28 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Amigoe | Maatschappelijke ontwrichting aanpakken met steun samenleving

HomeMediaAmigoe | Maatschappelijke ontwrichting aanpakken met steun samenleving

door Amigoe verslaggever Mirte de Rozario

Normand Jones en zijn vrouw Mirjam Timmerman
Normand Jones en zijn vrouw Mirjam Timmerman

ORANJESTAD — Een extreem hoog echtscheidingspercentage, de vurige discussie over het toestaan van geregistreerd partnerschap en burgers die hun onvrede uiten door het spuiten van graffiti.

Het zijn actuele voorbeelden die mediator en coach Normand Jones aangrijpt om aan te tonen dat de samenleving ontwricht is. Hij sprak met professionals uit het sociaal-maatschappelijke werkveld en krijgt steun om een groep te vormen van burgers en organisaties die out of the box durven te denken om het eiland terug in balans te brengen.

 

Jones is geboren op Aruba en groeit in de jaren ‘60 en ‘70 op in San Nicolas, in een gezin met tien kinderen. Op zijn achttiende verhuist hij naar Nederland, waar hij zich later met zijn vrouw beroepsmatig richt op onder andere conflictbemiddeling. Na 38 jaar is Jones deze maand met zijn gezin op vakantie op Aruba. “Al bij aankomst merkte ik dat ik iets miste, het ‘One Happy Island’-gevoel. Toen ik als kind opgroeide, merkte ik dat steeds meer mensen begonnen te klagen. Het leek alsof de groep mensen die ongelukkig was, steeds groter werd. En dat gevoel heb ik nog steeds”, vertelt Jones aan Amigoe. Maar hij laat het daar niet bij zitten. Hij wil vanuit zijn eigen vakgebied iets terugdoen voor Aruba.

Infrastructuur versus normen en waarden

Hij raakt in gesprek met mensen in sociaal-maatschappelijke functies, zoals Corinna Linssen van Tienda di Educacion (opvoedwinkel), gezins- en relatietherapeut Enid de Kort, Sandra Brown van Centro di Desaroyo di Hende Muher, Magaly Maduro van Fundacion Hende Muher den Dificultad en James Sneek en Yamila Bulos van Telefon pa Hubentud. “Zij vertelden me dat het scheidingspercentage op Aruba tussen de 90 en 95 procent ligt, dat vaders in echtscheidingen vaak als boeman worden gezien en dat het aantal alleenstaande moeders toeneemt. Huiselijk geweld lijkt een epidemie te zijn en steeds meer kinderen krijgen zelf kinderen. Ouders moeten meerdere banen hebben om met hun gezin rond te komen.” Voor Jones is dit een bevestiging van het ‘ongelukkige gevoel’, maar hij constateert ook een scheefgroei in normen en waarden. “Hoe kan Aruba hard werken aan de infrastructuur en het stimuleren van de economie, als normen en waarden daaronder lijden?”

Jones noemt het ‘lijden in stilte’, als mensen niet meer bij de politiek of bij instanties kunnen aankloppen voor hulp. “Je ziet dat aan wetten die worden ingevoerd, maar van uitvoering in de praktijk komt weinig terecht. Of projecten die worden gestart, zonder dat ze een vervolg krijgen. Is het gek dat mensen niet meer weten hoe ze uit deze situatie kunnen komen?”

Genieten van het leven

Zelf genietend van zijn vakantie, zegt Jones: “Mensen moeten van het leven kunnen genieten en dat met anderen kunnen delen. De samenleving mag dat positieve gevoel niet vervangen door wanhoop en onmacht.” Jones geeft een voorbeeld vanuit zijn ervaring als echtscheidingsbemiddelaar. “Bij scheidingen kun je zes punten onderscheiden: juridisch, economisch (wat bezit iemand wel of niet), ouderschap, psychologie, sociaal en emotioneel. Je ziet vaak dat de emoties de overhand krijgen en zich richten op het juridische en economische. De andere punten raken op de achtergrond. Kinderen zien hun – ruziënde – ouders als voorbeeld.”

Geregistreerd partnerschap

Om deze wat theoretische uitleg van Jones te kunnen plaatsen, geeft Amigoe hem twee actuele voorbeelden: het geregistreerd partnerschap en het spuiten van graffititeksten. Jones: “De discussie rond het geregistreerd partnerschap is een goed voorbeeld van ontwrichting. Hier komen emoties bij kijken, de eigenwaarde van mensen wordt aangetast en de negatieve energie richt zich op de discussie, in plaats van op het positieve gevoel van de liefde. Kun je je voorstellen wat deze discussie doet met jongeren die nog niet uit de kast gekomen zijn? Maakt het de samenleving gelukkig als ze iemand anders in zijn of haar geluk belemmeren?”

Ook het verhaal van de graffitispuitende vader Danies die op die manier aandacht vraagt voor kindermisbruik, past in de visie van Jones. “Het gaat hier om ouderschap, psychologie en sociaal gedrag. De onmacht van waaruit deze vader handelde. Waarom kwamen de autoriteiten pas na lange tijd in actie om zijn situatie te erkennen en een verdachte op te pakken? De autoriteiten en instanties moeten mensen kunnen helpen. Maar veel mensen kunnen het niet meer opbrengen om ze in te schakelen, omdat het ‘systeem’ ze belemmert.”

Out of the box

Die belemmering, zo hoort Jones vanuit het maatschappelijk veld, heeft te maken met de beperkingen van het overheidskader (financieel, personeel en doelstellingen) waarbinnen de instanties moeten werken. Maar de professionals kunnen wel op persoonlijke titel en met hun expertise mensen helpen. En dat is ook de reden waarom Jones aandacht voor dit onderwerp vraagt. “Ik zou graag in contact komen met mensen die out of the box durven te denken en bereid zijn om samen te werken, ervaringen uit te wisselen en samen te zoeken naar mogelijke oplossingen die we in praktijk kunnen brengen. Zodat we het ‘One Happy Island’-gevoel weer terug bij de mensen kunnen brengen.”

Op 20 augustus vertrekt Jones weer naar Nederland. Tot die tijd maakt Jones graag tijd voor mensen die persoonlijk met hem van gedachten willen wisselen over het vormen van een groep die met dat out of the box-denken gaat beginnen. “Maar uiteraard kunnen mensen ook via e-mail contact leggen”, besluit Jones. Dat kan via [email protected].

Bron: Amigoe

Dit artikel is geplaatst in

2 reacties

  1. “Zij vertelden me dat het scheidingspercentage op Aruba tussen de 90 en 95 procent ligt,”

    Tja als je dát klakkeloos aanneemt, dan heb je je gebreide wollen geitensok wel aardig over je hersenpan getrokken. Ga snel terug naar Nederland en ga daar de mensen – met je gesubsidieerde nonsens – voor de gek houden.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties