Gewild of ongewild spelen twee Twentse ondernemers een rol in een groot mislukt drugstransport. Ze moeten vrezen voor hun leven nu de Duitse douane 717 kilo cocaïne heeft onderschept met een waarde van 145 miljoen euro.

Wat doen twee Tukkers in de gevreesde drugsmaffia op de route van Curaçao naar Nederland?

Eind december ligt een transportschip klaar in de haven van Willemstad, Curaçao. Net als de andere schepen is het een kolos, zwaarbeladen met zeecontainers. Ze bevaren de wereldzeeën, zijn al gauw 300 meter lang en kunnen tot wel 8.000 containers vervoeren.

Het schip waar het om gaat moet over enkele uren vertrekken in de richting van Hamburg, waar het op 12 januari zal arriveren. Er is een bijzondere container aan boord, die een ondernemer uit Vriezenveen later in de Duitse haven zal gaan ophalen.

Paradijs
Het vakantieparadijs Curaçao staat bekend als doorvoerhaven voor harddrugs. Het 444 vierkante kilometer grote eiland ligt slechts 30 kilometer uit de kust van Zuid-Amerika, en midden op de route van de cocaïneproducerende landen (Colombia, Bolivia en Peru) richting Europa.

Sinds de jaren 60 is het eiland steeds meer in de greep gekomen van drugshandel. Naar schatting draait nu wel 30 procent van de economie daar op ‘narco-dollars’. Curaçao kwam in een maalstroom terecht nadat de Verenigde Staten de Zuid-Amerikaanse drugskartels de pas hadden afgesneden. Het transport verplaatste zich toen naar de zuidelijker routes door het Caraïbisch gebied. De laatst tien jaar is dit dé doorvoerroute geworden.

Argwaan
Die ene container is in Willemstad aan boord getakeld en is gevuld met schrootmetaal. Althans, dat staat op de pakbon. Het schip steekt de Atlantische Oceaan over en legt aan in Rotterdam, waar een deel van de lading moet worden gelost. Maar er lijkt iets mis met de container, en al voor het schip in Rotterdam arriveert krijgt de douane argwaan.

Niet zo vreemd, want daar kennen ze het klappen van de zweep. Op de route Curaçao-Europa werd vorig jaar 12.000 kilo cocaïne onderschept. De internationale zeehavens zijn de spil in de cocaïnesmokkel. Rotterdam voorop. Naar schatting wordt wel zo’n 30.000 kilo cocaïne per jaar Nederland binnen gesmokkeld. Zeker twee derde komt binnen via de haven.

Rotterdam is geliefd om meerdere redenen. Het grootste pluspunt voor de drugsbazen is de enorme omvang van de haven. Want de kans op onderschepping is daardoor – ondanks de ‘war on drugs’ – gering. Per jaar verstouwt Rotterdam pakweg zeven miljoen containers. Pik daar maar eens de foute uit.

Maar deze container ontsnapt niet aan de aandacht. Wat is er de zin van om een container met oud ijzer bijna 8.000 kilometer te laten afleggen, met als eindbestemming Hamburg.

Verdacht

,,De herkomst van de container in combinatie met de beschreven lading van ‘Metallschrott’ vonden onze Nederlandse collega’s verdacht”, zegt woordvoerder Stefan Kirsch van de Duitse douane. ,,Daarom hebben ze meteen contact opgenomen toen ze zagen dat de container naar Hamburg moest.”

De Nederlandse en de Duitse politie maken een afspraak. Hadden ze dat niet gedaan, en meteen ingegrepen, meteen de inhoud bekeken, dan zaten die Tukkers nu niet zo in de problemen. Dan had één van hen niet van de aardbodem hoeven verdwijnen.

Maar ze voelen aan hun water dat ze beet hebben. Douanier Kirsch vertelt: ,,We hebben afgesproken om de container niet al tijdens de tussentop in Rotterdam van de boot te halen, zodat de betrokkenen geen onraad zouden ruiken.” Ze willen de vracht verder volgen naar zijn eindbestemming. Ze willen de bende erachter.

Coke
Als het schip in Hamburg arriveert, wordt de container op de wal getakeld. Zes dagen later wordt het metalen gevaarte door een hypermoderne scanner gehaald. De argwaan blijkt terecht: röntgenfoto’s laten niet alleen oud ijzer zien, maar ook de grootste partij coke die de laatste jaren in Duitsland is gevonden: 717 kilo, met een puurheid van 80 procent. Verwerkt tot ‘gebruikersdrugs’ levert dat 2.800 kilo op, met een straatwaarde van 145 miljoen euro.

De drugs zijn keurig dubbel verpakt in lood. Dat moet voorkomen dat röntgenapparatuur de drugs waarneemt. Voor de zekerheid zijn de pakketten ook nog in benzine gedoopt. Geen drugshond die het dan nog ruikt, zo lijkt de gedachte. Maar dan kennen ze Bella niet. Deze Duitse drugshond ruikt onraad door de brandstofdamp heen. Bella’s blaffen geeft de doorslag. De container wordt geopend, de drugs worden er uit gehaald. De container gaat weer dicht, alsof er niets aan de hand is. De afzender krijgt bericht dat hij kan worden opgehaald.

Zonder dat te weten, brengt de Vriezenvener, onder toeziend oog van de politie, de container waarvan de inhoud nu wel klopt met de pakbon, naar een adres in Nijmegen. Daarmee lijkt de kous voor hem af, lijkt de klus geklaard. Maar het pakt anders uit.

Hij wordt gevraagd naar Geesteren te komen. Meerdere mannen binden hem daar vast en weten hem te ontvoeren. Maar hij ontkomt. De man vlucht en meldt zich, met de kabelbinders nog om zijn polsen, bij een Vriezenveens autobedrijf. Daarna gaat hij, met zijn vrouw, naar de politie en verdwijnt vervolgens van de radar. Bronnen vertellen aan deze krant dat de man bewust ondergedoken zit, uit angst voor nieuwe acties richting hem.

De politie houdt twee ontvoerders aan. Een van hen is de tussenpersoon uit Geesteren voor de transportopdracht. De twee kennen elkaar goed. Dat blijkt onder meer uit de vastgoedonderneming die ze sinds 2006 samen hebben. Om bloedvergieten te voorkomen, haasten de Duitse autoriteiten zich naar buiten te brengen dat de Duitse douane de cocaïne heeft. Omdat de bende volgens hen absoluut niet terugdeinst voor geweld. In het verleden zouden er al liquidaties zijn geweest na problemen rond drugstransporten. De pers wordt uitgenodigd, foto’s van de drugspakketten worden getoond.

De Nederlandse politie neemt eveneens maatregelen als ze hoort dat er mogelijk mensenlevens op het spel staan. Ook Nederland geeft een persbericht uit dat de coke in beslag genomen is. Daarmee wordt ook hier de druk van de ketel gehaald – zo wordt gehoopt – en kan de recherche verder uitzoeken wie er verantwoordelijk zijn voor het drugstransport en de ontvoering.

De Duitse douane verwacht dat alle betrokkenen zich op Nederlandse bodem bevinden. Kirsch: “Het is nu aan de Nederlandse autoriteiten om de zaak te onderzoeken.”

Nederland en Twente
De recherche onderzoekt nu of de twee Twentse ondernemers hebben geweten van de daadwerkelijke lading van de container. Een woordvoerster van de familie van de man uit Geesteren liet eerder al aan deze krant weten dat hij onterecht verdacht wordt, al gaat ze niet inhoudelijk op de zaak in. ,Maar hij is beslist geen verdachte, maar juist slachtoffer in deze zaak. Hij is ter bescherming van zichzelf enkele dagen op een veilige plek ondergebracht.”

Toch wordt hij nog altijd verdacht van de ontvoering, laat een woordvoerster van het Openbaar Ministerie desgevraagd weten.

Bron: Algemeen Dagblad