door Ariën Rasmijn
ORANJESTAD — Regeringspartij AVP wil intern vernieuwen. Met het overlijden van partijcoryfee Mito Croes heeft partijleider Mike Eman als boodschap voor zijn partij dat het weer tijd is voor partijeenheid, om weer samen naar het partijhuis te gaan en om te discussiëren over de partijwaarden en nieuwe plannen voor de toekomst.
Tijdens de herdenkingsbijeenkomst voor Mito Croes afgelopen maandag zei premier en partijleider Mike Eman in zijn toespraak dat de overleden oud-politicus en het Raad van State-lid hem op het hart had gedrukt dat er weer nadruk moest worden gelegd op partijeenheid. “Mito heeft samen met mijn broer gewerkt aan de opbouw van de partij. Een partij die op gegeven moment geen zetels had en groeide naar twee en daarna bleef groeien om dan ook weer achteruit te gaan. Heel belangrijk voor de partij om op terug te komen, was het cultiveren van een gemeenschappelijke visie voor de partij. Dat gebeurde ook veel in dit partijhuis. Dat samen zijn, samen discussiëren. In mijn oppositiejaren heb ik daarin veel geïnvesteerd met onze wetenschappelijke bureau en de ontwikkeling van onze mensen. De laatste jaren waarin we zoveel tijd hebben besteed aan het regeren en het realiseren van onze plannen is daarin minder geïnvesteerd. In de jaren dat je regeert, word je totaal geabsorbeerd door het werk dat je moet doen en daardoor geef je de partijorganisatie minder aandacht”, aldus Eman.
‘Waar staan we voor?’
Eman’s oproep tot een terugkeer naar meer eenheid, komt op een moment waarin AVP als partij verdeeld lijkt, temidden van aanhoudende geruchten dat Toerisme-minister Otmar Oduber op het punt zou staan om de partij te verlaten en zelf een nieuwe partij te starten. Dit allemaal met nog maar net iets meer dan een jaar te gaan voor de komende verkiezingen. De partijleider en premier zegt dat de aandacht niet naar electorale partijorganisatie hoeft – ‘Electoraal staan we even sterk als voorheen’ -, maar naar de inhoud. “Waar staan we voor, waar willen we naartoe, wat zijn onze principes. Dat is iets wat je constant moet koesteren. Het komt niet vanzelf. Wanneer je bezig bent met het uitvoeren van reeds uitgedachte plannen, moet je ook tijd maken voor nieuwe plannen en het maken van binding en betrokkenheid voor die nieuwe plannen voor de toekomst.” Eman benadrukt overigens dat de raad die hij van Mito Croes kreeg om weer aandacht te geven aan partijcohesie, los staat van diens lof voor wat de kabinetten Mike Eman 1 en 2 hebben bereikt.
‘Gemengde gevoelens’
De partijleider is niet de enige die terug lijkt te willen naar een tijd waarin er meer samen naar inhoud werd gekeken binnen de partij. Oud-gevolmachtigde minister Edwin Abath kijkt met weemoed terug naar de tijd waarin AVP voor hem een leerschool was, waar hij en andere toen nog jonge politici, zoals Mito Croes, Henny Eman en Tico Croes, de kneepjes van het vak leerden. “Het was een tijd van politiek als roeping. Een tijd van dienen in plaats van gediend worden. Ik zie een hele grote tegenstelling vandaag de dag in de politiek. Alles moet snel. Je komt op de lijst en je moet meteen Statenlid of minister worden. Toentertijd ging het om het leren met mensen omgaan en kennis opdoen van mensen die je konden begeleiden op weg naar politicus worden. Dat is een grote waarde die ik heb opgedaan onder leiding van onder andere wijlen Mito. Daarom sta ik hier ook met gemengde gevoelens, want het is pas wanneer zo’n groot figuur als Mito ons verlaat, dat we zien wat voor waarde hij had. Ik hoop dat zijn gedachtengoed centraal zal staan in de vorming van nieuwe politici van allerlei pluimages, want het wordt tijd dat dit soort politici weer hun plek krijgen in ons staatsbestel en in de gemeenschap.”
Nieuw talent
AVP is altijd bezig om nieuw talent aan te trekken, zegt Eman. “Ik noem even een Richard Arends. Hij is een kleine Mito Croes in ontwikkeling, met ook diezelfde betrokkenheid, brede kennis en drang om de publieke zaak te dienen. Dat soort mensen zijn niet veel op een eiland. Je moet ze aantrekken, cultiveren, interesseren in de publieke zaak, want mensen me zo’n dosis kennis, kunnen een mooie en veel lucratievere carrière maken in de private sector.” De partijleider zegt dat de AVP voor elke verkiezing intern probeert te vernieuwen, ook met nieuwe mensen op de lijst. “Dat blijft een belangrijke factor, ook om de generaties die langer gediend hebben, langzamerhand te vervangen. Ook jezelf en zelfs je team. Dat is bijna een verplichting.”
Over een opvolger van zichzelf als lijsttrekker en partijleider is nog niet intern binnen de partij gesproken, zegt Eman. Wel bevestigt hij nogmaals dat hij op verzoek van de partij nogmaals het lijsttrekkerschap op zich neemt voor 2017. “Het is belangrijk om die continuïteit te garanderen, maar om tegelijkertijd ook te werken aan opvolgers voor mij en meerderen binnen de partij die al langere tijd meegaan.” Eman zegt voor de komende verkiezingen daarom ook een kieslijst te willen samenstellen met daarin een combinatie van gevestigde en jonge krachten uit wat hij noemt de ‘generacion di relevo’.
Bron: Amigoe
Florerende ideologie
In mei 1998 observeerde we het volgende over het Rapport Calidad. “De regering noemt in het regeeraccoord 1998 als speerpunt van haar beleid opnieuw deugdelijk bestuur, Calidad. Deugdelijk bestuur wordt vertaald als Calidad. Het derde kabinet Eman beloofde binnen één jaar, het rapport Calidad (1997) integraal uit te voeren. Een permanent traject van optimalisering van de kwaliteit van het bestuur en het politieke proces zal worden ingevoerd. De regering zal een transparant beleid voeren en de actieve deelname van de samenleving bevorderen door versterking van de erkende consultatieve organen. Ook zal het parlement onafhankelijk moeten functioneren.
Tevens zal er ondermeer een einde komen aan het liquiditeitstekort van de overheid, de misdaad zal intensief worden bestreden, de politie zal gereorganiseerd worden en er komt een internaat voor problematische jongeren. Aandacht zal worden besteed aan de bejaardenzorg, diversificatie van de economie en het juiste gebruik van het Papiamento. Het toelatingsbeleid van vreemdelingen wordt gewijzigd, voor rijksgenoten wordt echter het flexibele beleid voortgezet. De geschiedenis van de Status Aparte zal worden vastgelegd en onderdeel gaan vormen van het onderwijs op de lagere en middelbare school. Het milieu is een punt van voortdurende zorg voor de regering, evenals het tekort aan betaalbare huisvesting, het arbeidsmarktbeleid, een pensioenvoorziening voor alle werknemers. Het nu volgende artikel gaat over het begrip kwaliteit van bestuur en het waarom van de toegenomen aandacht voor Calidad van het overheidsbestuur. De oorzaken die kunnen leiden tot ondeugdelijkheid van bestuur worden beschreven. Om ondeugdelijk bestuur te voorkomen is controle op het overheidshandelen door het parlement en de rechter noodzakelijk. Maar dat is niet genoeg. De basis van de rechtsstaat is Respet van de overheid voor de burger en van de burger voor de overheid. Als die waarden en normen geen essentieel onderdeel vormen van een maatschappij wordt de rechtsstaat van binnenuit uitgehold en is deugdelijk bestuur onmogelijk.
Veilige Voorspelling
In april 1995 hield de regering van Aruba een Koninkrijkssymposium dat veel aandacht trok. Het onderwerp was deugdelijk bestuur. Bij die gelegenheid zei Gevolmachtigde Minister Mito (A.G.) Croes dat: “Good politics, bad government” betekende en “good government, bad politics” was. Hiermee bedoelde hij dat goed overheidsbestuur geen stemmen bij de verkiezingen oplevert. Politieke patronage heeft zich op de Nederlandse Antillen en Aruba pas kunnen ontwikkelen na de invoering van het algemeen kiesrecht in 1948. De regering van de Nederlandse Antillen (en Aruba sinds 1986) heeft sinds de invoering van de Staatsregeling van 1948 de allocatie van de overheidsmiddelen zelf in handen. Ook wordt een groot aantal instellingen gesubsidieerd door de overheid. Patronage leidde ertoe dat overheidsmiddelen werden gebruikt om politieke medestanders te belonen, vaak in de vorm van een ambtelijke functie. De toename van ambtelijke aanstellingen was de laatste decennia aanzienlijk. Daardoor is het personeelsbestand van de overheid buiten proportioneel gegroeid. Dit is geen probleem bij voldoende inkomsten van de overheid, maar bij een teruglopende economie en een tekort aan (liquide) middelen kunnen de salarissen van ambtenaren een onevenredig groot beslag leggen op de overheidsinkomsten. Als er daarnaast door de overheid veel is geleend moet een te groot deel van de inkomsten aan rente en aflossing worden betaald.
De afhankelijkheid van lokale politici van hun kiezers en het feit dat anonimiteit van beslissingen in kleine samenlevingen haast onmogelijk is, leggen een zware druk op het overheidshandelen. Door de kleinschaligheid en het gebrek aan anonimiteit worden bestuurders teveel op hun vingers gekeken en moeten zij te vaak primair als politici handelen. Dit gedrag is dan gericht op het verwerven of behouden van macht en niet op hetgeen bestuurlijk wenselijk zou zijn. Kleinschaligheid werkt kennelijk ook op politiek gebied een sterke sociale controle in de hand en beperkt daarmee ook de bestuurlijke bewegingsruimte. Een probleem is ook dat veel kiezers alleen op grond van een beloning willen stemmen op een bepaalde partij. Het gaat bij patronage niet alleen om het uitdelen van gunsten maar ook om rechtsongelijkheid, omdat niet allen gelijk voor de wet worden behandeld en de wet ook willekeurig wordt toegepast in sommige gevallen.” Renée van Aller&John de Vries
Veel beloven en weinig geven….
Mito Croes publiceerde ooit in – ik meen me te herinneren in 1997 – het rapport “Calidad”
Een handleiding, of beter gezegd een handreiking om de deugdelijkheid van bestuur op Aruba in goede banen leiden. Kwaliteit was het credo.
De AVP en meer speciaal de gebroeders Eman, hebben de handreiking nooit aangenomen. Eigen belang en vriendjespolitiek hebben de laatste jaren de boventoon gevoerd. Financieel staat Aruba aan de rand van zijn eigen graf.
Iedere Arubaan – de meesten beseffen het nog niet – dragen een schuldenlast die bijna niet te torsen valt. Maar wat als de economie drastisch gaat instorten, bijvoorbeeld door de opkomst van Cuba als grote toeristentrekker? Dan wordt de financiële strop, om de nek van de Arubaan, echt hard aangetrokken. Pensioengelden zullen versmelten en de AZV zal mogelijk nog maar 40- tot 50% van de zorgkosten dekken. Onderstand zal zich beperken tot uitgifte van voedselbonnen.
De begroting van Aruba wordt drijvende gehouden door luchtbubbels. De bubbels van de luchtkastelen die Eman voorspiegelt. Eman loopt als een protserig mannetje over het eiland. Hij heeft immers de VN mogen toespreken. Dat er amper toehoorders aanwezig waren deert hem niet.
Nu zijn steun en toeverlaat, en de man die hem door-dik-en-dun achter de partijschermen verdedigde, is weggevallen wordt Eman ongerust.
Edwin Abath inmiddels, ook een oude rot in het vak, legt de vinger op de zere wonde: iedereen wil teveel en te vlug. Eigen belang staat bij de meesten op de voorgrond en niet het belang van de Arubaan.
Otmar Oduber moet met zijn ministerie het geld binnen halen, dat de opportunisten weggooien aan megalomaniesche projecten of zelf in hun eigen zakken steken. Waarom moet de oude Lago weer open? Oduber had betere plannen.
Zou het verscheiden van Mito de ogen van Mike Eman geopend hebben? Zou hij begrijpen dat de kwaliteit van zijn adviseurs enkel bestaat uit het plukken van veren om die vervolgen is zijn kont te steken?
Calidad – kwaliteit – is ver te zoeken in de AVP!