Willemstad/Philipsburg – ‘Een nieuwe status voor Sint Maarten’. In de Clingendael Spectator, een uitgave van het gezaghebbende Nederlands Instituut voor Internationale Betrekkingen Clingendael, wordt ervoor gepleit.
,,De orkaan Irma heeft diepe wonden geslagen op Sint Maarten. De hulpacties vanuit Europees Nederland en Curaçao geven blijk van een diep gevoeld medeleven. Toch rijst de vraag of Sint Maarten in staat is aan toekomstige natuurrampen het hoofd te bieden. Daarbij hoort een afweging van de huidige positie van het land binnen het Koninkrijk, beschouwd vanuit een gezamenlijk Caribisch en Nederlands belang.”
Auteur Hans Nusselder houdt in het artikel onder de veelzeggende kop ‘Sint Maarten niet langer levensvatbaar als autonoom land’ een pleidooi voor een nieuwe status van het eiland, dat net als Curaçao op 10-10-’10 een autonoom land binnen het Koninkrijk werd.
,,Economisch leek het Sint Maarten met de autonomie voor de wind te gaan. Het kende sinds 2012 vier jaren onafgebroken economische groei, terwijl Curaçao pas in 2015 uit de krimp kwam. Beide eilanden profiteerden van de aanzienlijke schuldkwijtschelding vanuit Den Haag”, aldus de auteur. ,,Met een riante haven, die wordt beschouwd als dé maritieme hub voor megajachten in bezit van multimiljonairs, en een op toerisme toegesneden dienstensector had Sint Maarten een magnetische aantrekkingskracht. De bloei van het eiland leek door eerdere orkanen als Donna (1960) en Luis (1995) maar kort te zijn onderbroken. Wat kon er misgaan?”
Het artikel illustreert met ‘drie breuklijnen’ waarom Sint Maarten al vóór de komst van Irma steeds kwetsbaarder werd. Eén is een gemis aan transparantie van gegevens: ,,Ook het IMF heeft wat betreft Sint Maarten vastgesteld dat de statistieken kwalitatief ondermaats zijn.” Twee is dat sprake is van achterblijvende marktvorming en economische onzekerheid. Drie: milieu en klimaat.
,,Als land ziet de toekomst van Sint Maarten er somber uit”, meent Nusselder, die als econoom werkzaam is bij de Stichting Rural Development Consult (CDR) in Costa Rica. ,,Economisch beschouwd zijn de Bovenwindse Eilanden ten prooi gevallen aan een fragmentatie die haaks staat op een rationeel proces van schaal- en marktvorming. In klimaatopzicht waren de bedreigingen vóór 2010 wel bekend, maar niet beleidsmatig meegenomen bij de omvorming van Caribisch Nederland.”
Veel alternatieven zijn er dan ook niet, vervolgt het artikel in Clingendael Spectator, of het moest de meest vérstrekkende zijn: de exit van Caribisch Nederland uit het Koninkrijk. ,,Langs aanpassing van het Koninkrijkstatuut zou eerst Sint Maarten onafhankelijk worden. Niettemin, een cynisch uittrekken van de Nederlandse stekker – een Caribische ‘smexit’ – zou te vergelijken zijn met de terugtrekking van de Verenigde Staten uit het Parijse klimaatakkoord. Ook daarbij spelen immers strikt nationale en financiële overwegingen de hoofdrol.”
Toch is er ook een andere optie, aldus de Clingendael-bijdrage: de omvorming van Sint Maarten binnen het Koninkrijk tot bijzondere gemeente van Nederland, net als Bonaire, Sint Eustatius en Saba.
Bron: Antilliaans Dagblad
Ipv ellenlange vrhalen nhierover te schrijven kun je je gevoeglijk afvragen of NL daarin is interested.
Nee, dus.
Hans Nusselder en Clingendael zouden hun tijd beter besteden om ‘breuklijnen t.a.v. de Nederlandse Afghanistan beleid’ te formuleren een zgn. exit-strategie i.p.v. de (onrechtmatige) bezetting daar in stand te houden.
De door hen geformuleerde ‘breuklijnen’ maakt duidelijk dat het hele betoog in feite een gekunseld verhaal is. Bijvoorbeeld, Als Nusselder even van Costa Rica naar onze Winward eilanden was ‘gewipt’ dan had hij ontdekt dat er op Saba bijna geen vrouwen zijn. Veel mannen gaan vrijdag naar St. Maarten. Deze ‘economische activiteit’ leent zich natuurlijk niet voor bevoogende ogen van de IMF. Zo zijn er andere voorbeelden t.a.v. markt maar ook m.b.t. klimaat en milieu te geven. Dat de situatie met St. Maarten enigszins ‘steekt’, is te begrijpen daar de navelstreng van de Nederlandse gemeentes Saba en St. Eustatius met St.Maarten (nog) niet verbroken is. Echter, samenwerking en integratie op voornamelijk economisch gebied heeft ervoor gezorgd dat er vreedzame verhoudingen tussen de eilanden bestaat. Dus, t.a.v. de onderlinge verhoudingen is geen nieuwe status nodig.
Hoe zo zijn de BES eilanden erop vooruit gegaan? Dat wordt niet onderbouwd en is dubieus. Het lijkt een vorm van colonialism revisited. Bovendien behandelt Nederland de eigen BES gemeenten als tweederangs gemeenten. In de geest van Amsterdammers krijgen 100% bijstand en AOW, in Heerlen en Groningen is dat 80%. Bovendien is het ruime uitverkoop van grond op Bonaire aan vermogende Nederlanders die er huizen laten bouwen. Dat versterkt ook het gevoel dat Nederlanders de dienst uitmaakt. Daar zou meer opgelet moeten worden. Bovendien zouden alle macamba’s de landstaal moeten spreken en zouden vergunningsplichtig moeten zijn. Wij kunnen geen verbetering ontdekken in een nieuw bestuursmodel. Past ook niet in het gedachtegoed van de doemdenkende kabinetten Rutte en de nadruk op de participerende maatschappij. Als we alles zelf moeten doen kan de overheid zich toch opdoeken, maar dat gebeurt niet. Beter kan de nadruk worden gelegd op deugdelijk bestuur het Koninkrijk in het algemeen en Sint Maarten in het bijzonder. Willen de bestuurders van de eilanden hun land leegzuigen? Dan moet de bevolking dat afwijzen. Gebeurt dat niet dan moet de Koninkrijksregering op grond van het Statuut artikel 43, tweede lid ingrijpen. Tot op heden wordt dat consequent nagelaten. Uitholling van de rechtsstaat is een snel verlopend proces in het hele Koninkrijk en niet alleen op de eilanden. Laat de nieuwe regering eerst maar eens besluiten of het de rechtsstaat al of niet wil afschaffen. Dat geldt ook voor slappe taakstrafjes, ook bij ernstige misdrijven. Kennelijk om de gevangenissen te kunnen sluiten. Worden veroordeelde verdachten met ontferming bewogen na hun taakstraffen voor degenen die zij nadeel berokkenden? Daar heeft het WODC, noch het CPB noch het OM of de rechtspraak, noch het SCPB opmerkelijk genoeg ooit onderzoek naar gedaan. Is toch wel van belang in het kader van de algemene en specifieke preventieve werking of is die ook afgeschaft? Renée van Aller&John de Vries.
De BES gebiedsdelen zijn er, alhoewel er natuurlijk nog altijd verbeteringen wenselijk zijn, sinds 10/10 in vergelijking met Curacao en St. Maarten gigantisch op vooruit gegaan. De belangrijkste reden om Curacao en St Maarten er nog steeds buiten te houden was de bloeiende maffiacultuur aldaar welke er nog sterker dan de orkanen de oorzaak van is dat St Maarten geen zelfstandig bestaansrecht heeft, maar Nederland er waarschijnlijk evenmin op zit te wachten. Grote strik erom en kado doen aan Frankrijk is wellicht een veel betere optie.
Prikkelende analyse, sterke overdrijving zegeningen BES