WILLEMSTAD — De kiezer heeft gesproken en wat er nu op tafel ligt is een nieuwe politieke realiteit. De coalitiepartijen zijn afgestraft. De MAN, die in de afgelopen vier jaar nauwelijks oppositie heeft gevoerd, is de grote winnaar van de verkiezingen.

Aan de andere kant moet Miro ‘Amparo’ dos Santos met drie zetels voor Kòrsou di Nos Tur (KdNT) in de nieuwe Staten serieus worden genomen.

Dat de MAN de verkiezingen wist te winnen komt voor velen als een grote verrassing. De blauwe partij won dertig jaar geleden voor het laatst de verkiezingen en was in geen van de afgelopen peilingen getipt als winnaar. De pijnlijke breuk enkele maanden geleden met het opzeggen van het lidmaatschap van Charles Cooper en tal van partijprominenten, bleek echter in het voordeel van de partij te werken.

Onder partijleider Hensley Koeiman profileert de partij zich als een die integriteit hoog in het vaandel heeft staan. De koers die onder Cooper werd gevaren en de vriendschappelijke banden die hij met inmiddels veroordeeld MFK-leider Gerrit Schotte onderhoudt, waren veel oudgedienden een doorn in het oog. Samen met een felle campagne van onder anderen Elsa Rozendal (ex-Pais) en Giselle McWilliam (ex-PNP) de afgelopen periode, en de terugkomst van mede-partijoprichter Don Martina, stevende de MAN op een nipte winst af.

Tel daarbij op de tot het laatste moment – volgens opiniepeilingen – meer dan 50 procent aan zwevende kiezers, die kennelijk geen keuze konden maken uit de dertien partijen. Dat vertaalde zich dit jaar in een laag opkomstpercentage van 66 procent. Zo’n 7000 stemmers minder op een totaal van 40.000 mensen die geen gebruik hebben gemaakt van hun stemrecht. Dat betekende een lagere kiesdeler en kleine partijen hadden nu 3764,6 stemmen nodig voor 1 zetel.

Maar op 113 stemmen na was dat niet eens voldoende voor Pais, die werd weggevaagd. Naast de financiële maatregelen heeft de immer voorzichtige houding van de partij in onder andere heikele kwesties als het Curaçaohuis en de gevolmachtigde minister Marvelyne Wiels, de partij opgebroken. Ongetwijfeld heeft de partij in het achterhoofd gehad dat, nadat er twee jaar na de autonome status in 2010 alweer verkiezingen uitgeschreven moesten worden, niet weer een stekker uit een kabinet getrokken moest worden om de continuïteit niet te verbreken.

Want daar was het werk van de PS-Pais-PNP-PAR-Sulvarancoalitie voornamelijk op gericht. In deze Catch-22-situatie moesten ze de noodzakelijke financiele maatregelen nemen om het Land Curaçao, na de aanwijzing door het College Financieel Toezicht in 2012, weer op de been te helpen en zo de toekomst zeker te stellen.

De aanwijzing werd twee jaar later opgeheven, maar de mensen met de dunste portemonnee werden het meest geraakt door de maatregelen en dat is de coalitie niet in dank afgenomen. De financiën van het land zijn weliswaar een stuk gezonder, maar de toegezegde economische groei die lang is beloofd, is bij velen nog niet aangekomen.

De MAN wist in verschillende delen van het eiland stemmen af te snoepen van MFK, die met 147 stemmen de verkiezingen nipt verloor, maar toch haar 4 zetels behield. Wel zag de partij van Gerrit Schotte het aantal stemmen sterk dalen: van 18.450 in 2012 tot 12.676 nu. Een daling van maar liefst bijna 6000 stemmen. Verder heeft Kòrsou di Nos Tur van Amparo dos Santos goed garen gesponnen bij de onvrede onder de protestkiezers over die uitblijvende economische groei.

De boodschap van Movementu Progresivo van Pais-afvallige Marilyn Moses en van Un Kòrsou Hustu van Omayra Leeflang, heeft bij ruim 7400 kiezers voet aan de grond gekregen. Daarnaast waren de onvermoeibare inspanningen van demissionair PNP-minister Suzy Camelia-Römer van Infrastructuur het afgelopen jaar duidelijk zichtbaar en leverde dus een zetel winst op.

Populaire onderwerpen als integriteit, goed bestuur en meer controle, maar ook sport, in combinatie met een sympathieke leider en de steun van politiek icoon Don Martina, hebben ervoor gezorgd dat Koeiman en de MAN door velen wordt gezien als een veilige partij. Een goed alternatief voor wat er in de afgelopen vier jaar niet goed is gegaan, maar ook een partij die zich daarnaast zal inzetten voor belangrijke waarden als deugdelijkheid van bestuur, transparantie en integriteit.

Vooralsnog betekent het, mocht de partij daadwerkelijk een coalitie kunnen vormen, dat het de komende periode inderdaad ‘Man na Obra’ zal zijn (de schouders eronder) om waar te maken wat er in de afgelopen periode is beloofd.

Bron: Amigoe