Willemstad – Minister Zita Jesus-Leito van Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning (VVRP) kan geen ontheffing verlenen en extra toerwagen (tw)-vergunningen uitgeven. Volgens de Staten is dit nodig omdat er een crisis zou zijn in het personenvervoer.

,,Het aantal uit te geven vergunningen is aan een maximum gebonden”, zo legt de minister uit. De ontheffing kan volgens haar niet worden gebruikt om het wettelijk maximumaantal vergunningen te omzeilen. ,,Als het wenselijk is om het aantal toerwagens op een andere manier te reguleren dan het wettelijk maximum, zal de wet aangepast moeten worden.”

Ze geeft wel aan dat in de praktijk is gebleken dat er behoefte bestaat aan een tijdelijke voorziening voor vervoer, bijvoorbeeld tijdens grote evenementen zoals het Curaçao North Sea Jazz Festival en grote sportevenementen.

Jesus-Leito: ,,Ook het toeristisch product heeft zich verder ontwikkeld. Er zijn bijzondere voertuigen die rondritten aanbieden zoals de tuk-tuks en de trolleys in Punda. Verder is behoefte ontstaan aan het bezoeken van natuurgebieden op Curaçao die moeilijk begaanbaar zijn voor de gebruikelijke touringcars. Om deze reden is ontheffing verleend voor safaritours en de bevoegdheid tot ontheffing uitgebreid in vergelijking met het verleden.”

Maar in principe kan een ontheffing volgens de wet alleen gegeven worden ‘in zeer bijzondere door het Bestuurscollege (lees: Raad van Ministers) wenselijk geachte gevallen’. Jesus-Leito verwijst naar eerdere gerechtelijke uitspraken, waarbij de rechter geoordeeld heeft dat er geen reden is voor het geven van ontheffing.

Zo is er de zaak-Vreugdenhil geweest. Die bood busdiensten aan van en naar de hotels (bij Jan Thiel). De rechter heeft toen geoordeeld dat de toeristen ook gebruik kunnen maken van het gewone openbaar vervoer of van taxivervoer omdat er bushaltes dichtbij zijn. De minister verwijst ook naar de zaak ‘One Nice Choice’ van N. Locadia, die ontheffing wilde voor de reguliere exploitatie van een of meer toerwagens. ,,Deze persoon staat al jaren op de tw-wachtlijst. De rechter heeft toch geoordeeld dat hier geen sprake is van een bijzonder geval.”

Uit het schrijven van de minister blijkt dat er wel een probleem is met de tw-vergunningen. Zo zijn er aanbieders van vervoer die tegen hoge betaling gebruik maken van de vergunning van andere tw-vergunninghouders (die hun vergunning dus als het ware verhuren). ,,Deze personen hebben genoeg van dit misbruik en wensen over een eigen tw-vergunning te beschikken”, zo is onlangs in de Staten aangevoerd.

De minister kan in deze echter niet zomaar gebruik maken van haar beleidsvrijheid en deze personen een eigen tw-vergunning geven. Dan zou er sprake zijn van onbehoorlijk bestuur. De rechter zou oordelen dat er sprake is van willekeur, zo voert zij in haar uitleg aan de Staten aan. De ontheffing is ook niet bedoeld om het wettelijk maximum te overschrijden, anders zou het maximum een dode letter in de wet zijn.

De minister legt uit hoe de organisatie van het openbaar vervoer op dit moment geregeld is. Zo zijn er natuurlijke personen die taxivervoer en vervoer door kleine busjes aanbieden. Daarnaast zijn er rechtspersonen die openbaar vervoer en tours aanbieden. Het aanbod kan geregeld worden volgens het principe van de vrije markt, door rekening te houden met de capaciteit van de markt of door een wettelijk maximum te stellen.

Op Curaçao heeft de wetgever gekozen voor het wettelijk maximum waar het gaat om de particuliere vergunningen. ,,De wetgever gaat ervan uit dat het aanbod van het personenvervoer door taxi’s, toerwagens en kleine en middelgrote autobussen voldoende zal moeten zijn met het maximum dat is vastgesteld.”

Maar: ,,Ten aanzien van grote autobussen heeft de wetgever ervoor gekozen om rekening te houden met de capaciteit van de markt. Er is door de wetgever geen maximum vastgesteld aan het aantal grote autobussen. Met betrekking tot toerwagens lijkt de wetgever op twee gedachten te hinken. Aan de ene kant staat in het ene artikel van de wet dat het aanbod door toerwagens afhankelijk is van de capaciteit van de markt, terwijl het aantal vergunningen toch in het andere artikel wordt gemaximaliseerd. Dit lijkt een omissie te zijn geweest van de wetgever”, aldus de minister.

Voor de vergunningen is een maximale duur van drie jaar opgenomen in de wet, met de mogelijkheid tot verlenging. Ontheffingen kunnen telkens voor een termijn van maximaal één jaar worden verleend. Bij taxi’s, kleine en middelgrote autobussen geldt dat de vergunning van rechtswege vervalt wanneer de vergunninghouder de leeftijd van 65 heeft bereikt. Bij toerwagens geldt dit niet. De tw-vergunningen staan namelijk op naam van rechtspersonen. Uitgelegd wordt: ,,Rechtspersonen bereiken geen leeftijd zoals natuurlijke personen. De tw-vergunningen zijn telkens weer verlengd. Hierdoor is de wachtlijst voor tw-vergunningen in de loop der jaren ongewijzigd gebleven. Dit zou pas dan kunnen veranderen als een vergunninghouder failliet zou gaan, omdat hierdoor er geen sprake meer zou zijn van aanbod door deze tw-vergunninghouder. In de praktijk worden de aandelen van deze vennootschappen gekocht door derden, waardoor de vergunninghouder blijft voortbestaan.”

Bron: Antilliaans Dagblad