WILLEMSTAD — Het kan niet zo zijn dat nauwelijks 1000 mensen voor 20.000 anderen bepalen wie in het bestuur en de commissies van coöperatie ACU komen te zitten. Om dat te veranderen is een viertal leden met een campagne begonnen.
Morgen vinden de verkiezingen voor het bestuur en de deelcommissies plaats.
“Onbegrijpelijk”, vindt Eunice Martis de gelatenheid waarmee leden van ACU omgaan met de coöperatie. Zelf bezoekt ze elk jaar trouw de algemene vergaderingen voor leden, waar het bestuur verantwoording aflegt over het afgelopen jaar. “Dan wordt de jaarrekening gepresenteerd met een begroting waar ik niets meer over te zeggen heb. Dat moet anders.”
Martis wil daarom dat de leden vooraf iets te zeggen hebben als de begroting wordt gepresenteerd. “ Als er bijvoorbeeld 100.000 aan sponsoring wordt uitgegeven, dan vind ik dat ik als lid mag zeggen: doe maar de helft. De leden moeten weten dat hoe meer geld er wordt uitgegeven, des te minder geld er in kas is en des te minder dividend ze krijgen aan het eind van het jaar.” Het gaat Martis erom dat de leden in ieder geval vooraf zeggenschap krijgen over de manier waarop het bestuur met hun geld omspringt.
Die algemene vergaderingen zijn ook niet effectief in haar ogen. Die beginnen ‘s ochtends en duren tot ‘s avonds. De bestuursleden geven dan wel antwoord, maar vaak roepen die antwoorden meer vragen op. Hierdoor kan het ontzettend lang duren en verwarrend worden. Zij pleit ervoor om een aantal vergaderingen per jaar te houden voor de leden en niet één per jaar.
Samen met met drie andere leden van ACU heeft ze zich kandidaat gesteld voor het bestuur en enkele deelcommissies. De club van vier heeft zo’n drieduizend flyers met hun foto’s laten drukken. Die hebben ze de afgelopen week verspreid. “Niet alleen om onszelf aan te prijzen voor een van de beschikbare functies, maar vooral om andere leden aan te sporen om te komen stemmen. Nu stemmen amper 1000 mensen, terwijl de coöperatie 21.000 mensen telt.”
Tijdens hun campagne de afgelopen week hebben ze met verschillende leden gesproken. Tevreden en ontevreden leden. “Er waren mensen die zeiden dat ze het bestuur goed vinden functioneren. Aan de andere kant was er ook een groep die kwaad was over het leningenbeleid van ACU. Ze merken dat een leningaanvraag veel te lang blijft liggen. Anderen zien dat hun lening wordt afgewezen zonder dat dit aan hen duidelijk wordt gemaakt. Deze mensen hebben een beter betaalde baan dan anderen, die wel een toewijzing krijgen.”
Een andere reden voor de vier mensen om zich verkiesbaar te stellen is omdat sommigen veel te lang in het bestuur of een deelcommissie zitten. “Een meneer zit daar al dertig jaar. Hoe kan een organisatie zo vooruit. Dan houd je de ontwikkeling van een organisatie tegen. Er moeten anderen in om leven in de brouwerij te brengen.” Maar, benadrukt Martis, het gaat er niet om om zichzelf aan te prijzen. Er zijn andere kandidaten. Het gaat er haar in de eerste plaats om dat de leden komen stemmen.
Bron: Amigoe