Willemstad – Titan Petrochemicals, met Guangdong Zherong Energy (GZE) als aandeelhouder, heeft met veruit de laagste prijs de commercieel-financiële evaluatie van de aanbesteding van de LNG-terminal gewonnen met een zogeheten ‘NPV (net present value) of Total Costs’ van 2.374 miljoen dollar.

Dat blijkt uit documenten in handen van deze krant. Het gat tussen Titan en de eerstvolgende aanbieders – die overigens allemaal relatief dichtbij elkaar zitten – is aanzienlijk groot. Centrica kwam na de financiële beoordeling met een offerte van 3.293 miljoen dollar als nummer twee uit de bus. Gevolgd door Cheniere met 3.685 miljoen en Shell met 3.729 miljoen dollar op de vierde plaats.

Zoals het Antilliaans Dagblad gisteren berichtte, scoorde laatstgenoemde, Shell, qua technische beoordeling het beste, met een 9,7 als rapportcijfer. Bij deze zelfde technische evaluatie eindigde Titan Petrochemicals, een dochteronderneming van GZE, op de tiende plaats met een 7 als cijfer.

Er zijn wel verschillen in het type ontwerp. Titan en Centrica bieden een onshore-installatie aan, terwijl Cheniere en Shell een offshore-terminal offreren. Het gaat overigens om een LNG Transhipment Terminal, dus ook voor de in- en uitvoer van liquefied natural gas waarmee ook inkomsten en buitenlandse deviezen moeten worden gegenereerd.

Er zit bijna een miljard dollar, 919 miljoen om precies te zijn, verschil tussen het bod van Titan/GZE en de eerstvolgende offerte van Centrica. De kloof bedraagt circa 40 procent. Een nader onderzoek zou aan het licht hebben gebracht dat hier nauwelijks een financieel gezonde businesscase in kan zitten voor Titan. Op vragen om opheldering zou gesteld zijn dat Titan met de LNG-terminal en Guangdong Zhenrong Energy (GZE) met de modernisering van Isla-raffinaderij op een package deal hadden gerekend: wat Titan bij de LNG financieel tekort zou komen, zou bij de raffinaderij – mits ook uitgevoerd door GZE – kunnen worden gecompenseerd.

De LNG-terminal betreft ‘design, financing, construction, operation, supply of natural gas and ownership’ volgens het BOO-principe: build, own & operate. Doel is levering van schonere brandstof voor de olieraffinaderij, waardoor de uitstoot bij het productieproces van de raffinaderij vele tientallen procentpunten minder zou worden. Overigens ook als brandstof voor krachtcentrale CRU (Curaçao Refinery Utilities) en Aqualectra.

Het proces hiertoe werd al in 2012 door overheids-nv Refineria di Kòrsou (RdK) in gang gezet. In 2015 werd een Request for Proposal (RfP) opgesteld. Medio juni 2016 werd deze publiekelijk bekendgemaakt, gevolgd door een ‘Job Walk & Clarification Meeting’ op Curaçao begin augustus dat jaar.

Aanvankelijke toonden niet minder dan 105 internationale ondernemingen interesse. Daarvan bleven er 67 over en hebben er 16 een offerte uitgebracht. Dat laatste gebeurde op 21 november 2016. De aanbiedingen werd in technisch opzicht geëvalueerd door Poten & Partners en een commissie. Uiteindelijk zijn 12 bedrijven door de technische beoordeling gekomen. Daarna volgde de financieel-commerciële evaluatie.

Wiels wil niet meewerken

Dat is ook conform het eerste, voorlopig rapport van overheidsaccountantsbureau Soab: ,,Uit interviews met MDTP-consultants hebben wij vernomen dat de vorige voorzitter van het MDTP (Werner Wiels, red.) de enige persoon is die over deze informatie beschikt.”

Ten behoeve van de Soabdeelrapportage is door de onderzoeker het principe van hoor en wederhoor toegepast waarbij de mogelijkheid werd gegeven om – waar nodig – input in te brengen en eventuele aanpassingen aan te brengen.

,,Volledigheidshalve merken wij op dat de vorige voorzitter van het MDTP niet wou meewerken aan deze nulmeting. Hierdoor konden wij hem niet interviewen en ook niet betrekken bij het hoor en wederhoorproces.”

Uit interviews met MDTP-leden en -consultants heeft Soab vernomen dat twee verschillende informatiememoranda door twee gerenommeerde externe bedrijven waren opgesteld voor het promoten van het Isla-moderniseringsproject, maar beide zijn door de vorige voorzitter van het MDTP afgekeurd. Door Wiels dus, zoals deze krant ook berichtte in de redactionele analyse ‘Wittebroodsweken GZE zijn voorbij’ op maandag 6 november.

In het ‘Deelrapport nulmeting van het Multidisciplinair Projectteam’, gedateerd 31 oktober 2017, staat een opsomming van de tot dusverre bekende geregistreerde gerechtelijke procedures tegen GZE met claims van ongeveer 260 miljoen dollar. Er is één petitie in Hong Kong inzake ‘winding up’-procedures tegen GZE (winding up is het verkopen van alle activa van een bedrijf, het betalen van schuldeisers, de mogelijke overdracht van resterende activa van een bedrijf en vervolgens een mogelijke sluiting van het bedrijf). Er is in verband daarmee een vonnis door de Hoge Raad van Hong Kong uitgesproken waarin GZE is opgedragen een ‘winding up’-procedure te starten. Wat de wettelijke haalbaarheid betreft, heeft de Hoge Raad van Hong Kong het recht om een Chinees bedrijf te sanctioneren indien voldaan wordt aan drie criteria (GZE voldoet aan alle drie).

,,Dit kan een negatieve impact hebben op de mogelijkheid van GZE het moderniseringsproject op Curaçao uit te voeren.”

GZE voert momenteel een raffinaderij-upgrade in Myanmar uit, maar het project heeft ongeveer vijf jaren vertraging vanwege gerapporteerde kapitaalbeperkingen van GZE.

Bron: Antilliaans Dagblad