Willemstad – Een intensieve, langdurige en soms pijnlijke kuur. Dat is het medicijn voor Curaçao om duurzame economische groei te bereiken. Dat zegt econoom Rob van den Bergh over de stand van de economie.
Zijn conclusie is hard voor de politiek: ,,10-10-‘10 Bood gelegenheid om meer, beter, efficiënter en effectiever om te gaan met de economie van Curaçao. Dat is de afgelopen vijf jaar niet gebeurd; er is vooral doorgemodderd en vaak nog de verkeerde kant op ook. De afgelopen vijf jaar hebben vooral laten zien hoe het niet moet.”
Van den Bergh is vandaag een van de inleiders op een seminar over vijf jaar autonome status van Curaçao, dat op de Universiteit van Curaçao wordt georganiseerd door de vereniging Dutch Caribbean Economists. Hij geeft in zijn beschouwing een overzicht van de economische ontwikkelingen sinds 10 oktober 2010, dat met een schuldsanering een nieuwe start had moeten zijn. Dat steuntje in de rug heeft niet gewerkt en is ook niet gekomen van de minister van Financiën en de overige politici.
,,De dalende binnenlandse bestedingen, politieke instabiliteit, de lastenverzwaring voor het bedrijfsleven, het slecht functioneren van de belastingdiensten, de matige kwaliteit van het ambtenarenapparaat en het ontbreken van een economisch beleid, zijn zaken die er uiteindelijk toe bijdragen dat de macro-economische stabiliteit en het economisch vertrouwen zijn afgenomen in de afgelopen vijf jaar.”
Hoewel er geen medicijn bestaat voor economische groei, zegt Van den Bergh:
,,Om een duurzame economische groei te realiseren zal het eiland Curaçao een intensieve kuur moeten volgen. Bovendien zal dit een langdurige kuur worden, waarbij van de patiënt veel geduld en doorzettingsvermogen verwacht wordt. En dit kan soms flink pijn doen. Alvorens de kuur te starten is het zaak om de oorzaak van het gebrek aan duurzame economische groei goed te analyseren (wat zijn de chronische kwalen). Op basis daarvan zal zeer strikt een meerjarige kuur gevolgd moeten worden.”
Het recept van Van den Bergh bestaat uit zes geneesmiddelen: vertrouwen terugwinnen, een duurzaam en coherent economisch beleid ‘dat ook uitgevoerd wordt’, alle in het verleden aangedragen verbeteringen (onder andere deregulering, een beter belastingsysteem, privatisering, lagere kosten) uitwerken en implementeren inclusief tijdschema, de kwaliteit van de overheid drastisch verbeteren, Curaçao weer laten aansluiten bij internationale ontwikkelingen en investeren in ondernemerschap.
Bij dat laatste punt doet Van den Bergh de suggestie om buitenlandse ondernemers zonder crimineel verleden zich vrij op Curaçao te laten vestigen.
Bron: Antilliaans Dagblad
Vertrouwen moet je verdienen. De vraag is waarom vertrouwen verloren gaat. Dat is meestal wegens een zwalkend economisch beleid, gebrek aan inzicht in causale verbanden van oorzaak en gevolg, zelfverrijking en oneerlijk optreden. Holle vaten klinken het hardst. Het lijkt aan de buiten-kant heel wat, maar til je de vlag van de modderschuit, dan schrik je je wezenloos. Statenleden zijn het uitvoerend comité van de regering in plaats van andersom. Teveel bezuinigingen, zoals in Nederland leidt ook tot heilloze gevolgen. Maar iets meer de tering naar de nering zetten zou niet verkeerd zijn. Is het zijn van minister een fopbaan, of wil de regering met elkaar iets goeds tot stand brengen? Zo ja stel dan een goed plan op dat je door deskundigen laat doorrekenen. Leg het dan de kiezers uit op een inzichtelijke manier en ga er dan gezamenlijk tegenaan. Geen smekende smoes verzinnen om er onderuit te komen. Recht door zee het juiste pad bewandelen. Renée van Aller en John de Vries