door Favell Maduro
WILLEMSTAD — Er komt dit jaar nog een ‘database’ met de namen van Curaçaoënaars die in het buitenland via Studiefinanciering Curaçao (SSC) studeren. Hiermee wil SSC bevorderen dat meer Curaçaoënaars terugkeren naar het eiland. Dat zegt Margit de Freitas, directeur Stichting Studiefinanciering Curaçao.
“Het databestand gaat geen verkapt uitzendbureau worden”, zegt De Freitas meteen. “Het is niet de bedoeling om studenten te laten weten welke vacatures bedrijven hebben. Wel willen we dat bedrijven weten welke Curaçaose studenten een bepaalde studie volgen, zodat ze zelf met elkaar in contact kunnen treden.” Het databestand van SSC moet gezien worden als een matchmaker zodat arbeidsmarkt en onderwijs dichter bij elkaar komen te staan.
Jaarlijks vertrekken honderden jonge Curaçaoënaars naar het buitenland om daar te gaan studeren. Slechts een klein deel ervan komt na zijn studie terug naar Curaçao. Deze zogenoemde ‘braindrain’, het verlies van talentvolle mensen, is al jaren een punt van discussie.
Om die ‘braindrain’ tegen te gaan, wordt er al jaren over gesproken om een database in te voeren met de namen van degenen die met een studielening van Curaçao naar het buitenland zijn vertrokken. Het gaat om een bestand van de mensen die afgestudeerd zijn en degenen die nog studeren. Met het databestand worden bedrijven geïnformeerd welke jongeren aan het studeren zijn en wat hun competenties zijn.
In 2011 heeft Stichting Kennis voor Curaçao ook een studie laten verrichten naar de keuze van hoogopgeleiden om terug te keren naar Curaçao. “Uit het onderzoek blijkt dat de meeste in Nederland wonende Curaçaoënaars niet staan te trappelen van ongeduld om terug naar Curaçao te gaan. Zij zien zichzelf op korte en middellange termijn nog in Nederland blijven, maar op de lange termijn (tien jaar of meer) wil vrijwel iedereen wel graag terug naar Curaçao. Doorgaans geldt: hoe ouder de respondent, des te liever hij of zij uiteindelijk naar Curaçao terug wil. Maar of het er ooit van zal komen…?”
“We horen al langer van mensen die solliciteren naar een baan op Curaçao, maar geen reactie krijgen op hun brieven. Dat we hen niet helpen bij een terugkeer. Ondanks moderne middelen zoals Skype en e-mail is er een enorme afstand tussen de afgestudeerden en het bedrijfsleven. Als die afgestudeerden pas weer na hun studie naar Curaçao komen, blijkt dat hun afwezigheid te lang is geweest. Soms hebben ze andere zaken die meespelen die belangrijk zijn. Bijvoorbeeld als ze al kinderen hebben, dan kijken ze naar kinderopvang en scholen. Dan gaat het niet alleen om het werk vinden”, aldus De Freitas.
Vanuit SSC merken ze dat studenten die tijdens hun studie op Curaçao stage komen lopen, meer kans maken op een vaste baan, dan degenen die pas na hun studie of later terugkeren. Met het databestand wil SSC daarom bereiken dat bedrijven studenten uitnodigen om zich al tijdens hun studie op Curaçao te oriënteren. Door die contacten al tijdens hun studie op te bouwen kunnen ze na het afstuderen makkelijker aan de slag.
In 2011 schreef Maarten de Jong van de Stichting Kennis voor Curaçao dat de groep terugkeerders steeds groter aan het worden is. De Freitas op haar beurt zegt nu daar geen enkel zicht op te hebben. Volgens het rapport uit 2011 waren de terugkeerders wel tevreden met hun keuze en hadden ze geen plannen om weer te gaan emigreren. De SSC-directeur verwacht dat het databestand binnen een jaar operationeel is.
Bron: Amigoe
Idioot. Er zijn geen banen op Curacao!
Ik zie HBO-ers en WO-ers solliciteren op schoonmaakbaantjes, echt waar!
En wat voor een voorbeeldfunctie gaat er uit van de regering die een ex gedetineerde tevens verdachte in een grote witwaszaak zonder enige opleiding en met een lang strafblad naar het Parlatino stuurt om Curacao internationaal te vertegenwoordigen!
En niet alleen dat, maar stel je voor dat je als afgstudeerd academicus moet werken 0nder een politiek benoemd persoon die veel minder in huis heeft dan jou… en je niet wordt gewaardeerd om je input. Dan ga jezelf hardhollend weg.
Gister zag ik nog zo iemand op TV (Tele Curaçao of CBA weet ik niet meer) die beweerde dat afgestudeerden maar een baan bij de overheid moesten krijgen als ze afgestudeerd waren. Nou, als je één ding niet moet doen is werkgelegenheid bij de overheid scheppen!
Ik heb geconstateerd dat Nederlanders die Nederland uitgaan, voor een baan in het ontwikkelingswerk of een commerciele baan, na 5 jaar niet meer goed in Nederland kunnen leven. Zij zijn veranderd in die 5 jaar en Nederland is ook veranderd. Als ze dan na 5 jaar of langer terug komen zijn ze niet op hun gemak. Met als resultaat dat ze weer zo snel mogelijk Nederland verlaten, maakt niet welk land, als ze maar weg kunnen.
Misschien dat dat fenomeen ook voor Curacaoenaars geldt. Hier geldt dan nog als extra probleem dat je een ‘makamba pretu’ bent geworden.