in de vingers en staan vervolgens verbaasd te kijken wanneer de economie niet wil draaien !
Zelfs een kind op de lagere school kan dat nog begrijpen, maar het grootste deel van het eiland ziet alleen maar de dollartekens in de ogen.