Tekst: Judice Ledeboer Foto’s: Ken Wong
Met de onderzeeër Curasub van Substation Curaçao was het al mogelijk om rond Curaçao tot dieptes van 1000 voet diepzee-onderzoek te doen, maar met de onderzoeksboot, de Chapman, die de mini-onderzeeër overal naartoe kan brengen, kan er in het gehele Caribische gebied onderzoek worden gedaan.
Dit is vooral belangrijk voor de wereld van de marien-biologische wetenschap, want er is nog heel veel te ontdekken in de diepte van zeeën en oceanen.
Sinds de Curasub in gebruik is en wetenschappers uit de hele wereld dagelijks onderzoek doen rond de diepe koralen bij Curaçao zijn er al meer dan dertien nieuwe vissoorten ontdekt en diverse sponzen. Dutch Schrier, ondernemer en avonturier, maakte dit samen met zijn zakenpartner Rudy Pizziolo allemaal mogelijk. De Chapman is zijn nieuwste project en deze maand nog presenteert hij de boot aan het grote publiek.
De Chapman is het voormalige schip van de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). Na jarenlang in de vaart te zijn geweest en voor NOAA toezicht te hebben gehouden bij de krabbenvangst in de Beringstraat bij Alaska, belandde het schip als onderzoeksschip bij de Portoricaanse universiteit in Puerto Rico. Daar werd de Chapman acht jaar lang succesvol ingezet bij onderzoek van marien-biologiestudenten. De hoge kosten verbonden aan scheepsonderhoud leidden er echter toe dat de Chapman steeds minder uitvoer en uiteindelijk lange tijd ongebruikt afgemeerd langs de kade bleef liggen. Totdat Schrier het schip in 2008 ‘vond’.
Hij zag een nieuwe toekomst voor het zeer vervallen vaartuig en kocht het met eigen geld. De Chapman werd naar Curaçao gesleept, maar Schrier liet het schip op eigen kracht de haven binnenvaren. “Het zag er destijds zwaar verwaarloosd uit”, vertelt Laureen Schenk, marketing manager bij Substation Curaçao tijdens een rondleiding van genodigden aan boord. “Er is drie miljoen dollar in het schip gestoken om het in de staat te brengen waar het nu in verkeert.”
Nieuw ‘speeltje’
Met recht zijn Schrier en Pizziolo trots op hun nieuwe ‘speeltje’. Wie kan er zeggen dat hij een eigen onderzoeksschip heeft dat zoveel kan gaan betekenen voor de wetenschap over de onderwaterwereld?
Het schip werd ooit gebouwd en ontworpen door Bender Scheepsbouw in Alabama (Verenigde Staten) en werd in december 1979 te water gelaten. Het zusterschip ‘Northwestern’ is het bekende schip van het televisieprogramma ‘Deadliest Catch’ waar stoere vissers met gevaar voor eigen leven reuzenkrabben vangen ten behoeve van de consumptie. Schriers plannen zijn echter gericht op het leveren van een bijdrage aan de wetenschap die zich bezighoudt met onderzoek in het tot dusverre nauwelijks onderzochte diepzeegebied tussen 150 en 1000 voet.
Onderzoekers en toeristen
Het schip is 38,7 meter lang, 9 meter breed en bestaat uit gelast staal. Het heeft een nettogewicht van 290 ton en een waterverplaatsing van 460 ton. Op het bovendek en het middendek zijn zes hutten voor de bemanningsleden. Benedendeks zijn vijf luxe hutten en er is plaats voor tien passagiers. De passagiers zullen vooral wetenschappers zijn. Die zijn gewend om desnoods op matjes op de grond te slapen als ze ‘veldonderzoek’ doen, maar op de Chapman slapen ze in airconditioned hutten op normale, vrij ruime bedden, waar speciale matrassen op liggen. Er is slechts één hut waar je kunt spreken van een kajuit. Hier zijn vier bedden. De andere passagiershutten zijn voorzien van een eigen badkamer met douche en toilet en een bureau en er zijn in iedere hut twee bedden. In elke hoek en open ruimte achter deuren zijn kasten gebouwd voor opslag en/of bagage. Ook niet-wetenschappers kunnen meevaren en er zullen in de toekomst toeristische vaarten worden georganiseerd.
De stuurhut is in oude stijl volledig vernieuwd met de nieuwste snufjes op het gebied van navigatie. Er zijn een paar lokale kapiteins die om beurten het schip mogen besturen.
In het schip is een grote ruimte voor gemeenschappelijk gebruik waar de bemanning en passagiers kunnen eten en waar men ook kan ontspannen na een dagje hard werken. Deze ruimte wordt ook wel de lounge genoemd. Er staan grote tafels die hol zijn zodat die ruimte als opslagplaats gebruikt kan worden. “Voor bijvoorbeeld droge proviand, zoals rijst en aardappelen”, legt Schenk uit. Dat het schip gebouwd is om ook zwaar weer te trotseren is te zien aan de tafelbladen die niet te tillen zijn door één persoon, dus die blijven wel stevig liggen als het schip in de golven heen en weer geslingerd wordt. Alles is stevig en robuust aan het schip. Er is overal aan gedacht, tot in detail.
Natuurlijk is er ook een keuken, in scheepstermen spreekt men over de kombuis. Daar zal de kok de maaltijden bereiden. De werkplekken, koelkast, fornuis en andere machines in deze kombuis zijn allemaal van roestvrij staal.
Naar andere plekken
Carole Baldwin van het Smithsonian Institution in Washington is één van de wetenschappers die Curaçao regelmatig bezoekt om onderzoek te doen. Zij is heel enthousiast over de Chapman. “Want nu kunnen we ook op andere plekken in het Caribische gebied naar flinke dieptes”, vertelt ze. Ze is al mee geweest naar Bonaire tijdens een van de eerste tochten van de Chapman. Daar werd gekeken of er dezelfde vissen en koralen leven als op Curaçao. Voor natuurbescherming en het duurzaam gebruik van de riffen is inventarisatie van de biodiversiteit heel belangrijk. In opdracht van het ministerie van Economische Zaken, Caribisch Nederland en Nederland, die samen de mariene biodiversiteit en visserij in de wateren rond de eilanden beheren, werden deze onderzoeken gedaan, dankzij de Chapman.
Het schip vaart 9,5 à 10 knopen en in zes uur naar Bonaire. In het buitenlab, een speciaal gemaakte ruimte midden op het schip, konden de wetenschappers al direct aan het werk. Nu is het buitenlab nog ‘open’, maar het zal worden afgesloten met plexiglas en er komt zelfs airconditioning, zodat het voor de wetenschappers comfortabel is om er hun onderzoeken te doen. Aanvankelijk was de Chapman vooral gekocht om de Curasub te kunnen vervoeren naar andere plekken, maar door het ‘buitenlab’ heeft het nu ook de rol van onderzoeksschip.
Kraan voor Curasub
Het belangrijkste op het schip is de enorme kraan die op het achterdek staat. Deze kraan kan de Curasub in en uit het water takelen. Er is een speciaal ‘docking platform’ voor de onderzeeër gemaakt, dat ook in en uit het water getakeld wordt, zodat de passagiers in de Curasub kunnen klimmen. Eenmaal op de plek van bestemming gaat eerst het platform in het water en dan de Curasub. De kraan bestaat uit een 110 tons zogenoemde ‘knokkelboom’ kraan en is ontworpen en gebouwd door de Italiaanse Fassi Groep, wereldleider in de sector van hijskranen. Toen het schip af was besloot Schrier om de achterkant van het schip ‘open’ te maken en er een achterplatform aan te bouwen zodat de Curasub daarop wordt vervoerd en zodoende beter het water ingetakeld kan worden. Dit voorkomt zwaartekracht die de stabiliteit van het schip in gevaar zou brengen. Het bedienen van deze bijzondere hijskraan vraagt de nodige expertise, want het is precisiewerk en slechts enkelen mogen de kraan bedienen, waaronder Schrier, die uiterst voorzichtig het docking platform aan boord hijst als de avond valt.
Schrier is iemand die voor perfectie gaat en hij wil niets aan het toeval overlaten. Hij heeft de hoogste veiligheidsnormen die er noodzakelijk zijn bij een dergelijk schip in acht genomen en dat maal twee. Dit betekent dat hij overal tweemaal meer capaciteit liet bouwen dan noodzakelijk. Zo is bijvoorbeeld de hijscapaciteit van de kraan vele malen groter dan noodzakelijk om de onderzeeër te tillen. Ook de bediening en de instrumenten van de Curasub zijn het tweevoudige van hetgeen nodig is. Iets dat voor eigenlijk alle voorzieningen geldt.
En aangezien zout water alles aantast, worden de Curasub en alle machinerie die met zeewater in aanraking komen, iedere dag met vers (zoet) water schoongemaakt. Want ook inzake onderhoud gelden de hoogste eisen.
Decompressietank
Op het bovendek is er ook nog ruimte voor twee 20 voets containers die uitgerust worden met ‘natte’ en ‘droge’ laboratoriumapparatuur voor het stabiliseren van verzamelde mariene exemplaren. En daarnaast zijn er vergevorderde plannen om op het voordek van de Chapman een mobiele decompressiekamer te plaatsen voor noodgevallen in geval van duikongevallen.
Vanuit de organisatie ‘Curaçao substation’ zijn er grote verwachtingen voor de toekomst. Met alle mogelijkheden die er nu zijn wat betreft het bereiken van het gehele Caribische gebied met de Chapman en wellicht verder, de huidige techniek, zoals die aanwezig is op de mini-onderzeeër, de camera’s, de mogelijkheden om biologische specimen te verzamelen en het grote enthousiasme van wetenschappers uit de hele wereld, kan het ecosysteem gedocumenteerd worden, worden er nieuwe vissen, koralen en planten gevonden en worden er misschien ook sponzen of planten gevonden die als medicijn tegen onder meer kanker gebruikt kunnen worden. Want ook wetenschappers die onderzoek doen naar kanker en de mogelijkheden om deze ziekte te bestrijden of te voorkomen weten Curaçao te vinden.
Dat er geschiedenis geschreven wordt dankzij de Curasub en straks ook dankzij de Chapman bewijst de vondst onlangs van een diepwaterkathaai, die men nog nooit levend had gevonden. Op een ongelooflijke diepte van 960 voet werd deze 18 centimeter lange kathaai gevonden (Scyliorhinus hesperius, de Whitesaddled Catshark). In het Curaçao Sea Aquarium verblijft deze haai nu in het koudwaterlaboratorium in een tank met koud water van rond de 11 graden Celsius. Om diepwatervissen levend naar boven te halen en om hen niet te veel last te laten hebben van verandering van druk en temperatuur heeft de Curaçao Substation Organisatie allerlei technieken in huis. Heel langzaam, met gebruik van speciale waterdoorlatende bassins worden de op grotere diepte gevonden vissen naar de oppervlakte gehaald. Dit duurt soms enige dagen.
Vooralsnog ligt het schip in de haven bij Parera. De Chapman maakte zijn ‘maidentrip’ in januari van dit jaar en er volgden een aantal proefvaarten die succesvol waren voor de wetenschappers die meegingen. De aanvragen om met het schip op onderzoek te gaan stromen nu uit de hele wereld binnen.
Belangstellenden die meer over de Chapman willen weten kunnen contact opnemen met Laureen Schenk op [email protected] of website substation-curacao.com bezoeken.
Bron: Amigoe