Willemstad – Het Sint Elisabeth Hospitaal (Sehos) is in afwachting van een beslissing van de minister van Gezondheid, Milieu en Natuur (GMN), Suzy Camelia-Römer (PIN), op het februari 2016 ingediende bezwaar op de Budgetbeschikking waarbij het Sehos een zorgbudget krijgt van 120 miljoen gulden.
,,Op 17 januari 2018 heeft de behandeling door de bezwaaradviescommissie plaatsgevonden. Sehos is in afwachting van de beslissing van de minister”, zo staat in een onlangs gehouden presentatie in de centrale commissievergadering van de Staten.
Uit de presentatie blijkt overigens dat voor 2017 het budget wel verhoogd is naar 124 miljoen gulden. Maar, zo staat geschreven: ,,Dit zorgbudget dekt nog steeds niet volledig de exploitatie per jaar van het ziekenhuis. Sehos heeft op 5 mei 2017 bezwaar ingediend. Behandeling door de bezwaaradviescommissie heeft nog niet plaatsgevonden.”
Inmiddels heeft de Raad van Bestuur het concept-budget 2018 van de stichting opgeleverd. ,,Dit budget is gebaseerd op de reële en rationele kosten van de stichting. In dit budget zijn de onvermijdbare offers ten behoeve van ziekenhuiszorg opgenomen. In dit verband zijn tevens de relevante kosten opgenomen die betrekking hebben op ‘Sehos gereedmaken voor Hospital Nobo Otrobanda (HNO)’”, zo wordt uitgelegd.
Uit het budget blijkt dat Sehos voor de zorg een bedrag van 132,5 miljoen gulden per jaar nodig heeft. Daarbij wordt uitgelegd:
,,In dit budget is ten behoeve van de cashflow tevens additioneel cash opgenomen ter betaling van het aflossingsbestanddeel in het begrotingsjaar.”
In de loop van deze maand wordt deze begroting vastgesteld door de Raad van Toezicht van de stichting. Er vindt volgens de presentatie op dit moment overleg plaats met de Sociale Verzekeringsbank (SVB) en de overheid ‘ter realisatie van de noodzakelijke inkomsten voor deze begroting’. Daarbij wordt ook gesteld dat ‘de opzet van deze begroting niet los kan worden gezien van de ingediende bezwaarprocedures tegen de toegekende budgetten van SVB voor de jaren 2016 en 2017’.
In de jaren 2014, 2015 en 2016 heeft het Sehos een totaal verlies geleden van ruim 27 miljoen gulden. ,,De solvabiliteitspositie van de Stichting is per eind 2016, als gevolg van de gerealiseerde slechte financiële resultaten in het verleden alsmede in het verslagjaar, volledig uitgehold. De financiële weerbaarheid van de Stichting is derhalve zeer kritisch”, zo wordt eraan toegevoegd.
Ten aanzien van de liquiditeitspositie staat in de presentatie onder andere dat het werkkapitaal eind 2016 meer dan 86 miljoen gulden negatief is. Op basis van afspraken met de SVB, voldoet de Stichting periodiek aan diens verplichtingen wegens de consortiumlening. Maar, zo wordt eraan toegevoegd:
,,Wegens gebrek aan cash, is de Stichting niet altijd bij machte om aan de kortetermijnschulden aan leveranciers te kunnen voldoen. Deze cashflowtekorten leiden vaak tot materiaaltekorten en aankoop van benodigdheden voor onderzoek, behandeling, verpleging en verzorging geschied op cashbasis. Deze situatie is derhalve niet bevorderlijk voor de doelmatigheid en efficiëntie van de logistieke processen van het hospitaal.”
Bron: Antilliaans Dagblad
Er wordt gesteld dat in het budget, ten behoeve van de cashflow, additioneel cash opgenomen is ter betaling van het aflossingsbestanddeel. Ook wordt gesteld dat er gelden worden gevraagd om “Sehos gereed te maken voor Hospital Nobo Otrobanda”. Met andere woorden, op slinkse wijze, probeert Sehos op allerlei manieren additionele subsidies van de belastingbetaler te forceren. Enkel de verliezen over 2014, 2015 en 2016 worden genoemd, maar het is allom bekend dat de Stichting Sehos al decennialang niet fastoenlijk wordt gemanaged. Het geheel is een bodemloze beerput waar op geen enkele wijze te verantwoorden is dat er nog gelden naartoe gaan. Van Sehos naar HNO kan dus eingenlijk ook geen sprake zijn.
Er bestaat het vermoeden dat de bouw van HNO met opzet vertraagd werd om een politieke klimaat te creëren die Sehos in de gelegenheid moest stellen, om dat wat met Bob Pinedo niet gelukt was, in een nieuw jasje te steken. De stichting wordt failliet verklaard en ‘iedereen’ gaat vrolijk verder onder de noemer HNO, nu met de Curaçaose overheid als “eigenaar”.
Ook Advent kampt met problemen in toewijzing van haar zorgbudget. Vermoedelijk om extra druk te kunnen leggen op de onderhandelingen met SVB en GMN. Advent beschikt over minder capaciteit, maar heeft een ‘dependance’ waar in het verleden al zorg geleverd werd. Het argument is dat de ziekenhuiszorg op Curaçao in gevaar komt als het budget (met extra subsidies) van Sehos niet (snel en volledig) geakkordeerd wordt.