Willemstad – Curaçao heeft behoefte aan een autocratische leider, die het eiland als een bedrijf moet besturen. Een daadkrachtige leider zou het eiland uit het slop kunnen halen.
Dat schrijven juristen Pieter Huisman, Michael Bonapart en Thomas van Walcheren in een artikel voor de eerstvolgende editie van het Caribisch Juristenblad van de Antilliaanse Juristenvereniging. Het Antilliaans Dagblad kreeg alvast inzage in het artikel.
De leider wordt door de auteurs een ‘benevolent dictator’ (vrij vertaald: een vriendelijke dictator) genoemd. Deze heeft absolute politieke macht, die hij uitoefent ten gunste van het volk. Door middel van referenda of een volksvertegenwoordiging is er nog wel sprake van enige democratische besluitvorming.
Toch lijkt zo’n autocratisch bestuur in tegenspraak met de democratische beginselen die in de Staatsregeling en het Statuut zijn vastgelegd. Maar de juristen brengen daar tegenin dat de grondrechten van het individu nog voldoende worden gerespecteerd. Ze stellen zelfs dat de Koninkrijksregering zal moeten instemmen met een wijziging van de Staatsregeling om de ‘benevolent dictator’ mogelijk te maken.
Aanleiding voor de bespiegeling van het drietal is de kwakkelende economie van Curaçao en enkele artikelen van anderen over de voortdurende malaise en de gemiste kans in 2010, waardoor de Caribische landen nog steeds vatbaar zijn voor slecht bestuur.
Niet voor het eerst wordt een vergelijking gemaakt met Singapore dat onder vergelijkbare omstandigheden wel een succes is geworden, terwijl Curaçao evenveel potentieel heeft.
Curaçao zou wellicht een tijd bestuurd moeten worden als een besloten vennootschap, schrijven de juristen. Visie, leiderschap en daadkracht zijn nodig en de regering zou een grotere controle moeten krijgen op de economie. Dit ‘verlicht absolutisme’ moet wel op Curaçaose wijze worden uitgevoerd.
,,Verzwakking van de democratische controle dient te allen tijde te worden voorkomen.”
En dit is volgens het Statuut mogelijk, stellen de auteurs.
,,Wat betreft de staatsinrichting van de landen is inhoudelijk in het Statuut niets geregeld. Dit is een zelfstandige aangelegenheid.”
Kortom, Curaçao mag naar eigen inzicht het bestuur inrichten met inachtneming van ‘de fundamentele rechten en vrijheden, rechtszekerheid en deugdelijkheid van bestuur’ (artikel 43 van het Statuut).
Voor de wijzigingen in de Staatsregeling van Curaçao die nodig zijn voor het invoeren van een autocratische leider is de instemming nodig van de Koninkrijksregering.
Volgens Huisman, Bonapart en Van Walcheren mag dit geen problemen opleveren als artikel 43 in het achterhoofd wordt gehouden. Het grootste probleem daarbij is volgens hen de definitie van het begrip ‘deugdelijk bestuur’. Daarin staat de democratische rechtsstaat centraal met zijn ‘checks and balances’, het voorkomen van corruptie en de integriteit en transparantie van bestuur.
Op Curaçao zijn alle institutionele voorwaarden aanwezig en daar zal een model met een ‘benevolent dictator’ geen verandering in brengen. De auteurs stellen dat democratie geen eis is voor een rechtsstaat:
,,Ook een land met een dictatuur kan een rechtsstaat zijn.”
Maar ze geven toe dat de democratische principes in de loop der tijd vervlochten zijn geraakt met de rechtsstatelijke eisen.
De waarborgfunctie van het Koninkrijk zal gewoon blijven bestaan en daarom zal het Koninkrijk moeten instemmen met het wijzigen van de Staatsregeling. De waarborgfunctie is niet bedoeld voor beleidsmatig toezicht, maar voor het waarborgen van mensenrechten, deugdelijkheid van bestuur en rechtszekerheid.
Zo lang die zijn gegarandeerd is er geen reden voor het Koninkrijk om in te grijpen.
,,Over het intern zelfbestuur heeft het Koninkrijk in beginsel niets te zeggen.”
De integriteitseisen zullen nog steeds worden nageleefd en alle kandidaat-bewindslieden zullen aan een screening worden onderworpen. Met een kleine taalkundige wijziging van de integriteitswetgeving zal deze ook van toepassing zijn op de ‘benevolent dictator’.
Ook al zijn de aanpassingen in de wetgeving en de Staatsregeling beperkt, de juristen ontkennen niet dat er mogelijk ook problemen kunnen zijn bij de invoering van het autocratische stelsel: ,
,Het model dat in Singapore blijkt te werken, werkt niet automatisch ook op Curaçao.”
Het individualisme en de pluriforme samenleving kunnen beletselen zijn, schrijven zij.
,,Bovendien kan men zich afvragen of het doel met minder vergaande middelen kan worden bereikt.”
Maar het is het proberen waard:
,,De wereld zal met interesse de ontwikkeling van de ‘benevolent dictator’ op Curaçao volgen.”
Zelfbeschikkingsrecht van het volk van Curaçao is het uitgangspunt. Het artikel besluit met:
,,Op naar verlicht absolutisme dus, maar dan wel op Curaçaose wijze! Kòrsou, ta bo mes ta bo futuro! (Curaçao je hebt je toekomst in eigen hand)!”
Bron: Antilliaans Dagblad
Ik ken die kruising, Sonny…is de “Animalis Politicas Korsounius”
Heeft zijn natuurlijke habitat in de omgeving Forti… 🙂
Corruptie is van alle tijden. Het hemd is nu eenmaal nader dan de rok. Dát kan een Bartje noch een Sonny veranderen.
Om corruptie op een aanvaardbaar niveau te houden en te brengen, moet de je dezelfde tactiek toepassen om ratten in je huis te voorkomen: geen voedsel laten rondslingeren.
Komt er desondanks toch een rat op ongewenste visite: de rattenval op zolder plaatsen. Is deze tactiek afdoende: neen. Ratten zijn slimme beesten en passen zich snel aan. Ze veranderen vaak van voedselkeuze.
De gevaarlijkste soort is de “Good Governance Rat”
Dat is een kruising van een wolf in schaapskleren met een domineeszoon.
Zie je wel dat je een dictator bent….nu nog een prettige !!!
Let’s make a start…..corruptie
Nederlanders beschouwen zichzelf als inwoners van het minst corrupte land ter wereld, maar schijn bedriegt.
Corruptie is een grijs gebied met vage grenzen.
De onduidelijkheid begint al met het feit dat er geen exacte definitie bestaat over het begrip ‘corruptie’, terwijl iedereen het er over eens is, dat corruptie fout is en moet worden bestreden.
Toch bestaat een levensgroot verschil in opvatting over wat corruptie is en welke vormen van corruptie het meest schadelijk zijn. Door het ontbreken van een eenduidige definitie van corruptie, wordt de bestrijding ervan nogal bemoeilijkt. Mr. Jacqueline Bos, promovendus bij de Open Universiteit, Heerlen neemt in haar dissertatie ‘Corruptie in Nederland en Duitsland: Incidenteel of ingebed?’ de corruptiebestrijding in Nederland en Duitsland onder de loep. Na een aantal zeer grote affaires, in beide landen, waarbij bestuurders werden omgekocht door het bedrijfsleven, ontstond de vraag: hebben wij adequate regelgeving om corruptie te bestrijden?
Nederland,en Curacao evengoed, zien de eigen fouten niet, maar richten zich wel sterk op de corruptie in bijvoorbeeld Griekenland, Oost-Europa of Zuid-Amerika.
De recente geschiedenis toont echter aan dat er in Nederland en Curacao wel degelijk misstanden bestaan. In Nederland de bouwfraude, de vastgoedfraude, exorbitante beloningen en financiële schandalen bij woningstichtingen, zorginstellingen en (hoge)scholen, alsmede beschuldigingen van verkiezingsbeïnvloeding aan het adres van regionale politici, roepen veel verontwaardiging op.
Voor Curacao scoren Corallo, Schotte, Cooper Wilsoe en het overige schorriemorrie goede punten als het op “niet transparant handelen” aankomt.
Is datgene dat niet strikt verboden is, moreel toelaatbaar?.
Geanalyseerd zijn anti-corruptiewetgeving en integriteitsbeleid. Ook zijn de pogingen van het openbaar bestuur om de eigen gelederen integer te houden onder de loep genomen.
Hierbij valt op dat regelgeving vaak erg zacht is en dat op alle niveaus harde regelgeving en concrete sancties worden geschuwd.
Er wordt middels modetermen als ‘good governance’ en gedragscodes veel overgelaten aan zelfregulering, zowel in Nederland als op Curacao, al is het bij de een wat fanatieker als bij de ander.
Op het gebied van integriteit en transparantie is er dus nog veel te doen. Niks nieuws onder de zon…. Juist in deze economisch slechte tijden zijn mensen gevoeliger voor corrupt gedrag.
Corruptie als fenomeen wordt noch in Nederland en evenmin op Curacao effectief bestreden, ondanks internationale en nationale druk om verandering te bewerkstelligen.
Klokkenluiders die hun morele overtuigingen zwaarder laten wegen dan het eigen economische voordeel of dat van hun organisatie blijven nog te veel onbeschermd.
Media kunnen door op journalistieke wijze de bekendmakingen te onderzoeken bijdragen aan de corruptiebestrijding.
Zonder maatschappelijke verontwaardiging komt het probleem niet snel op de politieke agenda.
Kop in het zand…vooral naar anderen wijzen….Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet is het motto…!!! 🙂
Sonny, nie mauwe…ook Bartje is wel eens lang van stof 🙂
Natuurlijk heeft Lee ook misslagen gemaakt. Maar die zijn verwaarloosbaar in verhouding met zijn visie en daadkracht om Singapore op het niveau te brengen waar het nu staat.?
AS JE maar niet denkt, dat ik jou in mijn codicil benoem als opvolger?
Tot slot de ‘vriendelijke dictator’ van Singapore:
In 1966 won Lees PAP alle parlementszetels en werd de oppositie (de Socialistische Partij) monddood gemaakt. Bij alle daaropvolgende verkiezingen bleef de PAP de grootste partij in het parlement. Linkse leden binnen de PAP werden uit de partij gezet en vervangen door aanhangers van Kuan Yew. Pas in 1984 lukte het de oppositie om weer zetels in het parlement te veroveren.
Lee, een overtuigd anticommunist, liet vanaf de jaren zeventig iedereen met linkse sympathieën gevangenzetten en door zijn krachtig, soms dictatoriaal optreden, liet hij duidelijk zien dat hij de touwtjes in handen had. Vanwege zijn dictatoriale bestuur werd Lees PAP in 1976 uit de Socialistische Internationale gezet.
In 1990 trad Kuan Yew af, na 31 jaar premier te zijn geweest. Hij werd vervangen door partijgenoot Goh Chok Tong. Als senior minister bleef hij echter op de achtergrond de machtigste man.
Aldus Wikipedia
@observator
Beproef alle dingen en behoudt het goede.
Vergelijk géén appels met peren. Kijk naar de inhoud en laat u NIET misleiden door generaliserende etiketjes die aan woorden als democratie of dictator kleven.
I vote Sonny voor een prettige dictator !!! Goed gezegd, excellentie !! 🙂 🙂
Correct?
Een dictator is de leider in een dictatuur. Hij verenigt in een persoon, of in een kleine kliek om hem heen, alle macht, dus de wetgevende, besturende en rechtsprekende macht van een land. Wie precies weet wat een ‘vriendelijke dictator’ is mag het zeggen. Mislukte voorbeelden van zgn. (oorspronkelijk) ‘vriendelijke dictators’ uit het recente verleden zijn er in overvloed, ook in onze regio:
-Bouterse in Suriname tot eind 1982 gesteund en gestuurd door het koninkrijk der Nederlanden. Dit bewind ontaarde in martel- en moordpartijen, het leegroven van de staatskas en een burgeroorlog.
-Omar Torrijos en Manuel Noriega in Panama oorspronkelijk gesteund door de USA. Noriega werd uiteindelijk door een US militaire interventie afgezet (duizenden doden).
-Maurice Bishop was hard op weg Grenada te veranderen in een communistische heilstaat.
-Forbes Burnham die Guyana aan de bedelstaf bracht door zijn door en door corrupte bewind.
Aan degenen die zo graag een ‘vriendelijke dictator’ voor Curacao wensen
kan ik alleen maar zeggen: Ave imperator, morituri te salutant.
@Sonny: Lee Kuan Yew had bijna absolute macht en dulde geen oppositie. Echter, hij werd gekozen en kwam niet door een coup of een andere (slimme) ‘ombuiging’ van de democratische spelregels aan de macht. Dat is en moet volgens mij ook het kader blijven waarin ‘oplossingen’ voor Curacao gezocht moeten worden. Het voorbeeld van Singapore is valide ter illustratie van een werk ethiek. Lands oprichter en haar leider had visie en leidde (weliswaar met strakke hand) door door zelf het voorbeeld te geven . Daar was (letterlijk) weinig tegen in te brengen. Een soorgelijke arbeidsethos en gevoel van plicht is ver zoek bij bestuurders op Curacao.
Iedereen krijgt bijna een rolberoerte bij het horen van het woord “een prettige dictator”
Mijn voorbeeld om eens naar Singapore te kijken, hoe die zich opgewerkt heeft van roversnest naar een geordende maatschappij, wordt als vloeken in de kerk beschouwd.
Lee Kuan Yew: “de prettige dictator” is van 1959 tot 1990 Minister President geweest. 31 jaar lang. Steeds werd hij met overgrote meerderheid aan stemmen gekozen. Democratisch heet dat.
Lee heeft niet zijn volk onderdrukt, maar de criminele en corrupte elementen in zijn volk. Daardoor is Singapore veilig en welvarend geworden.
Natuurlijk heeft Lee ook misslagen gemaakt. Maar die zijn verwaarloosbaar in verhouding met zijn visie en daadkracht om Singapore op het niveau te brengen waar het nu staat.
Stap in het vliegtuig, betaal uw eigen ticket. Ga praten met de lokale bevolking en kijk op straat om u heen: u ziet een geordende maatschappij. Leuter niet op dit forum, dat Singapore geen parallel heeft met Curaçao. Het barst van de paralellen. U moet het alleen wél willen zien. Met gesloten ogen is iedereen blind!
In Nederland en op de Antillen klampt iedereen zich vast aan het verleden. Woorden en begrippen zoals hét Statuut, hét Staatsrecht, gelardeerd met het woord: democratie of kolonisatie wordt in alle discussies opgevoerd. Te pas en te onpas, maar altijd om het eigen gelijk te halen.
Flikker “het Statuut” en “het Staatsrecht” op de brandstapel, naast de woorden “democratie” en “kolonisatie” Amputeer de lange- en korte tenen over wél of niét Papiaments als voer- huis- of straattaal. Gewoon Engels of Spaans. Basta!
Ga buiten het kader denken van vastgeroeste ideeën en dogma’s. Out of the box: daar ligt de toekomst voor de Antillen.
Beproef alle dingen en behoudt het goede.
Vergelijk géén appels met peren. Kijk naar de inhoud en laat u niet misleiden door generaliserende etiketjes die aan woorden als democratie of dictator kleven.
Natuurlijk is Curaçao géén Singapore: helaas!
@Joep Meloen en @Bartje:
Gezien vanuit Curaçao, vanuit een zich te ontwikkelen land, met toenemende globalisering, vrijhandel, vervagende en verschuivende grenzen (boderless) … en de aanwezigheid van lokale en internationale kapers, dieven en plunderaars die vrije hand hebben door een zeer slecht gereguleerde financiële markt (sector) en ook totaal geen handhaving van het weinige dat wel geregeld is zal er meer dan lef of een mentaliteitsverandering nodig zijn vrees ik. But, it’s never too late to make at least a start…
“De leider […….] heeft absolute politieke macht, die hij uitoefent ten gunste van het volk. Door middel van referenda of een volksvertegenwoordiging is er nog wel sprake van enige democratische besluitvorming.” Wat een lariekoek!! De heren tonen aan een beetje ‘wereldvreemd’ te zijn daar de geschiedenis heeft bewezen het adagium van engelse historicus Lord Acton; ‘Macht maakt corrupt en absolute macht maakt absoluut corrupt (Power corrupts and absolute power corrupts absolutely)’, totaal vanzelfsprekend is.
“Aanleiding voor de bespiegeling van het drietal is de kwakkelende economie van Curaçao…” Economische motieven lagen ook ten grondslag aan een de invoering van een wreed sociaal experiment, dat de geschiedenis in zou gaan onder de naam ‘apartheid’ en slavenhandel en slavernij. Wij kennen allemaal het uiteindelijke resultaat. Maar ook de vergelijking met Singapore gaat mank doordat het drietal dit geheel niet in de juiste context plaatst. Singapore heeft o.a. kunnen profiteren van een regionale politiek dat door Mahathir Mohamad van Maleisie (befaamde ‘Prosper thy Neighbours’) gebezigd werd.
Helaas, niet omdat het moeilijk is durven we niet, maar omdat we niet durven is het moeilijk.. 🙂
Wat we hier op dit eiland nodig hebben is een complete mentaliteits verandering.
Eerlijkheid bestaat hier niet op het eiland. Jatten is de gewoonste zaak van de wereld en dat geldt niet alleen voor politici, maar voor iedereen !
Zolang men hier totaal geen besef heeft van zowel het 7e als 10e gebod hoeven we nergens aan te denken.
De kans dat we hier ooit eerlijke politici krijgen schat ik in op nul. Daarmee is alles gezegd.
Enige waar we op kunnen hopen is ingrijpen van buitenaf. Wellicht dat het dan iets beter zal gaan op dit eiland. Deze bevolking gaat het zelf echt niet voor elkaar krijgen.
I have seen this story play out before.
A pretty much corrupt parliamentary system, economic crisis hitting everyone. People start losing faith not only in the leaders, but in the democratic system.
Then, a strong leader enters the scene. a man like Hugo Chavez. A man not afraid to take the anger of the majority and turn it into a movement. The archetypal benevolent dictator. A man not only supported by the popular classes, but by most of the intellectual and economic elite, that thought that would be easier to manipulate this guy than the entire system.
Checks and balances? Screw that, that just slows things and decision making. NEw name for the country. Only loyal people in key positions.
Yeah, I have seen this. Fast Forward 16 years. Venezuela is a hellhole. You guys haven´t seen what widespread corruption is. Please, don´t make the same mistakes than Venezuelans did.
If your society is corrupt, changing the system not only will not solve that, but the vices will grow bigger. With absolute power comes absolute corruption. I know because I have seen it. I came to Curacao to escape from it.
Sorry for writing this in English, I just arrived a few months ago and I´m still trying to learn Dutch.
Het loutere feit, dat een van de schrijvers van dit stuk als advokaat het bestaan heeft ZONDER ZIJN CLIËNT DAARVAN OP DE HOOGTE TE STELLEN, de voornaamste wederpartij uit een procedure te houden, zodat zijn cliënt bij voorbaat een verloren strijd voerde en op de goede wil was aangewezen van de niet solvente tegenpartijtjes, die wel van deze advokaat aan de procedure mochten deelnemen, maakt dat ik geen enkel geloof kan hechten aan de beweringen van deze man. Ik ben zeker niet bereid geloof te hechten aan een door deze man gehouden pleidooi voor een autocratische leider. Mijn vraag is of hij ons een autocratische leider in de maag wil splitsen, die ook zonder rekening te houden met de mening van zijn volk, besluiten neemt die tot groot nadeel van de bevolking zouden kunnen uitpakken?
Het gehele artikel is voorts niet anders dan bedoeld als een voor de schrijvers bedoelde aandachtstrekker. De schrijvers ontkennen in hun politieke onnozelheid het feit, dat bijna alle autocratische leiders als vriendelijke bestuurders zijn begonnen om gaandeweg zich tot geharde dictators te ontwikkelen. Een uitnemend voorbeeld daarvan was de charismatische autocratische leider Chavez, wiens beleid aanvankelijk door ieder gesteund werd, maar die na zich tot dictator te hebben ontwikkeld, Venezuela naar de rand van de afgrond heeft geleid. Wie had kunnen denken, dat Bouterse zich binnen de kortste keren van autocratische leider tot dictator en moordenaar zou hebben kunnen ontwikkelen ? Wat Curaçao nodig heeft zijn sterke, maar democratisch gekozen leiders als Ronchi Isa, E Jonckheer en vooral Juancho Evertsz. Leiders die het niet ontbrak aan autocratische trekken, maar die wel verplicht waren binnen het democratisch bestel te opereren.
Heren, houdt u zich aub bij uw leest, daar valt nog voldoende te corrigeren en probeer ons onder geen beding een “vriendelijke” dictator aan te praten.
Verzakelijking heet dat. Waar NL in doorschiet blijft Curacao ver in achter…of je door de hond of de kat gebeten wordt, maakt dan niet veel meer uit!
@”Op naar verlichte absolutisme dus, maar dan wel op Curacaose wijze..”???
De hemel en Herb beware ons 🙂
Het is niet het bestuur dat de zwakke plek is. Het is de overstelpende menselijke drang naar verlichte en vergaande zelfverrijking en zelfverheerlijking. De rest van ons laat zich omkopen. Wij verwachten wat van ons familielid dat minister wordt of Statenlid. Hand ophouden gaat ons goed af. Terugbetalen wat we geleend hebben gaat ons niet zo goed af. Een rechtsstaat met of zonder benevolent dictator zal niet werken zonder rigoureuze toepassing van de wettelijke regels. En dat willen we niet want voor sommigen gelden de wettelijke regels niet. Die staan er boven. Te vaak handelen bewindspersonen in strijd met de wettelijke regels. Het zou interessant zijn te weten hoe de schrijvers dat euvel willen bestrijden. Wij geloven niet zo in de absolute leider. Die vinden zichzelf dan zo fantastisch en willen een dynastie vormen. Dat proberen politici nu al (Eman, Godett, Oduber, Croes, Wathey, Schotte en zo verder). Kijk naar Noord-Korea en Cuba. Wie controleert dan de absolute heerser? Absolute heersers waren zelden geliefd. De Magna Charta van 1215 kwam er niet voor niets en was gericht tegen machtsmisbruik van de heerser. Nu machtsmisbruik van onze politici en bedrijven vóórkomen, zou al een slok op een borrel schelen. Hebben de schrijvers een studie gemaakt van het absolutisme en hoe heilzaam dat was voor die heersers en hun burgers, voor ze deze meeslepende wens naar een absoluut heerser voorstelden? Nederland wordt als bedrijf bestuurd de laatste jaren. De mens telt niet meer, alleen gewin. Kijk naar Volkswagen en andere sjoemelbedrijven. Als een land als een bedrijf wordt gerund wordt het leeggezogen. Een bedrijf wil winst maken en bekommert zich niet om de werknemers, noch om de kwaliteit van het product. De vergaande bemoeienis van de zorgverzekeraars met de huisartsen is daar een pijnlijk voorbeeld van. De arbeidsmogelijkheden in Nederland nemen zienderogen af, de werkloosheid van ouderen neemt toe, ze worden overbodig. Ouderenzorg, jeugdzorg en psychiatrische zorg wordt afgebroken. Winst heerst en niet welzijn. Kinderen die hun ouders verzorgen en met hen samenwonen, zullen extra belasting moeten betalen. Renée van Aller &John de Vries
Bezint eer ge begint, Bas !! Heb je alle inentingen al gehad 🙂
“Wat een spreker is die man”… !! Mooi verhaal Sonny !!
We kunnen overigens ook nog Reforma in het zadel helpen en Kim Yong-un van Noord Korea als adviseur inhuren…. dat is tenslotte ook een DEMOCRATISCHE Republiek, toch ?? 🙂
De vergelijk met Singapore gaat mank op de meeste zo niet alle fronten. Daar is ook hier al zoveel over gezegd dat hoeft niet nog eens de revue te passeren. Curaçao “heeft dat niet” en u mag zelf een scala aan redenen invullen waarom dat zo is.
“Op naar verlicht absolutisme dus, maar dan wel op Curaçaose wijze! Kòrsou, ta bo mes ta bo futuro! (Curaçao je hebt je toekomst in eigen hand)!” ; Gewoon dus zorgen dat reforma er door komt en dan komt die dictator er vanzelf ook.
een vriendelijke dictator of een goede leider.
het woord dictator klinkt eng, maar hoeft het niet te zijn.
een goede leider klinkt beter…
laten we eerlijk zijn de democratie heeft op Curacao geen goede bestuurders opgeleverd.
zolang men met het kopen van stemmen een meerderheid weet te halen, zal dit land door corruptici bestuurd blijven.
je ziet het aan de afgelopen zeg 30 jaar….
een grote slangenkuil, waar men elkaar het licht in de ogen niet gunt.
dit land staat al 30 jaar stil, zonder vooruitgang.
ja, er is vooruitgang, maar dat kwam niet door de politieke besluiten.
dat kwam door dat de wereld vooruit ging en als het bij de buren regent, dan druppelt het ook bij ons.
een capabele leider met visie, zou dit land vooruit kunnen helpen.
helaas we zitten vast aan de democratie, die niet werkt op Curacao.
zolang de helft van het volk met 100 NAF omgekocht kan worden, zal er nooit een goede regering komen.
Strak plan van de heren!
De paralellen met Singapore zijn inderdaad aanwezig: gemixte bevolking en 4 officiële talen. Met dito tegenstellingen. Singapore was evenals Curacao een historische handelspost met fortificale versterkingen. Singapore was tot circa 1960, min of meer een roversnest. Hoge criminaliteit en corruptie. Een sprekend voorbeeld was het criminele karakter van Bugis Street.
Lee Kuan Yew (en zijn familie) zagen het met lede ogen aan en vormden omstreeks 1958 de People’s Action Party. De PAP gaf Lee Kuan Yew Vrijwel ongelimiteerde macht. Er werden strenge wetten ingevoerd en… niet onbelangrijk: ook gehandhaafd. Simpele diefstal werd zwaar bestraft.
Lee Kuan Yew, verwoordde dat met: stelen is stelen, of het nu de diefstal van een appel betrof of een diamant.
Niet alleen de straffen waren extreem zwaar (en nog steeds) ook de uitvoering. Cellen met een capaciteit van 25 man werden volgestouwd met 75 man of meer. De rechtsgang was zwaar en stroperig. Met oordeelde: ach de eindstraf is toch minimaal 20 jaar, dus we hebben alle tijd om de dief voor de rechter te brengen.
Handel en gebruik van drugs wordt bestraft met de doodstraf. Johannes van Damme, heeft dit aan de lijve ondervonden: geen pardon of genade. De afschuwelijke gewoonte van sommige Chinezen: diep rochelen en vervolgens hun keelinhoud, in een kwispeldoor onder de tafel in het restaurant, of op straat uitspugen, bestaat niet meer. Evenals het verkopen of kauwen kauwgum worden deze vieze gewoontes bestraft met hoge boetes.
Singapore is van derde wereldland, een van de rijkste landen ter wereld geworden. Handel, financiële diensten, olieraffinaderijen en haven-overslag zijn belangrijke pijlers van de economie, naast toerisme. Uitmuntende universiteiten zijn toegankelijk voor studenten en de beste ziekenhuizen van Azië staan ter beschikking van de bevolking.
De winkeliers van Bugis Street – ooit een broeinest van criminelen – leggen ‘s avonds een net over hun kraam met uitgestalde negotie. Daar komt geen stalen-schuif of slot aan te pas.
Iedereen in Singapore voelt zich veilig en beschermd, zowel de inwoner als de bezoeker. Dankzij Lee Kuan Yew! Je kunt hem afschilderen als dictator, maar wel een prettige!
Hij leerde criminelen om eieren voor hun geld te kiezen. Het werkt nog steeds.
Curaçao heeft veel paralellen met Singapore. Je moet ze wél willen zien en proberen ervan te leren.
Misschien was Helmin Wiels wel een goede Lee Kuan Yew geweest voor Curaçao.
Observeer Singapore.
De paralellen met Singapore zijn wel degelijk aanwezig: gemixte bevolking en 4 officiële talen. Met dito tegenstellingen. Singapore was evenals Curacao een historische handelspost met fortificale versterkingen. Singapore was tot circa 1960, min of meer een roversnest. Hoge criminaliteit en corruptie. Een typisch voorbeeld was het criminele karakter van Bugis Street. Iedere zeeman kon er over meespreken.
Lee Kuan Yew (en zijn familie) zagen het met lede ogen aan en vormden omstreeks 1958 de People’s Action Party. De PAP gaf Lee Kuan Yew Vrijwel ongelimiteerde macht. Er werden strenge wetten ingevoerd en… niet onbelangrijk: ook gehandhaafd. Simpele diefstal werd zwaar bestraft.
Lee Kuan Yew, verwoordde dat met: stelen is stelen, of het nu de diefstal van een appel betrof of een diamant.
Niet alleen de straffen waren extreem zwaar (en nog steeds) ook de uitvoering. Cellen met een capaciteit van 25 man werden volgestouwd met 75 man of meer. De rechtsgang was zwaar en stroperig. Met oordeelde: ach de eindstraf is toch minimaal 20 jaar, dus we hebben alle tijd om de dief voor de rechter te brengen.
Handel en gebruik van drugs wordt bestraft met de doodstraf. Johannes van Damme, heeft dit aan de lijve ondervonden: geen pardon of genade. De afschuwelijke gewoonte van sommige Chinezen: diep rochelen en vervolgens hun keelinhoud, in een kwispeldoor onder de tafel in het restaurant, of op straat uitspugen, bestaat niet meer. Evenals het verkopen of kauwen kauwgum worden deze vieze gewoontes bestraft met hoge boetes.
Singapore is van derde wereldland, een van de rijkste landen ter wereld geworden. Handel, financiële diensten, olieraffinaderijen en haven-overslag zijn belangrijke pijlers van de economie, naast toerisme. Uitmuntende universiteiten zijn toegankelijk voor studenten en de beste ziekenhuizen van Azië staan ter beschikking van de bevolking.
De winkeliers van Bugis Street – ooit een broeinest van criminelen – leggen ‘s avonds een net over hun kraam met uitgestalde negotie. Daar komt geen stalen-schuif of slot aan te pas.
Iedereen in Singapore voelt zich veilig en beschermd, zowel de inwoner als de bezoeker. Dankzij Lee Kuan Yew! Je kunt hem afschilderen als dictator, maar wel een prettige!
Hij leerde criminelen om eieren voor hun geld te kiezen. Het werkt nog steeds.
Curaçao heeft veel paralellen met Singapore. Je moet ze echter wél willen zien en proberen ervan te leren.
Misschien was Helmin Wiels wel een goede Lee Kuan Yew geweest voor Curaçao: een prettige dictator.
Die ” prettige dictator” heeft Curaçao hard nodig!
Verlicht absolutisme dus, maar dan wel op Curaçaose wijze! Ik dacht dat juist de Singaporese wijze tot succes leidt?
Warrig verhaal.
Mochten ze serieus op zoek gaan, ik meld mij bij deze als kandidaat!
Teleurstellend en blijk geven van ‘wereldvreemdheid’ door het poneren van dergelijke gebakken lucht waarin gepleit wordt voor een dictatuur. Wie de geschiedenis op serieuze wijze bestudeert zal wellicht tot de conclusie komen dat een ‘ verlichte’ dictator niet bestaat, evenzeer als een beetje zwangere vrouw. De ervaring met ‘verlichte’ dictators is ruim en uiteindelijk ontaarden ze allen in mensenrechten schennende dieven. Het vergelijken van Curaçao met Singapore benadrukt de naïeve onkunde van de auteurs van dit geschrift. Singapore is een andere type samenleving & cultuur waarvan de economie grotendeels werd gestimuleerd door de nabijheid van de zgn. ‘asian tigers’ en de geografisch strategische ligging in de straat van malakka de drukste zeeroute van de wereld. Het pleiten door mannen van het recht voor een dictatuur is zeer bedenkelijk.
prutsers, zeg dan gewoon dat het tijd is voor hoger toezicht