WILLEMSTAD — De toelatingseisen tot Curaçao als het gaat om wonen en werken, gelden sinds kort, net als voor Nederlanders, ook voor Amerikaanse staatsburgers. Deze eisen zijn per 1 juni gelijkgesteld.

Dit betekent dus dat ook de Amerikanen nu door middel van een zogenoemde ‘verklaring van rechtswege’ en zonder een verblijfs- en werkvergunning, op het eiland mogen wonen en werken.

Zij mogen maximaal zes maanden aaneengesloten binnen een tijdvak van één jaar zonder vergunning verblijven, dus als toerist. Als zij binnen deze zes maanden willen werken, of beslissen langer dan zes maanden te willen verblijven, dan zullen zij toelating moeten aanvragen door middel van een ‘verklaring van rechtswege’. Burgers van de Verenigde Staten zijn dus conform de gelijkgestelde toelatingseisen vrijgesteld van het aanvragen van een zogenoemde ‘tewerkstellingsvergunning’.

Tevens mogen Amerikaanse staatsburgers tijdens de aanvraagprocedure op het eiland blijven terwijl ze de verklaring afwachten, en mogen ze zelfs starten met werken zodra de aanvraag is ingediend.

Ook Amerikanen die langer dan tien jaar onafgebroken op Curaçao met een vergunning zijn toegelaten, ontvangen een verklaring van rechtswege.

Hiermee volgt de Toelatingsorganisatie (voorheen Immigratiedienst) de uitspraak van het hof van december vorig jaar op, die bepaalde dat Amerikaanse staatsburgers gelijkgesteld moeten worden aan Nederlanders als het gaan om wonen en werken. Het hof oordeelde toen ook dat staatsburgers van de VS dezelfde rechten en voordelen genieten als Nederlandse staatsburgers. Dit recht wordt ontleend aan het Amerikaans-Nederlands Vriendschapsverdrag van 1956, dat ook van toepassing is op Aruba, St. Maarten en de BES-eilanden.

Het betreft een uitspraak in een zaak die een Amerikaanse burger tegen de Sintmaartense overheid (lees Justitie-minister Ronald Duncan) had aangespannen tegen de afwijzing, om door middel van een ‘verklaring van rechtswege’ toegelaten te worden tot dat eiland, conform het Vriendschapsverdrag. De burger won de zaak in eerste aanleg. Duncan was het hier niet mee eens, ging in hoger beroep en verloor de zaak.

Ongewis

Het duurde de lokale overheid vijf maanden om uitvoer te geven aan dit vonnis (HLAR 69566/14), minister van Justitie tegen H.N. Grant) van 15 december 2014.

Uit een onderzoek van de Amigoe blijkt dat vele Amerikanen die op het eiland verblijven, hiervan niet op de hoogte zijn (gesteld).

Dit heeft te maken met het feit dat de Landsverordening Toelating en Uitzetting (LTU) en de verschillende uitvoeringsbesluiten hiervoor niet zijn aangepast en aangekondigd door de lokale overheid.

Formulier model 4

Echter, alle baliemedewerkers van de toelatingsorganisatie, tijdelijk gevestigd in Pietermaai Mall in de units 21 en 22, zijn weldegelijk op de hoogte van het vonnis en de ‘gevolgen’ hiervan voor de Amerikaanse burgers, blijkt verder. Conform de verandering van inzicht van de LTU gebaseerd op het verdrag, dienen Amerikanen nu dus ook – net als de Nederlanders – een zogenoemd ‘model 4 formulier’ (aanvraag verklaring van rechtswege gebaseerd op artikel 3 van LTU) in te vullen bij hun aanvraag. Indien zij een verkeerd formulier indienen, zullen de baliemedewerkers hun gegevens wel correct in het systeem invoeren, melden welingelichte bronnen.

Het is wel de bedoeling om het ‘model 4 formulier’ aan te passen en ‘Amerikaanse staatsburgers’ of ‘personen met een Amerikaanse nationaliteit’ in het formulier op te nemen. Terwijl deze procedure loopt, worden de baliemedewerkers op het hart gedrukt om alert te zijn en de correcte gegevens in het systeem in te vullen, indien de Amerikaanse aanvrager een incorrect formulier heeft ingevuld en ingediend.

Zoals bekend kost een verklaring van rechtswege sinds april vorig jaar 560 gulden aan leges plus 55 gulden aan retributie. Bij de aanvraag dient men ook in te dienen: een Verklaring Omtrent Gedrag (in de volksmond verklaring van goed gedrag), een bewijs van voldoende middelen van bestaan en een bewijs van passende huisvesting.

Bron: Amigoe