26 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

AD | Regering Venezuela dwong PdVSA tot huur Isla

HomeNieuwsAD | Regering Venezuela dwong PdVSA tot huur Isla

Door Ton de Jong

PDVSA Refineria Venezuela
PDVSA Refineria Venezuela

Willemstad – De Venezolaanse staatsoliemaatschappij stuurde in 1985 aan op definitieve sluiting van de raffinaderij op Curaçao. Dat ging goed tot de politieke top van het land haar tanden liet zien en de PdVSA dwong om de Isla te huren.
Dit blijkt uit de reconstructie van het vertrek van Shell aan de hand van niet eerder gepubliceerd berichtenverkeer tussen Caracas en De Haag. De codeberichten en andere stukken zijn door deze krant ingezien bij het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Nationaal Archief. Shell weigert toegang tot het bedrijfsarchief.
Shell wilde alleen onder gunstige voorwaarden die een redelijke winst garandeerden op Curaçao actief blijven. Het overleg hierover werd getraineerd door de PdVSA die pas enkele uren voor de deadline – 26 juli – die Shell had gesteld met een concreet voorstel kwam. Het verschil tussen de Shell-eis en de PdVSA-formule bleek toen 220 miljoen dollar per jaar. De Nederlandse ambassadeur in Caracas Christiaan Thurkow in codebericht 136:

,,Shell schrok hevig van de omvang van het verschil. PdVSA – de staatsoliemaatschappij – voelde zich eindelijk vrij om openhartig te spreken, nu wij en Shell het verschil in benadering kennen. Duidelijk werd dat een voor Shell en PdVSA acceptabele overeenkomst niet meer tot de mogelijkheden behoorde.”

De mislukking werd een paar dagen later geanalyseerd door directeur energie J. Geerlings van Economische Zaken in een memorandum aan de ministers die zich met Shell bezighielden.

,,PdVSA is laks geweest en gedraagt zich als het onwillige paard dat – eenmaal bij de bron gebracht – moet gaan drinken.”

Ambassadeur Thurkow kijkt op 19 november 1985 in codebericht ‘Thurkow 194’ terug op de turbulente periode. Zijn analyse maakt veel duidelijk:

,,PdVSA heeft niet serieus met Shell onderhandeld omdat men streefde naar sluiting, zodat men op de afzetmarkt Curaçao vrij spel had. De oliemaatschappij kon tijdens de gesprekken met Shell de Venezolaanse politiek haar richting opsturen met allerlei berekeningen. Tot haar ontsteltenis werd zij vervolgens door de politieke leiding gedwongen om het bedrijf te pachten. Zakelijk gezien moet Shell zich gelukkig prijzen. Shell is echt van Curaçao af.”

Een definitief afscheid was van begin af aan de bedoeling. Shell-topman Lodewijk van Wachem liet zich niet imponeren door smeekbedes van Ruud Lubbers. Een paar maanden uitstel, dat was alles wat Lubbers bereikte ondanks zijn intensieve bemoeienis met de onderhandelingen. Ook de door Lubbers aangezochte jonkheer Emiel van Lennep die tot drie keer toe als bemiddelaar afreisde naar Caracas kon weinig doen. Zijn mogelijkheden werden overschat. Nederland had behalve wat rentesubsidie niets te bieden. Van Wachem was in juni het ‘gezeur’ van Lubbers al beu:

,,Met de pogingen die onzerzijds in het werk zijn gesteld de raffinaderij te redden, zijn wij ver buiten de grenzen van onze commerciële verantwoordelijkheid gegaan”,

schreef hij op 25 juni aan de premier die over die periode nu alleen wil zeggen:

,,Ik heb er eerlijk gezegd geen enkele herinnering meer aan.”

Bron: Antilliaans Dagblad

Dit artikel is geplaatst in

8 reacties

  1. Pukkie, sterker nog de KLM had jaren vooraf besloten om Bonaire haar basisplaats te maken zij wisten het. Kijk nu alles gaat daarnatoe. Politiek was het al besproken. Arme Bonaire. Of je noemt het gemeente of je laat ze binnen het Antillen. Praat ik alleen maar over Bonaire. St.Eustatius, daar heeft men jeugdhulp gestuurd. Waarom ? De bevolking was niet gewend aan jeugd op straat. Puinhoop. Snap het niet. Vroeger was het zo dat de kinder op hun twaalfde dus griep acht, verder gingen naar de benedenwindse eilanden of puertorico of vs. Nu blijven ze. Dus overlast. Een eilandje van pak weg 1000 mensen of uets meer.

  2. @ Stanley Held. Dank voor de verduidelijking van de situatie uit die tijd. Heel goed dat deze dingen nog eens duidelijk worden verteld. Kennelijk was het koloniale gehalte in die tijd hetzelfde als nu. NL heeft niet veel bijgeleerd en de bevolking van Bonaire is daar nu de dupe van.
    Om de populariteit daar hoog te houden mogen Willy en Maxi een dansje komen maken in Rincon. Wat een poppenkast .

  3. @ Stanley Held. Dank voor de verduidelijking van de situatie uit die tijd. Heel goed dat deze dingen nog eens duidelijk worden verteld. Kennelijk was het koloniale gehalte in die tijd hetzelfde als nu. NL heeft niet veel bijgeleerd en de bevolking van Bonaire is daar nu de dupe van.
    Om de populariteit daar hoog te houden mogen Willy en Maxi een dansje komen maken in Rincon. Wat een poppenkast .

  4. Beste Pukkie voor het eerst ga ik, met je mee. Naar mijn mening dacht de Shell in Colombia een nieuw raffinaderije daar op te starten. Ging puur om winst. Ze zaten op Curacao vanaf 1915/1916. Raar is dat er bijna geen belasting werd betaald. Was een deal met het eilandje. Toen de regering ging heffen waren ze snel weg. Met een hoos van Antilliaanen in Nederland. In due periode mocht Curacao niet onderhandelen met Venezuela. Mevrouw Maria Leberia Peters, was toen Premier, zij mocht niet aan het gesprek deelnemen. Waarom? Buitenlandse aangelegenheid is en was bestemd voor Nederland. Niet Curacao heeft toen die deal gemaakt. Volgens het statuut is het zo bepaald. Het gevolg is dat de Shell een mooie asfaltmeer en jarenlange gift die in de wijken rondom Marchena heeft achtergelaten. Kijk naar de sterftecijfers in die wijken. Wetende dat Venezuela vanwege hun politieke onstabilteit ons altijd zal nodig hebben. Kijk wat er nu gebeurd, de rollen zijn omgedraaid. Als er maar 800 Antilliaanen daar werken zou ik het sluiten, een oplossing voor hun komt er wel. Gezondheid gaat voor. Vaak vallen wij de politici van vroeger aan. In dit geval had en kon mevrouw Maria Leberia Peters, niets doen. Het besluit lag, ingevolge het Statuut in Nederland. Zo raken wij altijd in een vicieuze cirkel. Kijk goed. Jammer dat de meeste mensen zich niet verdiepen in de materie. Feit is dat wij onbewust verkeerd stemmen. Wij kennen onze eigen geschiedenis niet.

  5. Jammer dat velen alleen de negative kanten in eigen belang willen high lighten.
    Zover mij bekent hebben de olie maatschappijen de filosofie dat indien een project beeindigd wordt er alles aan gedaan word het schoon achter te laten, het geen ook hun belang is. Echter politiek DIKTEERD meestal anders ten nadelen van deze bedrijven want dan kunnen ze anderen de schuld geven.
    Volgens info werken er momenteel nog maar 800 Curacaoenaars bij de isla de rest zijn Venuzuelanen . Ook PDVSA probeerd economisch te werken maar volgens het breakdown principe hetgeen een dag en nacht verschil is met de weize waar op de 3 groten werken waar qualiteit voorop staat en op vervuiling een grote boete, niet bij PDVSA

  6. @Carribbeancynic. U mag uzelf dan cynisch vinden, van economisch denken heeft u minder verstand. Een bedrijf wat geen winst maakt is geen bedrijf maar een tehuis voor werklozen, waar iemand anders voor de kosten opdraait.
    Vandaar dat de voorbeelden die u noemt het als overheidsbedrijf geen van allen volhouden. Nutsbedrijven verzelfstandigen heeft als doel, minder ambtelijke bemoeienis en een zakelijke benadering van het bedrijf. Precies de dingen die hier door de politiek niet worden begrepen. Die gaat er van uit dat deze overheidsbedrijven spaarpotten zijn voor vrienden en bekenden.
    Zelfs de Centrale Bank is niet veilig voor deze struikrovers met stropdassen.
    Het maak niet uit wie er de macht heeft, Asjes heeft dezelfde baas als Schotte.

  7. Schande dat Shell een ‘redelijke winst’ eiste om de raffinaderij open te houden. Als we die eis ook aan de overheidsbedrijven op Curaçao stellen is het gauw met ze afgelopen. Shell begrijpt niets van de Curaçaose cultuur.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties