door onze correspondent Otti Thomas

DEN HAAG — Een wanhopige moeder die schreeuwt dat ze de arm van haar driejarige dochtertje breekt, als het meisje niet rustig blijft zitten. Een zwanger tienermeisje, dat alleen een kind wil als compensatie voor het gebrek aan liefde en aandacht van haar ouders.

Een moeder met negen kinderen van vier verschillende vaders, die allemaal afwezig zijn, en waarvan de zes jongens allemaal in de gevangenis zitten.

Het beeld dat Jopi Hart donderdagavond schetste van Curaçao stemt droevig. In een land dat relatief rijk is voor het Caribisch gebied, leeft een groot deel van de bevolking in grote armoede. Het aantal gewelddadige overvallen gepleegd door tieners van twaalf, dertien of veertien jaar is bijzonder hoog. “Een baby is niet voorbestemd om later overvaller te worden, dus ergens moet het fout gaat”, zei Hart.

Geweld onder jongeren is het onderwerp van ‘Kruispunt’, een roman waarin Hart de gedachten, keuzes en uitdagingen volgt van een jonge crimineel. De publicatie is de reden dat de Vereniging Antilliaans Netwerk hem uitnodigde voor de presentatie in het Amsterdams Congres Centrum. De aanwezigen, onder wie maatschappelijk werkers, jeugdbegeleiders, docenten, artsen en vertegenwoordigers van de politie, probeerden samen oplossingen te bedenken om het tij te keren. De Curaçaose Justitie-minister Nelson Navarro krijgt op termijn een video-opname van de discussie, omdat ook hij geïnteresseerd is in de visie van deskundigen op dit gebied.

Uit de inbreng van de aanwezigen bleek dat er redelijk wat initiatieven zijn. De één maakte melding van een Nederlands project voor de ondersteuning van vaders: “Ze ontmoeten andere vaders en leren om te communiceren met hun kinderen en met moeders.” Een medewerkster van de gemeente Amsterdam noemde het Curaçaose project Tur Wowo Riba Bo ook bekend als Top C, waarin criminele jongeren voortdurend in de gaten worden gehouden en ook een beroep gedaan wordt op hun familie om te voorkomen dat ze in de fout gaan. Het project is gebaseerd op het Top 600 project van de gemeente Amsterdam.

Hart had zelf ook een aantal aanbevelingen. Als oud-leraar en bestuurslid van het Rooms Katholiek Centraal Schoolbestuur wees hij op de noodzaak om het onderwijs een grotere rol te geven in de opvoeding van kinderen. De beslissing om lessen halverwege de dag te laten eindigen moet worden teruggedraaid. Het voorkomt dat kinderen van werkende ouders ‘s middags zonder begeleiding thuis zitten, maar geeft tevens de mogelijkheid om aandacht te besteden aan voeding, omgaan met geld, sport, kunst en drama, zei hij. “Drama is ontzettend nuttig. Als je een rol moet spelen, dan moet je je ook verplaatsen in andere mensen.’“

Verder wees Hart op het belang van taal. Kinderen moeten in staat zijn om hun gedachten en ideeën te verwoorden, want als ze dat niet kunnen zullen ze uit frustratie eerder voor geweld kiezen. Engels of Papiaments hebben daarbij de voorkeur, want tegen Nederlands bestaat ook een grote emotionele weerstand. Tot slot noemde Hart op het belang van een gezamenlijk aanpak. Niet alleen van het ministerie van Justitie, maar ook de andere ministeries. Niet alleen door ouders of docenten, maar ook door andere familieleden, Sentro’s di Bario en de jongeren zelf.

Pijnlijk genoeg waren het juist de jongeren, die tijdens de discussie vaak over het hoofd werden gezien als ze een vraag wilden stellen. “Ik denk er mogelijk ook een gebrek is aan deskundigheid op het gebied van opvoeding”,’ merkte één van hen uiteindelijk op. Inderdaad is er ook een enorme behoefte om jonge ouders te ondersteunen, erkende Hart.

Bron: Amigoe