Willemstad – De omstandigheden van de olie-industrie op Curaçao zijn precair, zo maakt het Multidisciplinair Projectteam (MDPT) duidelijk.
Gisteren gaf voorzitter Clift Christiaan een presentatie aan de Staten. Aan de ene kant is de situatie van de huidige Isla/PdVSA-raffinaderij op het moment ‘heel onzeker’ met een productie van minder dan 50 procent en volgens Christiaan mogelijk zelfs minder dan 25 procent van de capaciteit. Anderzijds kan GZE, waarmee al verschillende voorlopige contracten zijn getekend, ‘geen comfort geven’ dat deze Chinese (staats)onderneming de overname daadwerkelijk technisch en financieel kan waarmaken.
De kwaliteit en de kwantiteit van de ruwe olie die het Venezolaanse PdVSA aan de Isla levert zijn veel minder dan voorheen. De installaties van de door PdVSA geëxploiteerde raffinaderij zijn in slechte staat en het staatsoliebedrijf heeft niet de middelen om ze te upgraden. Bovendien loopt het leasecontract af per eind 2019. Het is volgens de voorzitter niet zeker of PdVSA het eind van de contractperiode wel haalt.
Toen eerder bleek dat concrete reacties van de zijde van PdVSA en Venezuela uitblijven is uitgekeken naar andere strategische partners. Dat leverde een lijst op van 23 potentieel geïnteresseerden, waaronder Guangdong Zhenrong Energy (GZE) uit China. Er is destijds – toen het projectteam nog Werner Wiels als voorzitter had – gekozen om geen aanbesteding te houden, maar direct met GZE te onderhandelen omdat deze onderneming geen garanties vroeg.
Echter, al snel bleek dat GZE de beloftes niet kon waarmaken. ,,Ze konden geen bewijs leveren dat ze dit technisch en financieel wel aankonden”, aldus Christiaan. Bovendien gaf GZE onlangs aan zelf een audit te ondergaan in verband met de financiële problemen waarmee het bedrijf kampt. Daar komt bij dat Guangdong Zhenrong mondeling heeft medegedeeld dat GZE in opdracht van de Chinese regering een fusie moet aangaan met Nam Kwong.
Al met al blijkt dat de mogelijkheden van Guangdong Zhenrong uiterst beperkt zijn. Zoals het verkrijgen van toestemming om buiten de landgrenzen te treden. Dat zou gemiddeld zo’n drie jaar kunnen duren. Die tijd heeft Curaçao niet. En los hiervan, blijkt GZE geen harde contracten van partners die meedoen te kunnen tonen. Een daarvan heeft begin 2017 zelfs de overeenkomst verbroken, aldus Christaan zonder namen te noemen. Naar verluidt zou het gaan om de China Development Bank.
In de ogen van het MDPT, ingesteld door de landsregering, is het ‘cruciaal’ ten spoedigste in onderhandeling te treden met Venezuela. Op technisch niveau is er al overeenstemming over een commissie bestaande uit MDPT en overheids-nv Refineria di Kòrsou (RdK) namens Curaçao, de Isla namens PdVSA en gemakkelijk aan te vullen door een derde partner.
,,PdVSA aan tafel hebben is heel belangrijk”, vervolgde Christiaan. De logistieke en technische data zijn nodig voor het Front End Engineering Design (FEED) en de haalbaarheidsstudie. Plus de contractueel voorgeschreven ‘smooth transition’ ofwel soepele overgang. Mocht dat niet gaan met medewerking van Isla/PdVSA, is mogelijk een rechtszaak nodig om een en ander af te dwingen.
Toestand GZE niet rooskleurig
Met GZE zijn afspraken gemaakt voor een eventuele ‘early step in’, mocht PdVSA niet langer kunnen voldoen, maar de toestand waarin GZE verkeert, is evenmin rooskleurig. Er zijn vonnissen en claims die een beslag leggen op de financiële mogelijkheden. En de positie van GZE-directeur Bingyan Chen bij de Chinese regering lijkt verzwakt. Het bedrijf zelf komt maar liefst zestien keer voor op een Chinese lijst van ‘dishonest persons subject to enforcement’.
Tegenover Curaçao blijkt GZE al maanden niet in staat te zijn antwoord te geven op essentiële vragen. Eigenlijk al een jaar sinds december 2016, toen een eerste voorlopige due diligence heel veel vragen opriep. Maar daar is onder de vorige MDPT-voorzitter nauwelijks iets mee gedaan. Vanaf juli is daar met meer intensiteit achteraan gezeten en toen ook daar geen inhoudelijke response op kwam werd in september op meer indringende wijze gewezen op het belang van volledige beantwoording.
‘Man PAR-minister consultant MDPT’
Het consultancybedrijf Sterk International Advisory van Edward Ricardo Jesus, de echtgenoot van minister Zita Jesus- Leito (PAR) van Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Ordening (VVRP), is door voormalig MDPTvoorzitter Werner Wiels aangesteld. Het zesmaandencontract werd al tweemaal verlengd.
Tijdens de Centrale Commissievergadering van de Staten maakte Statenlid Gerrit Schotte van oppositiepartij MFK er kritische opmerkingen over en suggereerde dat er sprake is van vriendjespolitiek, omdat de huidige voorzitter van het Multidisciplinair Projectteam (MDPT) Clift Christiaan is. Laatstgenoemde trad enkele maanden terug aan.
,,Kan de premier uitleggen waarom een consultant die werkt voor het MDPT en die echtgenoot is van een PAR-minister meer verdient dan de exvoorzitter en de ex-vicevoorzitter van het MDPT?” aldus Schotte.
Volgens de MFK-leider verricht Jesus advieswerkzaamheden voor overheids-nv Refineria di Kòrsou (RdK) voor halve dagen – 20 uur per week – voor een factuurbedrag van 13.200 gulden per maand. Schotte noemde ook de bedrijven van Jesus: Sterk Holding, Sterk International Advisory en Sterk International Management. Daarbij betreft het werk ten behoeve van het LNGproject (liquefied natural gas) van het MDPT, weet de oppositievoorman. Jesus zou verantwoordelijk zijn voor de calculatie van de ‘fixed price’ voor de huur van de raffinaderij en de ‘price throughput’ van de geproduceerde vaten olie via Isla en Bullenbaai.
Nog ruim voor zijn pensionering van Isla/PdVSA werd Jesus door Wiels benaderd om bij het MDPT/RdK te komen voor consultancywerk. Hij ging eind juli 2016 aan de slag voor RdK, die de ingenieur met een master in Business Administration met ruim 34 jaar ervaring in de olie-industrie ter beschikking stelt aan het MDPT.
Bron: Antilliaans Dagblad
Tja, de term onbetrouwbare partner past natuurlijk ook meer dan uitstekend bij de bewoners en bestuurders op deze rots. Maar een ding is zeker, deze smerige bonk rommel is passe. Greentown is een veel beter plan.
De oliesector is passé en deze raffinaderij is vergane glorie. Waarom maar door blijven zeuren over deze totaal verouderde stink lraffinaderij. Hoeveel mensen, exclusief de inhuurde buitenlandse arbeidskrachten, werken er al met al nog op de Isla. Gooi het roer om en go green. Ga voor plan B Greentown
@hoedanook,
Gelijk heb je. We gaan in zee met een onbetrouwbare partner en dan zien we wel.
Aan de ene kant wel geruststellend. Met onbetrouwbare partners hebben we heel veel ervaring en we zijn ontzettend goed in ‘we zien wel’ .
Hoezo bang voor vernieuwingen?
@Pukkie, Greentown is geen optie voor de politieke elite. Zoals je kan lezen is de Isla een goudmijn voor de politiek waar zij kan graaien zonder dat er ooit iemand de cel ingaan. Krijgen ze zelf geen envelop dan wel een echtgenoot, tante of latina byside. Je geeft ze zgn opdrachtjes of zet ze op de loonlijst. Iedereen zit er te graaien en het is duidelijk dat er vrijwel niets uitgevoerd wordt.
Het volk van Curaçao heeft op partijen gestemd in de hoop op een betere toekomst. In plaats van vooruit te gaan zijn onze politieke vertegenwoordigers druk bezig een belangrijke sector van onze economie de nek om te draaien. Achter de schermen is men druk bezig met proberen het belang van ‘financiers’ te dienen. Vanuit elke hoek worden documenten (SOAB rapport, ‘Road-show’ Clift, enz. enz.) gelekt om als tweedehands autoverkopers de “auto” van de ander af te kraken om de ‘eigen’ ròkòtòkò goed te doen lijken. Maar als de eigen auto ook een fata morgana is dan wordt het allemaal heel erg moeilijk (By the way Azië is technisch gezien al heel lang op z’n minst op gelijke hoogte als Europa).
Voorts, als er geen vertrouwen meer is binnen de coalitie vanwege de wijze waarop deze hele spelletje m.b.t. GZE totaal uit de hand is gelopen, dan laat het volk weer aan het woord. Maar iedereen heeft boter op het hoofd en durft dat ook niet aan omdat men bang is door de kiezer gestraft te worden. Ondertussen komen wij op economisch gebied geen millimeter vooruit, dus glijden wij verder af. Nu is de hele oliesector in ‘gevaar’. Mensen met oude denkwijze zullen nooit vernieuwing brengen. Vraag is nu hoe lang het volk dit nog zal pikken.
In 1985 is Shell op gestapt, 10-10-10 is curaçao een autonoom land geworden. De volgende stap moet vooruit zijn en niet terug, hoe graag wij ook ‘elite’ besloten groepjes tevreden willen stellen.
“De omstandigheden van de olie-industrie op Curaçao zijn precair, zo maakt het Multidisciplinair Projectteam (MDPT) duidelijk”. Is dat hetzelfde project team dat 19 miljoen heeft opgemaakt?
Isla verslaving, zou je het kunnen noemen, die houding van Curacao. Greentown als plan B wordt niet besproken. Het gaat om de toekomst, die het best in eigen hand kan worden gehouden. Nu nog het lef om door te pakken.