WILLEMSTAD — Sinds de walk-out op de Spoed Eisende Hulp (SEH) van het St Elisabeth Hospitaal (Sehos), is het alleen nog maar drukker geworden in het ziekenhuis. “De vraag naar intensieve zorg is zo explosief, dat het op een hoog niveau blijft”, zegt Sehos-woordvoerder Bob Harms. Het ziekenhuis is nu bezig om de afspraken die gisteren met de zorgvakbond CBV zijn gemaakt, uit te voeren.
“Hoewel er eergisteravond een walk-out was van personeel van de SEH, heeft de afdeling nooit plat gelegen”, verduidelijkt Harms. “Verpleegkundigen hebben hun ongenoegen geuit, maar er was wel personeel aanwezig om patiënten te verzorgen op de SEH.” Naar aanleiding van de staking hebben zorgvakbond CBV en het bestuur van Sehos gisteren bijna de hele dag onderhandelingen gevoerd. “De Raad van Bestuur heeft aangegeven een paar dagen de tijd nodig te hebben om de gemaakte afspraken voor te leggen aan het management. Vervolgens zullen de afspraken worden opgenomen in het protocol”, zegt de nieuwe voorzitter Johnsel Diaoen.
“In principe moeten er zoveel mogelijk patiënten uitgezonden worden, zodat er plaats vrij komt op de SEH. Patiënten van de Intensive Care (IC) hebben een bepaalde zorgbehoefte. Die kan niet gegarandeerd worden op de Spoed Eisende Hulp. Daarom ging het personeel in staking, omdat zij niet verantwoordelijk willen zijn voor patiënten die eigenlijk op de Intensive Care horen te liggen”, zegt Diaoen.
Het belangrijkste punt dat uit de onderhandeling is gekomen, is dan ook dat de medisch directeur een grotere inspraak krijgt om uitzendingen van patiënten naar het buitenland te bespoedigen. Normaliter wordt dit door de behandelend specialist in samenspraak met de SVB geregeld. Maar een uitzending is nog niet zo eenvoudig. “Allereerst moet de patiënt in staat zijn om naar het buitenland vervoerd te worden. Ook moeten het buitenlandse ziekenhuis en de SVB akkoord gaan”, legt Harms uit.
In principe kan een uitzending binnen 48 uur geregeld worden. Daar komt veel bij kijken. Nadat de SVB en het buitenlandse ziekenhuis akkoord zijn, moet er een ambulance geregeld worden. Air ambulances zijn te huur op Aruba, St. Maarten en Bonaire. Ook ziekenhuizen in Colombia hebben een eigen air ambulancesysteem. “In een air ambulance moet dezelfde apparatuur aanwezig zijn als op de Intensive Care”, vertelt Harms. “Een IC-bed is niet zomaar een bed. Het behelst ook complexe apparatuur, die door gespecialiseerd personeel bediend kan worden. Daarnaast is er een verpleegkundige die de patiënt verzorgt.” Op een air ambulance vliegt dan ook een gespecialiseerde crew met de patiënt mee. Sehos is het enige ziekenhuis op het eiland met Intensive en Medium Care-afdelingen.
De stroom patiënten die in het ziekenhuis moet worden opgenomen blijft ondertussen maar toenemen. “Alle afdelingen zitten vol”, aldus Harms. Zo liggen op dit moment zes mensen op de Intensive Care, drie op de Cardio Care en drie op de Spoed Eisende Hulp. Daarnaast liggen nog zes mensen op de Medium Care, die problemen hebben met hart en vaten. Daar worden zij 24 uur per dag bewaakt.
Op de IC liggen patiënten die voor een bepaalde periode verzorgd moeten worden. Het gaat vooral om mensen die een beroerte of een hartaanval hebben gehad of andere hartaandoeningen hebben. Daar komen steeds meer mensen bij. “Ieder jaar rond deze tijd is er een piek op de IC, maar dit jaar ligt die piek nog vele malen hoger”, zegt Harms.
Om de toestroom van patiënten te kunnen verwerken is Sehos druk doende om procedures in gang te zetten om genoeg personeel aan te trekken. Zo wordt een aantal gepensioneerden dat gespecialiseerd is in intensive care weer te werk gesteld. “Sinds 2009 hebben we al te maken met een chronisch personeelstekort. We willen weer op een niveau komen waarbij de zorg over de hele linie gegarandeerd kan worden”, aldus Diaoen.
Volgens Harms hoeven mensen niet bang te zijn dat zij niet meer opgenomen worden, indien zij intensieve of spoedeisende verzorging nodig hebben. “Wij kunnen altijd patiënten voor een aantal uren bewaken. In zulke gevallen werken wij namens een doorschuifsysteem; we kijken hoe we met de patiënten die stabiel genoeg zijn kunnen schuiven, zodat er weer ruimte voor een nieuwe patiënt ontstaat. Vergeleken met andere landen, waar patiënten niet altijd snel genoeg opgevangen kunnen worden, staan we goed.”
Bron: Amigoe