Willemstad – Het recht te worden verkozen en vervolgens als volksvertegenwoordiger het land te dienen, is een heilig grondrecht. En dat recht mag door niemand worden weggenomen.

Zo voerde de verdediging van oud-premier Gerrit Schotte kortgezegd gisteren aan in de rechtszaak waarin het vervallen van het lidmaatschap van Schotte in de Staten werd behandeld.

Na het arrest van de Hoge Raad van 27 november, waarmee het vonnis in de zaak Babel tegen Schotte werd bevestigd en als zodanig onherroepelijk werd, is het lidmaatschap van Schotte in de Staten komen te vervallen. Schotte trad in beroep tegen dit besluit en stelde gisteren bereid te zijn tot het Europese Hof in Straatsburg te gaan om het besluit om zijn lidmaatschap in te trekken, aan te vechten.

,,In de eerste plaats wordt hiermee de uitoefening van zijn passief kiesrecht aangetast. Dit recht wordt zowel verdragsrechtelijk als constitutioneel gewaarborgd. Zoals bekend, is Schotte in 2017 voor vier jaar gekozen tot Statenlid. Die vier jaren zijn duidelijk nog lang niet voorbij”, zo voerde het verdedigingsteam, bestaande uit Lizaima da Costa Gomez en Rutsel Martha, aan.

Wat, behalve het ‘heilig recht’ te worden verkozen en als Statenlid het land dienen, een rol speelt, is het salaris van Schotte dat met het vervallen van zijn Statenlidmaatschap niet langer wordt uitgekeerd. ,,Immers, als gevolg van de mededeling wordt het salaris van Schotte niet langer uitbetaald en zal hij de rest van de zittingsperiode waarvoor hij werd gekozen ook geen salaris krijgen. Aldus is zijn verdragsrechtelijk gewaarborgde recht op ongestoord genot van zijn vermogen in gedrang geraakt”, aldus de verdediging.

Volgens Schotte kan hij vanuit zijn cel de werkzaamheden van parlementariër zoals gebruikelijk voortzetten, hij heeft immers ‘alle tijd van de wereld’. Aan de infrastructuur zou een en ander gewijzigd moeten worden, zodat hij via bijvoorbeeld videostreaming aanwezig kan zijn bij Statendebatten.

Schotte, die op dit moment in afwachting van uitsluitsel over het beroep nog altijd Statenlid is namens de MFK, meent verder dat de Landsverordening vervallenverklaring lidmaatschap Staten niet kan dienen om zijn lidmaatschap in het parlement te doen vervallen.

,,De grondslag voor de Landsverordening vervallenverklaring lidmaatschap Staten is te vinden in artikel 45, derde lid van de Staatsregeling”, zo voert de verdediging aan. ,,Dit artikellid bepaalt dat bij landsverordening regels kunnen worden gesteld voor de vervallenverklaring van het lidmaatschap van een Statenlid, dat wegens het begaan van een delict bij onherroepelijk rechterlijke uitspraak is veroordeeld tot een vrijheidsstraf. De tweede volzin van dit artikellid bepaalt tevens dat de landsverordening de misdrijven regelt waarvoor het lidmaatschap van de Staten vervallen kan worden verklaard alsmede de beroepsmogelijkheid van het betrokken Statenlid bij het Hof van Justitie.”

Met andere woorden, zo stelt de verdediging: de Staatsregeling voorziet niet in het van rechtswege vervallen van het lidmaatschap in geval van een onherroepelijke veroordeling tot een vrijheidsstraf.

,,De Staatsregeling laat het aan de formele wetgever over om te bepalen of zij een dergelijke regeling wenst in te voeren en de inhoud daarvan te bepalen.” Tegen deze achtergrond betoogt Schotte dat de genoemde landsverordening zowel staatsrechtelijk als verdragsrechtelijk gezien niet kan dienen om zijn lidmaatschap in de Staten te doen vervallen.

,,Immers, ingevolge artikel 6 van de landsverordening treedt deze in werking op een bij landsbesluit te bepalen tijdstip. Met andere woorden, zolang dat landsbesluit niet is vastgesteld en het daarin genoemde tijdstip niet is bereikt, kan de voorzitter van de Staten geen beroep doen op die landsverordening om aan Schotte mede te delen dat hij is opgehouden lid van de Staten te zijn”, aldus de verdediging.

De vraag is nu of er zo’n landsbesluit van de landsverordening is uitgevaardigd en, zo ja, of het tijdstip voor de inwerkingtreding bereikt is. Ja en ja, meent raadsman Michael Bonapart, de raadsman die de Staten vertegenwoordigt. Want, zo voert de advocaat aan: Voor 10 oktober 2010 is een hele lading conceptwetgeving voorbereid met daarin een clausule opgenomen dat deze wetten in werking treden bij een nader te volgen landsbesluit. Dit landsbesluit kon pas volgen na 10 oktober 2010 wanneer het Land Curaçao zelf de bevoegdheid zou hebben om een landsverordening af te kondigen.

,,De wetten werden geïdentificeerd – het gaat om een stuk of 40 of 50 wetten – en werden vervolgens in één lading bij Rijkswet verklaard dat ze per 10 oktober 2010 van kracht zijn. Dat geldt ook voor de wet waar de verdediging naar verwijst”, aldus Bonapart tegenover deze krant.

De rechter doet over uiterlijk twee weken uitspraak in deze zaak.

Bron: Antilliaans Dagblad